Euro-Engels is een opkomende variëteit van de Engelse taal die wordt gebruikt door sprekers in de Europese Unie waarvan de moedertaal geen Engels is.
Gnutzmann et al. wijzen erop dat "het nog niet duidelijk is of Engels in Europa binnen afzienbare tijd een taal op zichzelf zal worden, een taal die 'eigendom' is van zijn meertalige sprekers, of dat de oriëntatie op taalnormen voor moedertaalsprekers zal blijven bestaan "(" Communiceren in heel Europa "in Houding ten opzichte van het Engels in Europa, 2015).
"Twee buitenlandse meisjes - kindermeisjes? Toeristen? - een Duitser, een Belg (?), Die naast mij aan de volgende tafel in het Engels praat, geen zorgen over mijn drinken en mijn nabijheid ... Deze meisjes zijn de nieuwe internationalisten, zwervend over de wereld, spreekt goed maar geaccentueerd Engels tegen elkaar, een soort foutloos Euro-Engels: 'Ik ben erg slecht met afscheiding,' zegt het Duitse meisje terwijl ze opstaat om te vertrekken. Geen echte Engelse spreker zou het idee op deze manier uitdrukken, maar het is volkomen begrijpelijk. "
(William Boyd, "Notebook No. 9." The Guardian, 17 juli 2004)
"[T] het bewijs verzamelt dat een Euro-Engels is groeit. Het wordt gevormd door twee krachten, een 'top-down' en de andere 'bottom-up'.
"De top-down kracht komt van de regels en voorschriften van de Europese Unie. Er is een invloedrijke Engelse stijlgids uitgegeven door de Europese Commissie. Dit doet aanbevelingen over hoe Engels moet worden geschreven in officiële documenten van de lidstaten. Over het algemeen volgt het standaard Brits Engels gebruik, maar in gevallen waarin Brits Engels alternatieven heeft, neemt het beslissingen - zoals het aanbevelen van de spelling oordeel, niet oordeel ...
"Belangrijker dan deze" top-down "taalkundige druk, vermoed ik, zijn de" bottom-up "trends die tegenwoordig in heel Europa te horen zijn. Gewone Europeanen die elke dag Engels naar elkaar moeten gebruiken, stemmen met hun monden 'en ontwikkelen hun eigen voorkeuren ... In de sociolinguïstiek is de technische term voor deze interactie' accommodatie '. Mensen die met elkaar opschieten, merken dat hun accenten dichter bij elkaar komen te liggen, ze passen bij elkaar ...
"Ik denk niet dat Euro-Engels bestaat, als een variëteit vergelijkbaar met Amerikaans Engels of Indiaas Engels of Singlish. Maar de zaden zijn er. Het zal tijd kosten. Het nieuwe Europa is taalkundig nog een baby."
(David Crystal, By Hook or by Crook: A Journey in Search of English. Overlook, 2008)
"[I] n 2012 bleek uit een rapport dat 38% van de EU-burgers [Engels] als vreemde taal spreken. Bijna alle mensen die bij EU-instellingen in Brussel werken, doen dat. Wat zou er met het Engels gebeuren zonder het Engels?"?
"Een soort van Euro-Engels, beïnvloed door vreemde talen, is al in gebruik. Veel Europeanen gebruiken 'controle' als 'monitor' omdat controler heeft die betekenis in het Frans. Hetzelfde geldt voor 'assist', wat betekent dat je aanwezig bent (assister in het Frans, Asistir in het Spaans). In andere gevallen is Euro-Engels slechts een naïeve maar onjuiste uitbreiding van de Engelse grammaticale regels: veel zelfstandige naamwoorden in het Engels die niet correct vermenigvuldigen met een eind 's' worden in Euro-Engels vrolijk gebruikt, zoals 'informatie' en ' competenties.' Euro-Engels gebruikt ook woorden als 'acteur,' as 'of' agent 'die ver buiten hun nauwe bereik in het native Engels liggen ...
"Het kan zijn dat wat moedertaalsprekers ook als correct, Euro-Engels, tweede taal of nee beschouwen, een dialect wordt dat vloeiend wordt gesproken door een grote groep mensen die elkaar heel goed begrijpen. Dit is het geval met Engels in India of Zuid-Afrika, waar een kleine groep moedertaalsprekers wordt overschaduwd door een veel groter aantal tweetalige sprekers. Een effect kan zijn dat dit dialect enkele van de lastige stukjes Engels verliest, zoals de toekomstige perfecte progressieve ('We will hebben gewerkt ') die niet strikt noodzakelijk zijn. "
(Johnson, "Engels wordt Esperanto." De econoom, 23 april 2016)
- "landloper... zou het eerste Engelstalige glossy magazine kunnen zijn, gericht op mensen die spreken Euro-Engels als een tweede taal. "
('Sociaal vacuüm'. The Sunday Times, 22 april 2007)
- "In het geval van Engels in Europa lijkt er weinig twijfel over te bestaan dat het zijn positie als dominante positie zal blijven vergroten lingua franca. Of dit zal leiden tot variëteiten van Europese Engelsen, of tot een enkele variëteit van Euro-Engels wordt gebruikt als een lingua franca kan alleen worden bepaald door verder onderzoek. De mate waarin het 'onderdrukt' (Görlach, 2002: 1) andere Europese talen door steeds meer domeinen te betreden, moet ook worden onderzocht, evenals de Europese houding ten opzichte van Engels, met name de houding van jongeren. "
(Andy Kirkpatrick, World Englishes: Implications for International Communication and English Language Teaching. Cambridge University Press, 2007)