Feliciteitsvoorwaarden Definitie en voorbeelden

In pragmatiek (de studie van hoe dingen met woorden te doen) en speech-act theorie, de term feliciteitsomstandigheden verwijst naar de voorwaarden waaraan moet worden voldaan en de criteria waaraan moet worden voldaan voordat een spraakhandeling zijn doel kan bereiken. "Met andere woorden," zegt Mark Liberman, een instructeur aan de Universiteit van Pennsylvania, "een zin moet niet alleen grammaticaal zijn om correct te kunnen worden uitgevoerd, het moet ook feliciteerbaar zijn", of geschikt voor het doel.

English Language and Linguistics Online (ELLO) geeft het voorbeeld van een huwelijksscène in een film:

"Heb je je ooit afgevraagd waarom de woorden" Ik spreek je nu man en vrouw "geen juridisch huwelijk tussen twee mensen creëren wanneer ze worden uitgesproken in de context van een filmset?"

Natuurlijk zijn de acteurs in de scene niet echt wettelijk getrouwd, zelfs als ze allebei "ik wel" zeggen voordat de thespian Justice of the Peace of Clergyperson deze woorden reciteert. De voorwaarden zijn niet aanwezig en er is niet voldaan aan de criteria voor deze act om zijn doel te bereiken, namelijk dat de "bruid" en "bruidegom" een huwelijk aangaan dat wettelijk bindend is. En de functionaris heeft geen wettelijke bevoegdheid om de twee man en vrouw uit te spreken. De spraakhandeling in de filmhuwelijksscène is dus niet felicitatief.

Soorten Felicity-omstandigheden

Er zijn verschillende soorten felicitaties, merkt ELLO op, waaronder de volgende:

• Propositionele inhoud, waarbij deelnemers de taal moeten begrijpen, niet om handelen zoals acteurs
• voorbereidend, waarbij het gezag van de spreker en de omstandigheden van de spraakhandeling geschikt zijn om succesvol te worden uitgevoerd
• Oprechtheid, waar de spraakact serieus en oprecht wordt uitgevoerd
• Essentieel, wanneer de spreker de intentie heeft om een ​​uiting op te volgen door de geadresseerde

Patrick Colm Hogan bijvoorbeeld in "Philosophical Approaches to the Study of Literature" beschrijft feliciteitsomstandigheden met dit voorbeeld:

"Stel dat ik in een toneelstuk zit en de lijn aflever 'Ik beloof de slechte Don Fernando te doden.' Ik heb in feite niemand beloofd om iemand te doden ... De spraakact mislukt omdat, onder andere, ik een bepaalde institutionele autoriteit moet hebben om mijn woorden de juiste illocutionaire kracht te laten hebben ... [De] spraakact [faalt] ook omdat de woorden worden uitgesproken in een context waarin ze niet door de spreker worden gebruikt, maar in feite worden geciteerd uit een tekst. "

In dit voorbeeld is de toespraak van Hogan niet erg omdat hij niet voldoet aan de voorwaarde van de propositionele inhoud: hij handelt feitelijk. Hij voldoet ook niet aan de voorbereidende voorwaarde omdat hij dat zeker doet niet de bevoegdheid hebben om iedereen te vermoorden. Hij voldoet niet aan de voorwaarde van oprechtheid omdat hij eigenlijk niet van plan is iemand te vermoorden - zoals opgemerkt, handelt hij alleen. En hij voldoet niet aan de essentiële voorwaarde omdat hij niet verwacht dat op zijn woorden zal worden gehandeld; met andere woorden, hij is niet van plan iemand anders Fernando te vermoorden.

Andere voorbeelden en opmerkingen

Performatives zijn uitingen waarin gezegde aan het doen is, en ze zijn alleen succesvol als aan bepaalde felicitatievoorwaarden is voldaan, zegt auteur Guy Cook in zijn boek "Discourse (Language Teaching: A Scheme for Teacher Education)." Wil een speech act feliciteren, zegt Cook:

1. De afzender vindt dat de actie moet worden uitgevoerd.
2. De ontvanger heeft de mogelijkheid om de actie uit te voeren.
3. De ontvanger is verplicht om de actie uit te voeren.
4. De afzender heeft het recht om de ontvanger te vertellen de actie te ondernemen.

Als aan een van deze voorwaarden niet is voldaan, zijn de uitingen niet felicitatief. De reden is dat feliciteitsvoorwaarden conventies zijn die sprekers en geadresseerden gebruiken als een code om acties te produceren en te herkennen, zegt psychologieprofessor William Turnbull in "Language in Action: Psychological Models of Conversation".

Met andere woorden, zegt Turnbull, voor feliciteitsvoorwaarden moet de spreker woorden uitspreken die door ontvangers worden gehoord. De ontvanger moet vervolgens een soort actie ondernemen op basis van die woorden. Als de spreker onbegrijpelijk is, het gezag of de status mist om die woorden te spreken, of onoprecht is, dan zijn haar uitingen onduidelijk. Als de luisteraar niet naar die woorden handelt, is de spraak onduidelijk. Alleen als aan al deze voorwaarden is voldaan, worden de uitingen van de spreker als felicitatief beschouwd.

bronnen

Cook, man. "Discourse (Language Teaching: A Scheme for Teacher Education)." Paperback, 1e editie, OUP Oxford, 29 juni 1989.

Hogan, Patrick Colm. "Filosofische benaderingen van de studie van de literatuur." Hardcover, 1e editie, University Press of Florida, 30 september 2001.