Engels gebruik (grammatica)

Gebruik verwijst naar de conventionele manieren waarop woorden of zinnen worden gebruikt, gesproken of geschreven in een spraakgemeenschap.

Er is geen officieel instituut (vergelijkbaar met de 500-jarige Académie française bijvoorbeeld) dat fungeert als een autoriteit voor het gebruik van de Engelse taal. Er zijn echter tal van publicaties, groepen en individuen (stijlgidsen, taalmeesters en dergelijke) die hebben geprobeerd de gebruiksregels te coderen (en soms te dicteren).

Etymologie
Uit het Latijn, usus  "gebruiken

Waarnemingen

• "Deze gebruik dingen zijn niet eenvoudig en gemakkelijk. Als iemand je ooit vertelt dat de regels van de Engelse grammatica eenvoudig en logisch zijn en je ze gewoon moet leren en gehoorzamen, loop dan weg, want je krijgt advies van een dwaas. "(Geoffrey K. Pullum," Doet het er echt toe? " Als het bungelt? " Taallogboek, 20 november 2010)
• "De doordachte, niet-chichome positie ten opzichte van taal hangt af van een eenvoudig inzicht: de juiste regels gebruik zijn stilzwijgende conventies. Conventies zijn niet-verklaarde overeenkomsten binnen een gemeenschap om zich aan één manier te houden om dingen te doen - niet omdat er een inherent voordeel aan de keuze is, maar omdat er een voordeel is voor iedereen die dezelfde keuze maakt. Gestandaardiseerde gewichten en maten, elektrische spanningen en kabels, computerbestandsindelingen, de Gregoriaanse kalender en papiervaluta zijn bekende voorbeelden. "(Steven Pinker," False Fronts in the Language Wars. " Leisteen, 31 mei 2012)

Het verschil tussen grammatica en gebruik

"In dit boek, Grammatica verwijst naar de manier waarop de taal functioneert, de manieren waarop de blokken spraak en schrijven worden samengesteld. Gebruik verwijst naar het gebruik van specifieke woorden op een manier die als acceptabel of onacceptabel wordt beschouwd. De vraag of een infinitief moet worden gesplitst, is een overweging van grammatica; de vraag of iemand letterlijk in niet-letterlijke zin moet gebruiken, is er een van gebruik. "(Ammon Shea, Slecht Engels: een geschiedenis van taalkundige verergering. Perigee, 2014)

Arbiters of Usage

• "Het huidige wetenschappelijke concept van gebruik als een sociale consensus gebaseerd op de praktijken van de ontwikkelde middenklasse pas in de vorige eeuw is ontstaan. Voor veel mensen blijven de opvattingen en doelstellingen van de 17e-18c-fixers van de taal echter waar: ze vinden dat er één autoriteit moet zijn die gezaghebbende richtlijnen kan geven over 'goed' en 'slecht' gebruik. Voor hen blijft het model dat van het Grieks en het Latijn, en ze hebben gebruikers van gebruik verwelkomd zoals Henry Fowler die hun recepten op dit model hebben gebaseerd. Ondanks dit ... heeft geen enkele natie waarin Engels de hoofdtaal is, nog een officiële instelling opgericht om toezicht te houden op en regels te stellen over het gebruik. Nieuwe woorden, en nieuwe zintuigen en gebruik van woorden, worden niet gesanctioneerd of afgewezen door het gezag van een enkele instantie: ze ontstaan ​​door regelmatig gebruik en, eenmaal vastgesteld, worden opgenomen in woordenboeken en grammatica's. Dit betekent dat, met het klassieke grammaticamodel in snel verval, de gebruikers van het Engels gezamenlijk de normen en prioriteiten bepalen die aan alle gebruik ten grondslag liggen. "(Robert Allen," Gebruik. " The Oxford Companion to the English Language, ed. T. McArthur. Oxford University Press, 1992)
• "De meeste kleine handleidingen die beweren ons gebruik van onze eigen taal te reguleren en aan te geven wat wel en wat niet goed Engels is, zijn grotesk in hun onwetendheid; en de beste ervan zijn van geringe waarde, omdat ze zijn opgesteld in de veronderstelling dat de Engelse taal dood is, zoals het Latijn, en dat, net als het Latijn, zijn gebruik is eindelijk opgelost. Natuurlijk is deze veronderstelling zo ver mogelijk verwijderd van het feit. De Engelse taal leeft nu - heel erg levendig. En omdat het leeft, is het in een constante staat van groei. Het ontwikkelt zich dagelijks volgens zijn behoeften. Het werpt woorden en gebruiken opzij die niet langer bevredigend zijn; het voegt nieuwe voorwaarden toe naarmate nieuwe dingen naar voren worden gebracht; en het maakt nieuw gebruik, zoals het gemak suggereert, snelkoppelingen over kavels, en tot verwaarlozing van de poorten met vijf poorten die star zijn opgezet door onze voorouders. "(Brander Matthews, Delen van spraak: Essays on English, 1901)

