Geografie van Tunesië, het noordelijkste land van Afrika

Tunesië is een land in Noord-Afrika langs de Middellandse Zee. Het wordt begrensd door Algerije en Libië en het wordt beschouwd als het meest noordelijke land van Afrika. Tunesië heeft een lange geschiedenis die teruggaat tot de oudheid. Vandaag heeft het sterke betrekkingen met de Europese Unie en de Arabische wereld en zijn economie is grotendeels gebaseerd op export.

Tunesië is in het nieuws geweest vanwege de toenemende politieke en sociale onrust. Begin 2011 stortte haar regering in toen haar president Zine El Abidine Ben Ali werd omvergeworpen. Gewelddadige protesten volgden en de meest recente functionarissen werkten om de vrede in het land te herwinnen. Tunesiërs kwamen in opstand voor een democratische regering.

Snelle feiten: Tunesië

• Officiele naam: Republiek Tunesië
• Hoofdstad: Tunis
• Bevolking: 11.516.189 (2018)
• Officiële taal: Arabisch 
• Valuta: Tunesische dinar (TND)
• Vorm van de overheid: Parlementaire republiek
• Klimaat: Gematigd in het noorden met milde, regenachtige winters en hete, droge zomers; woestijn in het zuiden
• Volledige oppervlakte: 63,170 vierkante mijl (163,610 vierkante kilometer)
• Hoogste punt: Jebel ech Chambi op 1566 meter 
• Laagste punt: Shatt al Gharsah op -56 voet (-17 meter)

Geschiedenis van Tunesië

Er wordt aangenomen dat Tunesië voor het eerst werd geregeld door de Feniciërs in de 12e eeuw voor Christus. Daarna, in de vijfde eeuw v.Chr., Domineerde de stadstaat Carthago de regio die Tunesië vandaag is, evenals een groot deel van de mediterrane regio. In 146 v.G.T. werd het Middellandse-Zeegebied overgenomen door Rome en bleef Tunesië een deel van het Romeinse rijk totdat het viel in de 5e eeuw.

Na het einde van het Romeinse rijk werd Tunesië binnengevallen door verschillende Europese mogendheden, maar in de zevende eeuw namen moslims de regio over. Op dat moment was er een grote hoeveelheid migratie vanuit de Arabische en Ottomaanse wereld, volgens het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, en tegen de 15e eeuw begonnen Spaanse moslims en joden te migreren naar Tunesië.

In de vroege 1570s werd Tunesië een deel van het Ottomaanse rijk en het bleef als zodanig tot 1881 toen het door Frankrijk werd bezet en een Frans protectoraat werd. Tunesië werd vervolgens gecontroleerd door Frankrijk tot 1956 toen het een onafhankelijke natie werd.

Na zijn onafhankelijkheid te hebben verkregen, bleef Tunesië economisch en politiek nauw verbonden met Frankrijk en ontwikkelde het sterke banden met westerse landen, waaronder de Verenigde Staten. Dit leidde tot enige politieke instabiliteit in de jaren zeventig en tachtig. In de late jaren negentig begon de economie van Tunesië te verbeteren, hoewel het onder autoritair bestuur stond dat eind 2010 en begin 2011 leidde tot ernstige onrust en de uiteindelijke omverwerping van de regering.

Regering van Tunesië

Tunesië wordt tegenwoordig als een republiek beschouwd en wordt sinds 1987 als zodanig bestuurd door de president, Zine El Abidine Ben Ali. President Ben Ali werd begin 2011 echter omvergeworpen en het land werkt aan de herstructurering van zijn regering. Tunesië heeft een wetgevende tak met twee kamers die bestaat uit de kamer van adviseurs en de kamer van afgevaardigden. De gerechtelijke tak van Tunesië bestaat uit het Hof van Cassatie. Het land is verdeeld in 24 gouvernementen voor lokaal bestuur.

Economie en landgebruik van Tunesië

Tunesië heeft een groeiende, diverse economie die is gericht op landbouw, mijnbouw, toerisme en productie. De belangrijkste industrieën in het land zijn aardolie, de mijnbouw van fosfaat en ijzererts, textiel, schoeisel, landbouwindustrie en drank. Omdat toerisme ook een grote industrie in Tunesië is, is de dienstensector ook groot. De belangrijkste landbouwproducten van Tunesië zijn olijven en olijfolie, granen, tomaten, citrusvruchten, suikerbieten, dadels, amandelen, rundvlees en zuivelproducten.

Aardrijkskunde en klimaat van Tunesië

Tunesië ligt in het noorden van Afrika langs de Middellandse Zee. Het is een relatief kleine Afrikaanse natie omdat het een oppervlakte van slechts 63.170 vierkante mijl (163.610 vierkante km) beslaat. Tunesië ligt tussen Algerije en Libië en heeft een gevarieerde topografie. In het noorden is Tunesië bergachtig, terwijl het centrale deel van het land een droge vlakte heeft. Het zuidelijke deel van Tunesië is semi-aride en wordt dorre woestijn dichter bij de Sahara woestijn. Tunesië heeft ook een vruchtbare kustvlakte genaamd de Sahel langs de oostelijke mediterrane kust. Dit gebied staat bekend om zijn olijven.

Het hoogste punt in Tunesië is Jebel ech Chambi op 1.565 m (5.065 voet) en het ligt in het noordelijke deel van het land in de buurt van de stad Kasserine. Het laagste punt van Tunesië is Shatt al Gharsah op -55 voet (-17 m). Dit gebied ligt in het centrale deel van Tunesië, dicht bij de grens met Algerije.

Het klimaat van Tunesië varieert met de locatie, maar het noorden is voornamelijk gematigd en het heeft milde, regenachtige winters en hete, droge zomers. In het zuiden is het klimaat een hete, dorre woestijn. De hoofdstad en grootste stad van Tunesië, Tunis, ligt langs de Middellandse Zeekust en heeft een gemiddelde lage temperatuur in januari van 43˚F (6˚C) en een gemiddelde hoge temperatuur in augustus van 91˚F (33˚C). Vanwege het hete woestijnklimaat in het zuiden van Tunesië zijn er maar weinig grote steden in die regio van het land.

bronnen

• Central Intelligence Agency. "CIA - the World Factbook - Tunisia."
• Infoplease.com. "Tunesië: geschiedenis, aardrijkskunde, overheid en cultuur."
• Ministerie van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten. "Tunesië."