Geografie van de rivier de Delta

Een rivierdelta is een laaggelegen vlakte of landvorm die voorkomt aan de monding van een rivier in de buurt van waar het uitmondt in een oceaan of een ander groter waterlichaam. Het grootste belang van delta's voor menselijke activiteiten, vissen en dieren in het wild lag in hun karakteristieke, zeer vruchtbare grond en dichte, gevarieerde vegetatie.

Om de rol van delta's in ons grotere ecosysteem volledig te kunnen waarderen, is het eerst belangrijk om rivieren te begrijpen. Rivieren worden gedefinieerd als zoetwaterlichamen die over het algemeen van grote hoogten naar een oceaan, een meer of een andere rivier stromen; soms zelfs terug in de grond.

De meeste rivieren beginnen op grote hoogten waar sneeuw, regen en andere neerslag bergafwaarts lopen in kreken en kleine stroompjes. Deze kleine waterwegen stromen steeds verder naar beneden en komen uiteindelijk samen om rivieren te vormen.

Rivieren stromen naar oceanen of andere grotere waterlichamen, vaak gecombineerd met andere rivieren. Delta's bestaan ​​als het laagste deel van deze rivieren. Het is in deze delta's waar de stroom van een rivier vertraagt ​​en zich verspreidt om sedimentrijke droge gebieden en moerasgebieden met biodiverse gebieden te creëren.

Vorming van rivierdelta's

De vorming van een rivierdelta is een langzaam proces. Terwijl rivieren vanuit hogere hoogten naar hun uitlaten stromen, deponeren ze modder, slib, zand en grinddeeltjes bij de monden waar rivieren en grotere, meer sedentaire waterlichamen samenkomen.

Na verloop van tijd bouwen deze deeltjes (sediment of alluvium genoemd) zich op aan de mond en strekken zich uit in de oceaan of het meer. Terwijl deze gebieden blijven groeien, wordt het water ondieper en uiteindelijk beginnen landvormen boven het wateroppervlak uit te stijgen, meestal tot net boven zeeniveau.

Terwijl rivieren voldoende sediment laten vallen om deze landvormen of gebieden met verhoogde hoogte te creëren, snijdt het resterende stromende water met de meeste kracht soms over het land, waardoor verschillende takken worden gevormd die distributeurs worden genoemd.

Eenmaal gevormd, zijn delta's typisch opgebouwd uit drie delen: de bovenste deltavlakte, de onderste deltavlakte en de onderwater delta.

De bovenste deltavlakte vormt het gebied dat het dichtst bij het land ligt. Het is meestal het gebied met het minste water en de hoogste hoogte.

De lagere deltavlakte is het midden van de delta. Het is een overgangszone tussen de droge bovenste delta en de natte onderwater delta.

De onderwater delta is het gedeelte van de delta dat het dichtst bij de zee of het water ligt waarin de rivier stroomt. Dit gebied is meestal voorbij de kustlijn en ligt onder het waterniveau.

Soorten rivierdelta's

Ondanks de over het algemeen universele processen waardoor rivierdelta's worden gevormd en georganiseerd, is het belangrijk op te merken dat de werelddelta's qua structuur, samenstelling en grootte sterk variëren als gevolg van factoren zoals oorsprong, klimaat, geologie en getijdenprocessen. Deze externe factoren dragen bij aan een indrukwekkende diversiteit aan delta's over de hele wereld. De kenmerken van een delta worden geclassificeerd op basis van de specifieke factoren die bijdragen aan de afzetting van sediment in de rivier - meestal de rivier zelf, golven of getijden.

De belangrijkste soorten delta's zijn golfgedomineerde delta's, getijdengedomineerde delta's, Gilbert-delta's, binnenlandse delta's en estuaria.

Zoals de naam zou impliceren, wordt een door golven gedomineerde delta zoals de Mississippi River Delta gecreëerd door golferosie die bepaalt waar en hoeveel riviersediment in een delta achterblijft nadat het eenmaal is gevallen. Deze delta's hebben meestal de vorm van het Griekse symbool, delta (∆).

Getijdengedomineerde delta's zoals de Ganges River Delta worden gevormd door getijden. Dergelijke delta's worden gekenmerkt door een dendritische structuur (vertakt, zoals een boom) als gevolg van nieuw gevormde distributeurs in tijden van hoog water.

Gilbert-delta's zijn steiler en worden gevormd door afzetting van grof materiaal. Hoewel het mogelijk is om zich in oceaangebieden te vormen, worden hun formaties vaker gezien in bergachtige gebieden waar bergrivieren sediment in meren afzetten.

Binnenlandse delta's zijn delta's gevormd in binnenlandse gebieden of valleien waar rivieren zich in vele takken kunnen splitsen en zich verder stroomafwaarts weer kunnen verenigen. Binnenlandse delta's, ook wel omgekeerde rivierdelta's genoemd, vormen zich normaal gesproken op voormalige meerbeddingen.

Ten slotte, wanneer een rivier zich in de buurt van kusten bevindt die worden gekenmerkt door grote getijdenvariaties, vormen ze niet altijd een traditionele delta. Getijdenvariatie resulteert vaak in estuaria of een rivier die aansluit op de zee, zoals Saint Lawrence River in Ontario, Quebec en New York.

Mensen en rivierdelta's

Rivierdelta's zijn al duizenden jaren belangrijk voor de mens vanwege hun extreem vruchtbare grond. Grote oude beschavingen groeiden langs delta's zoals die van de rivieren de Nijl en de Tigris-Eufraat, waarbij de inwoners van deze beschavingen leerden hoe ze moesten leven met hun natuurlijke overstromingscycli.

Veel mensen geloven dat de oude Griekse historicus Herodotus voor het eerst bijna 2500 jaar geleden de term delta bedacht, omdat veel delta's de vorm hebben van het Griekse delta (∆) symbool.

Delta's blijven ook vandaag de dag belangrijk voor de mens, onder andere als een bron van zand en grind. Gebruikt in snelweg, bouw en infrastructuurbouw, bouwen deze zeer waardevolle materialen letterlijk onze wereld.

Deltaland is ook belangrijk in agrarisch gebruik. Wees getuige van de Sacramento-San Joaquin-delta in Californië. Een van de meest agrarisch diverse en productieve gebieden in de staat, de regio ondersteunt met succes verschillende gewassen, van kiwi tot alfalfa tot mandarijnen.

Biodiversiteit en belang van rivierdelta's

Naast (of misschien in strijd met) dit menselijke gebruik, beschikken rivierdelta's over enkele van de meest biodiverse systemen op de planeet. Als zodanig is het essentieel dat deze unieke en prachtige oase van biodiversiteit als een gezonde habitat blijven voor de vele soorten planten, dieren, insecten en vissen - enkele zeldzame, bedreigde of bedreigde - die ze thuis noemen.

Naast hun biodiversiteit bieden delta's en wetlands een buffer voor orkanen, omdat open land vaak de impact van stormen verzwakt als ze naar grotere, meer bevolkte gebieden reizen. De Mississippi River Delta, bijvoorbeeld, buffert de impact van potentieel sterke orkanen in de Golf van Mexico.