Gebruik en Corpus Linguïstiek

"Engels is meer divers dan ooit op alle halfronden. Het onderzoek naar 'nieuwe Engelsen' is tot bloei gekomen, ondersteund door tijdschriften zoals Engels wereldwijd, Wereld Engels en Engels vandaag. Tegelijkertijd wordt de zoektocht naar een enkele, internationale vorm voor schriftelijke communicatie dringender, onder degenen die streven naar een wereldwijd lezerspubliek ...
"Veel soorten middelen hebben invloed gehad op de stijl en gebruik vragen gesteld. De Cambridge-handleiding voor Engels gebruik is de eerste in zijn soort die regelmatig gebruik maakt van grote databases (corpora) van geautomatiseerde teksten als primaire bronnen van het huidige Engels ... De corpora omvat verschillende soorten geschreven discours en transcripties van gesproken discours - genoeg om patronen van divergentie tussen de twee. Negatieve houdingen ten opzichte van bepaalde uitdrukkingen of gebruik gaan vaak uit van het feit dat ze meer bekend zijn dan het oog, en de constructies van formeel schrijven zijn daarbij bevoorrecht. Corpus-gegevens stellen ons in staat om meer neutraal te kijken naar de verdeling van woorden en constructies, om het scala aan stijlen te bekijken waarover ze werken. Op basis hiervan kunnen we zien wat echt 'standaard' is, d.w.z. bruikbaar in vele soorten verhandelingen, in tegenstelling tot het formele of informele. "(Pam Peters, De Cambridge-handleiding voor Engels gebruik. Cambridge University Press, 2004)

Taalkundigen en gebruik

"Als een vakgebied, gebruik interesseert niet veel voor moderne taalkundigen, die steeds meer afgaan op kwalitatieve psychologie en theorie. Hun vooraanstaande theoreticus, Noam Chomsky van het MIT, heeft zonder duidelijke spijt de pedagogische irrelevantie van de moderne taalkunde erkend: 'Ik ben eerlijk gezegd nogal sceptisch over de betekenis, voor het onderwijzen van talen, van dergelijke inzichten en begrip bereikt in de taal- en psychologie '... Als je wilt leren hoe je de Engelse taal vaardig en elegant kunt gebruiken, zullen boeken over taalkunde je helemaal niet helpen. "(Bryan A. Garner, Garner's Modern Amerikaans gebruik, 3e ed. Oxford University Press, 2009)

Juistheid

"In het verleden werden onbewezen ideeën over 'de standaard' vaak gebruikt om bepaalde sociale belangen ten koste van anderen door te geven. Dit wetende beschrijven we het misbruik van de conventies van interpunctie in het schrijven van sommige studenten niet als 'een misdrijf tegen de beschaving, "hoewel we wijzen op de fouten. Wat ons veel meer interesseert, is dat deze leerling-schrijvers interessante ideeën hebben om over te brengen en erin slagen om hun argumenten goed te ondersteunen. Ze moeten worden aangemoedigd om serieus en enthousiast aan de slag te gaan in plaats van ontmoedigd te worden, omdat ze een beperkende clausule niet correct kunnen onderstrepen. Maar als ze vragen: 'telt spelling?' we vertellen hen dat in het schrijven, net als in het leven, alles telt. Voor academische schrijvers, evenals voor schrijvers op een breed scala van gebieden (business, journalistiek, onderwijs, enz.), correctheid in zowel inhoud als expressie is van vitaal belang ... Taalstandaardisatie kan zijn gebruikt als een middel voor sociale onderdrukking, maar het is ook het voertuig geweest voor brede samenwerking en communicatie. We hebben gelijk dat we het gebruik zowel voorzichtig als serieus behandelen. " (Margery Fee en Janice McAlpine, Handleiding voor Canadees Engels gebruik, 2e ed. Oxford University Press, 2007)
 

