ETFE en de nieuwe look van plastic

ETFE is een afkorting voor ethyleentetrafluorethyleen, een doorschijnende polymeerplaat die in sommige moderne gebouwen wordt gebruikt in plaats van glas en hard plastic. ETFE wordt meestal geïnstalleerd in een metalen raamwerk, waarbij elke eenheid onafhankelijk kan worden verlicht en gemanipuleerd. Lichtbronnen kunnen zich aan weerszijden van de kunststof bekleding bevinden.

In vergelijking met glas laat ETFE meer licht door, isoleert het beter en kost het 24 tot 70 procent minder om te installeren. ETFE is slechts 1/100 van het gewicht van glas en heeft eigenschappen die het flexibeler maken als bouwmateriaal en een medium voor dynamische verlichting.

Belangrijkste afhaalrestaurants: ETFE

• ETFE (ethyleentetrafluorethyleen) is een constructieplastiek van industriële sterkte dat sinds de jaren tachtig wordt gebruikt voor gevelbekleding.
• ETFE is sterk en licht van gewicht. Het wordt vaak toegepast in lagen die aan de randen aan elkaar zijn gelast en worden vastgehouden door een metalen raamwerk.
• Omdat het veiliger en flexibeler is dan glas, wordt non-rip ETFE vaak gebruikt als vervanging voor glas.
• Commercieel gebruik van ETFE omvat vele sportarena's en uitgaansgelegenheden. Dynamische verlichting van dit plastic is een succesvol kenmerk van de ETFE-architectuur geweest.

Gebruik van ETFE

De SSE Hydro in Schotland, onderdeel van de ontwerpportfolio van de Britse architect Norman Foster, werd in 2013 voltooid als entertainmentlocatie. Bij daglicht kan de ETFE-bekleding misschien geen opwinding hebben, maar functioneel zijn door natuurlijk licht naar het interieur toe te laten. In het donker kan het gebouw echter een lichtshow worden, met binnenverlichting die schijnt of buitenverlichting rond de frames, waardoor oppervlaktekleuren worden gecreëerd die kunnen worden veranderd met de tik van een computerprogramma.

Voor andere locaties, omgeven rijen van licht de plastic panelen. De ETFE-kussens op de Allianz Arena in Duitsland zijn ruitvormig. Elk kussen kan digitaal worden bediend om rode, blauwe of witte lichten weer te geven - afhankelijk van welk thuisteam speelt.

ETFE-buitenpanelen op de Allianz Arena. Lennart Preiss / Getty Images

Dit materiaal is een stof, een film en een folie genoemd. Het kan worden genaaid, gelast en aan elkaar gelijmd. Het kan worden gebruikt als een enkele laag, of het kan gelaagd zijn, met meerdere vellen. De ruimte tussen de lagen kan onder druk worden gezet om zowel isolatiewaarden als lichttransmissie te regelen. Licht kan ook worden geregeld voor lokale klimaten door niet-overdraagbare patronen (bijvoorbeeld stippen) toe te passen tijdens het productieproces. Met donkere stippen op het doorzichtige plastic gedrukt, worden lichtstralen afgebogen. Deze toepassingspatronen kunnen worden gebruikt in combinatie met gelaagdheid - met behulp van fotosensoren en computerprogramma's kan de locatie van de "stippen" strategisch worden verplaatst door de lucht tussen de lagen te regelen, door het materiaal "uit te rekken of te verzakken", waardoor de stippen op blokkeren waar de zon doorheen schijnt.

Allianz Arena Dynamische Verlichting. Lennart Preiss / Getty Images (bijgesneden)

Computersystemen kunnen ook dynamische lichteffecten regelen voor ETFE-structuren. Wanneer de buitenkant van de Allianz Arena rood is, is FC Bayern München het thuisteam dat in het stadion speelt - hun teamkleuren zijn rood en wit. Wanneer het voetbalteam TSV 1860 München speelt, veranderen de kleuren van het stadion in blauw en wit - de kleuren van dat team.

Kenmerken van ETFE

ETFE wordt vaak een wonderconstructiemateriaal voor trekarchitectuur genoemd. ETFE is (1) sterk genoeg om 400 keer zijn eigen gewicht te dragen; (2) dun en lichtgewicht; (3) rekbaar tot driemaal zijn lengte zonder verlies van elasticiteit; (4) gerepareerd door plakbandjes over scheuren te lassen; (5) anti-aanbaklaag met een oppervlak dat bestand is tegen vuil en vogels; (6) zal naar verwachting 50 jaar duren. Bovendien verbrandt ETFE niet, hoewel het kan smelten voordat het zichzelf uitroeit.

Vanwege zijn sterkte en vermogen om UV-stralen van de zon door te geven, wordt ETFE vaak gebruikt in sportlocaties die behoefte hebben aan gezonde, natuurlijke grasvelden.

Nadelen van ETFE

Alles over ETFE is niet wonderbaarlijk. Ten eerste is het geen "natuurlijk" bouwmateriaal - het is tenslotte plastic. ETFE zendt ook meer geluid uit dan glas en kan op sommige plaatsen te luidruchtig zijn. Voor een dak dat aan regendruppels onderhevig is, is de oplossing om nog een filmlaag toe te voegen, waardoor de oorverdovende trommelslagen van regen afnemen maar de bouwprijs stijgt. ETFE wordt meestal in meerdere lagen aangebracht die moeten worden opgeblazen en een constante luchtdruk vereisen. Afhankelijk van hoe de architect het heeft ontworpen, kan het "uiterlijk" van een gebouw drastisch veranderen als de machines die de druk leveren niet werken. Als relatief nieuw product wordt ETFE gebruikt in grote commerciële ondernemingen - het werken met ETFE is vooralsnog te complex voor kleine residentiële projecten.

De volledige levenscyclus van bouwmaterialen

Hoe komt het dat een synthetische plastic film bekend staat als het bouwmateriaal van duurzaamheid?

Houd bij het kiezen van bouwproducten rekening met de levenscyclus van de materialen. Vinylbeplating kan bijvoorbeeld na zijn bruikbaarheid worden gerecycled, maar welke energie werd gebruikt en hoe werd het milieu vervuild door het oorspronkelijke productieproces? Betonrecycling wordt ook gevierd in de milieuvriendelijke bouwwereld, maar het productieproces is een van de belangrijkste oorzaken van broeikasgassen. Een basisingrediënt in beton is cement en het Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA) vertelt ons dat de productie van cement de op twee na grootste industriële bron van vervuiling ter wereld is.

Wanneer u denkt aan de levenscyclus van glasproductie, vooral vergeleken met ETFE, houd dan rekening met de energie die is gebruikt om het te maken en de benodigde verpakking om het product te transporteren.

Amy Wilson is "hoofdverantwoordelijke" voor Architen Landrell, een van de wereldleiders op het gebied van trekarchitectuur en fabric-systemen. Ze vertelt ons dat de productie van ETFE weinig schade aan de ozonlaag veroorzaakt. "De grondstof geassocieerd met ETFE is een stof van klasse II die is toegelaten volgens het Verdrag van Montreal," schrijft Wilson. "In tegenstelling tot zijn klasse I tegenhangers veroorzaakt het minimale schade aan de ozonlaag, zoals het geval is voor alle materialen die worden gebruikt in het productieproces." Naar verluidt gebruikt ETFE minder energie dan het maken van glas. Wilson legt uit: