Frederick Douglass Voormalig slaaf en leider van de afschaffing

De biografie van Frederick Douglass is symbolisch voor het leven van slaven en voormalige slaven. Zijn strijd voor vrijheid, toewijding aan de oorzaak van de afschaffing en levenslange strijd voor gelijkheid in Amerika vestigde hem misschien als de belangrijkste Afro-Amerikaanse leider van de 19e eeuw.

Vroege leven

Frederick Douglass werd geboren in februari 1818 op een plantage aan de oostelijke oever van Maryland. Hij was niet zeker van zijn exacte geboortedatum en hij kende ook niet de identiteit van zijn vader, die werd verondersteld een blanke man te zijn en waarschijnlijk een lid van de familie die zijn moeder bezat.

Hij werd oorspronkelijk Frederick Bailey genoemd door zijn moeder, Harriet Bailey. Hij werd gescheiden van zijn moeder toen hij jong was, en werd opgevoed door andere slaven op de plantage.

Ontsnap uit de slavernij

Toen hij acht jaar oud was, werd hij gestuurd om bij een gezin in Baltimore te wonen, waar zijn nieuwe minnares hem leerde lezen en schrijven. De jonge Frederick toonde aanzienlijke intelligentie, en in zijn tienerjaren werd hij aangenomen om in de scheepswerven van Baltimore te werken als bloemkool, een bekwame functie. Zijn salaris werd betaald aan zijn wettige eigenaren, de familie Auld.

Frederick was vastbesloten om te ontsnappen naar vrijheid. Na een mislukte poging was hij in 1838 in staat om identificatiepapieren te bemachtigen waarin hij verklaarde dat hij een zeeman was. Gekleed als zeeman, stapte hij in een trein naar het noorden en ontsnapte met succes op 21-jarige leeftijd naar New York City.

Een briljante spreker voor de oorzaak van de afschaffing

Anna Murray, een vrije zwarte vrouw, volgde Douglass naar het noorden, en ze waren getrouwd in New York City. De pasgetrouwden gingen verder naar Massachusetts (met de achternaam Douglass). Douglass vond werk als arbeider in New Bedford.

In 1841 woonde Douglass een bijeenkomst van de Massachusetts Anti-Slavery Society in Nantucket bij. Hij kwam het podium op en hield een toespraak die de menigte betoverde. Zijn levensverhaal als slaaf werd met passie overgeleverd en hij werd aangemoedigd zich te wijden aan het spreken tegen de slavernij in Amerika.

Hij begon de noordelijke staten te toeren, tot gemengde reacties. In 1843 werd hij bijna gedood door een menigte in Indiana.

Publicatie van autobiografie

Frederick Douglass was zo indrukwekkend in zijn nieuwe carrière als spreker in het openbaar dat geruchten de ronde deden dat hij op de een of andere manier een oplichter was en eigenlijk nooit een slaaf was geweest. Gedeeltelijk om dergelijke aanvallen tegen te spreken, begon Douglass een verslag van zijn leven te schrijven, dat hij in 1845 publiceerde als Het verhaal van het leven van Frederick Douglass. Het boek werd een sensatie.

Toen hij prominent werd, vreesde hij dat slavenvangers hem zouden arresteren en terugbrengen naar de slavernij. Om aan dat lot te ontsnappen, en ook om de oorzaak van de afschaffing in het buitenland te bevorderen, vertrok Douglass naar een uitgebreid bezoek aan Engeland en Ierland, waar hij bevriend raakte met Daniel O'Connell, die de kruistocht voor Ierse vrijheid leidde.

Douglass kocht zijn eigen vrijheid

Terwijl overzee Douglass genoeg geld verdiende aan zijn spreekbeurten zodat hij advocaten die verbonden waren aan de abolitionistenbeweging zijn voormalige eigenaars in Maryland kon benaderen en zijn vrijheid kon kopen.

Destijds werd Douglass door sommige abolitionisten bekritiseerd. Ze voelden dat het kopen van zijn eigen vrijheid alleen geloofwaardigheid gaf aan het instituut van slavernij. Maar Douglass, die gevaar voelde als hij terugkeerde naar Amerika, regelde dat advocaten $ 1.250 moesten betalen aan Thomas Auld in Maryland.

Douglass keerde terug naar de Verenigde Staten in 1848, ervan overtuigd dat hij in vrijheid kon leven.

Activiteiten in de jaren 1850

Gedurende de jaren 1850, toen het land werd verscheurd door de kwestie van de slavernij, speelde Douglass een voortrekkersrol in de afschaffing.

Hij had John Brown, de anti-slavernij-fanaat, jaren eerder ontmoet. En Brown benaderde Douglass en probeerde hem te rekruteren voor zijn aanval op Harper's Ferry. Douglass hoewel het plan zelfmoord was en weigerde deel te nemen.

Toen Brown werd gevangen genomen en opgehangen, vreesde Douglass dat hij bij het complot betrokken zou zijn en vluchtte hij kort vanuit zijn huis in Rochester, New York, naar Canada..

Relatie met Abraham Lincoln

Tijdens de Lincoln-Douglas-debatten van 1858, beschimpt Stephen Douglas Abraham Lincoln met grof race-lokaas, waarbij hij soms zei dat Lincoln een goede vriend van Frederick Douglass was. In feite hadden ze elkaar toen nog nooit ontmoet.

Toen Lincoln president werd, bezocht Frederick Douglass hem twee keer in het Witte Huis. Op aandringen van Lincoln hielp Douglass Afro-Amerikanen werven in het leger van de Unie. En Lincoln en Douglass hadden duidelijk een wederzijds respect.

Douglass was in de menigte bij de tweede inaugurele van Lincoln en was verwoest toen Lincoln zes weken later werd vermoord.

Frederick Douglass Na de burgeroorlog

Na het einde van de slavernij in Amerika bleef Frederick Douglass een voorstander van gelijkheid. Hij sprak zich uit over kwesties in verband met de wederopbouw en de problemen waarmee pas bevrijde slaven te maken kregen.

In de late jaren 1870 benoemde president Rutherford B. Hayes Douglass voor een federale functie en bekleedde hij verschillende overheidsposten, waaronder een diplomatieke functie in Haïti.

Douglass stierf in 1895 in Washington, D.C..