"Gebruik is trendy, willekeurig en vooral constant veranderend, net als alle andere modes - in kleding, muziek of auto's. Grammatica is de grondgedachte van een taal; gebruik is de etiquette. "(I. S. Fraser en L. M. Hodson," Twenty-One Kicks at the Grammar Horse. " Het Engelse tijdschrift, December 1978)
 

E.B. White on Usage as a "Matter of Ear"

"We waren geïnteresseerd in wat Dr. Henry Seidel Canby te zeggen had over het Engels gebruik, in de Zaterdag Review. Gebruik lijkt ons vooral een kwestie van oor. Iedereen heeft zijn eigen regels, zijn eigen lijst met vreselijke dingen. Dr. Canby spreekt van 'contact' dat als werkwoord wordt gebruikt, en wijst erop dat zorgvuldige schrijvers en sprekers, personen van smaak, dit zorgvuldig vermijden. Ze doen - sommigen van hen, omdat het woord zo gebruikt, hun kloof doet stijgen, anderen omdat ze hebben gehoord dat wij gevoelige lit'ry mensen het onaangenaam vinden. Het vreemde is dat wat waar is voor een zelfstandig naamwoord-werkwoord niet noodzakelijkerwijs geldt voor een ander. 'Contact opnemen met een man' doet ons huiveren; maar 'een vliegtuig aarden vanwege slecht weer' klinkt goed. Verder, hoewel we tevreden zijn om 'een vliegtuig te aarden', maken we bezwaar tegen 'het stallen van een auto'. Een auto moet niet worden 'gestald'; het moet ofwel 'in een garage worden gezet' of de hele nacht worden weggelaten.
"De samentrekking 'is niet', zoals Dr. Canby opmerkt, is een groot verlies voor de taal. Leuke Nellies, leraren en ondergewaardeerde grammatici hebben het tot het symbool van onwetendheid en slecht fokken gemaakt, terwijl het in feite een handig woord, dat vaak dient waar niets anders zal doen. 'Zeg dat het niet zo is' is een uitdrukking die klopt zoals het er uitziet en die niet anders kan zijn. Mensen zijn bang voor woorden, bang voor fouten. krant stuurde ons naar een mortuarium om een ​​verhaal te krijgen over een vrouw wiens lichaam werd vastgehouden ter identificatie. Een man waarvan werd aangenomen dat haar man werd binnengebracht. Iemand trok het laken terug; de man wierp een pijnlijke blik toe en riep: 'Mijn God, zij is het! ' Toen we dit grimmige incident meldden, veranderde de redacteur het ijverig in 'Mijn God, zij is het!'
"De Engelse taal steekt altijd een voet uit om een ​​man te laten struikelen. Wekelijks worden we gegooid en vrolijk geschreven. Zelfs Dr. Canby, een zorgvuldige en ervaren ambachtsman, werd in zijn eigen hoofdartikel gegooid. Hij sprak over 'de makers van studieboeken die bijna altijd reactionair zijn en vaak onwetend het recht ontzeggen om te veranderen naar een taal die altijd is veranderd ... 'In dit geval explodeerde het woord' verandering 'stilletjes ingeklemd tussen een paar' to's ', onverwacht hele zin. Zelfs het omkeren van de zinnen zou niet hebben geholpen. Als hij was begonnen: 'Bij het ontkennen van een taal ... het recht om te veranderen', zou het op deze manier naar voren zijn gekomen: 'Bij het ontkennen van een taal die altijd het recht om te veranderen veranderen ... 'Engels gebruik is soms meer dan alleen smaak, oordeel en opleiding - soms is het puur geluk, net een straat oversteken. (EB White, "English Usage." De tweede boom vanuit de hoek. Harper & Row, 1954)

Uitspraak: Yoo-sij