De grammatica van een taal omvat fundamentele axioma's zoals het bestaan van tijden van werkwoorden, artikelen en bijvoeglijke naamwoorden en hun juiste volgorde, hoe vragen worden geformuleerd en nog veel meer. Taal kan niet functioneren zonder grammatica. Het zou gewoon nergens op slaan. Mensen hebben grammatica nodig om effectief te communiceren. Sprekers en luisteraars, auteurs en hun publiek moeten in soortgelijke systemen functioneren om elkaar te begrijpen. Met andere woorden, een taal zonder grammatica is als een stapel stenen zonder mortel om ze bij elkaar te houden of de metselaars om mee te bouwen. Hoewel de basiscomponenten aanwezig zijn, zijn ze voor alle doeleinden nutteloos.
Het woord grammatica komt uit het Grieks, wat 'ambacht van letters' betekent. Het is een toepasselijke beschrijving. In elke taal is grammatica:
Britse taalkundige, academicus en auteur David Crystal vertelt onsdat"grammatica is de studie van alle contrasten van betekenis die het mogelijk is om binnen zinnen te maken. De 'regels' van grammatica vertellen ons hoe. Volgens één telling zijn er zo'n 3.500 dergelijke regels in het Engels."
Intimiderend, zeker, maar moedertaalsprekers hoeven zich geen zorgen te maken over het bestuderen van elke regel. Zelfs als je niet alle lexicografische termen en pedantische details kent die betrokken zijn bij de studie van grammatica, neem het van de bekende romanschrijver en essayist Joan Didion: "Wat ik weet over grammatica is de oneindige kracht. De structuur van een zin verandert de betekenis van die zin. "
Grammatica is eigenlijk iets dat we allemaal beginnen te leren in onze eerste dagen en weken van het leven, door interactie met anderen. Vanaf het moment dat we geboren zijn, is taal - en de grammatica waaruit die taal bestaat - overal om ons heen. We beginnen het te leren zodra we het om ons heen horen spreken, zelfs als we de betekenis ervan nog niet volledig begrijpen.
Hoewel een baby geen idee zou hebben van de terminologie, beginnen ze wel op te nemen en te assimileren hoe zinnen worden samengesteld (syntaxis), en komen ze erachter welke stukjes er in zitten om die zinnen te laten werken (morfologie).
"De stilzwijgende kennis van grammatica bij een kleuter is geavanceerder dan de dikste stijlhandleiding", legt cognitieve psycholoog, taalkundige en populaire wetenschapsauteur Steven Pinker uit. "[Grammatica moet niet] worden verward met de richtlijnen voor hoe men moet 'spreken'."
Natuurlijk moet iedereen die een effectieve spreker of schrijver wil zijn, ten minste een basiskennis van grammatica hebben. Hoe verder je gaat, hoe effectiever en duidelijk je in bijna elke situatie kunt communiceren.
"Er zijn verschillende toepassingen van grammaticale studie:
(1) Een herkenning van grammaticale structuren is vaak essentieel voor interpunctie
(2) Een studie van de eigen grammatica is nuttig wanneer men de grammatica van een vreemde taal bestudeert
(3) Kennis van grammatica is een hulpmiddel bij de interpretatie van zowel literaire als niet-literaire teksten, omdat de interpretatie van een passage soms cruciaal afhangt van grammaticale analyse
(4) Een studie van de grammaticale bronnen van het Engels is nuttig in de samenstelling: het kan met name u helpen bij het evalueren van de keuzes die voor u beschikbaar zijn wanneer u komt om een eerder geschreven ontwerp te herzien. "- Uit" Een inleiding tot de Engelse grammatica " door Sidney Greenbaum en Gerald Nelson
In een professionele omgeving kan geavanceerde kennis van grammatica u helpen om efficiënt en gemakkelijk met uw collega's, ondergeschikten en leidinggevenden te communiceren. Of u nu aanwijzingen geeft, feedback van uw baas krijgt, de doelen van een bepaald project bespreekt of marketingmateriaal maakt - de mogelijkheid om effectief te communiceren is uiterst belangrijk.
Leraren volgen een cursus pedagogische grammatica bij het instrueren van Engelstalige leerlingen. Terwijl studenten vooral te maken hebben met de kernbegrippen van prescriptieve, traditionele grammatica (zoals zorgen dat werkwoorden en onderwerpen overeenkomen en waar komma's in een zin worden geplaatst), concentreren taalkundigen zich op de oneindig complexere aspecten van taal. Ze bestuderen hoe mensen taal verwerven en debatteren of elk kind wordt geboren met een concept van universele grammatica, en onderzoeken alles van hoe verschillende talen met elkaar vergelijken (vergelijkende grammatica) tot de verscheidenheid van permutaties binnen een enkele taal (beschrijvende grammatica) tot de manier waarop woorden en gebruik samenhangen om betekenis te creëren (lexicogrammar).