Empathie versus sympathie Wat is het verschil?

Is dat "empathie" of "sympathie" die je toont? Hoewel de twee woorden vaak verkeerd door elkaar worden gebruikt, is het verschil in emotionele impact belangrijk. Empathie, als het vermogen om daadwerkelijk te voelen wat een ander voelt - letterlijk "loop een mijl in zijn schoenen" - gaat verder dan sympathie, een simpele uitdrukking van bezorgdheid over andermans ongeluk. Tot het uiterste genomen, kunnen diepe of uitgebreide empathische gevoelens schadelijk zijn voor iemands emotionele gezondheid.

Sympathie

Sympathie is een gevoel en uiting van bezorgdheid voor iemand, vaak vergezeld van de wens dat ze gelukkiger of beter af zijn. "Oh schat, ik hoop dat de chemo helpt." In het algemeen impliceert sympathie een diepere, meer persoonlijke, bezorgdheid dan medelijden, een eenvoudige uitdrukking van verdriet. 

In tegenstelling tot empathie betekent sympathie echter niet dat iemands gevoelens voor een ander gebaseerd zijn op gedeelde ervaringen of emoties.

empathie

Als een vertaling in het Engels van het Duitse woord Einfühlung - "gevoel in" - gemaakt door psycholoog Edward Titchener in 1909, is "empathie" het vermogen om de emoties van een ander te herkennen en te delen.

Empathie vereist het vermogen om het lijden van een andere persoon vanuit hun gezichtspunt te herkennen en om hun emoties, inclusief pijnlijke angst, openlijk te delen.

Empathie wordt vaak verward met sympathie, medelijden en mededogen, die slechts een erkenning zijn van de nood van een ander. Medelijden betekent meestal dat de lijdende persoon niet 'verdient' wat hem of haar is overkomen en machteloos is om er iets aan te doen. Medelijden toont een lagere graad van begrip en betrokkenheid bij de situatie van de lijdende persoon dan empathie, sympathie of mededogen.

Compassie is een dieper niveau van empathie en toont een werkelijke wens om de lijdende persoon te helpen.

Omdat het gedeelde ervaringen vereist, kunnen mensen over het algemeen alleen empathie voelen voor andere mensen, niet voor dieren. Hoewel mensen misschien kunnen meevoelen met een paard, kunnen ze zich er bijvoorbeeld niet echt in inleven.

De drie soorten empathie

Volgens psycholoog en pionier op het gebied van emoties, Paul Ekman, Ph.D., zijn drie verschillende soorten empathie geïdentificeerd:

• Cognitieve empathie: Ook wel 'perspectief nemen' genoemd, is cognitieve empathie het vermogen om de gevoelens en gedachten van anderen te begrijpen en te voorspellen door zich in hun situatie voor te stellen.
• Emotionele empathie: Nauw verwant aan cognitieve empathie, is emotionele empathie het vermogen om daadwerkelijk te voelen wat een ander voelt of op zijn minst emoties vergelijkbaar met die van hen te voelen. In emotionele empathie is er altijd een bepaald niveau van gedeelde gevoelens. Emotionele empathie kan een eigenschap zijn bij personen met het Asperger-syndroom.
• Compassionate Empathy: Gedreven door hun diep begrip van de gevoelens van de ander op basis van gedeelde ervaringen, leveren compassievolle empathische mensen daadwerkelijke inspanningen om te helpen.

Hoewel het zin kan geven aan ons leven, waarschuwt Dr. Ekman dat empathie ook vreselijk mis kan gaan.

De gevaren van empathie

Empathie kan ons leven zin geven en mensen in nood echt troosten, maar het kan ook veel kwaad doen. Hoewel het tonen van een empathisch antwoord op de tragedie en het trauma van anderen nuttig kan zijn, kan het ons ook, als het verkeerd wordt geleid, veranderen in wat professor James Dawes 'emotionele parasieten' heeft genoemd.

Empathie kan leiden tot misplaatste boosheid

Empathie kan mensen boos maken - misschien gevaarlijk - als ze ten onrechte waarnemen dat een andere persoon een persoon bedreigt voor wie ze zorgen.

Tijdens een openbare bijeenkomst zie je bijvoorbeeld een zwaargebouwde, nonchalant geklede man die volgens jou naar je pre-tienerdochter "staart". Terwijl de man uitdrukkingsloos is gebleven en niet van zijn plek is weggegaan, brengt je empathische begrip van wat hij je dochter zou 'kunnen' aandoen je in een staat van woede..

Hoewel er niets in de uitdrukking of lichaamstaal van de man was dat je moest doen geloven dat hij je dochter wilde schaden, bracht je empathische begrip van wat er waarschijnlijk 'in zijn hoofd aan de hand was' je daarheen.

Deense gezinstherapeut Jesper Juul heeft empathie en agressie aangeduid als 'existentiële tweelingen'.

Empathie kan uw portemonnee leegmaken

Jarenlang hebben psychologen gevallen gemeld van al te empathische patiënten die het welzijn van zichzelf en hun families in gevaar brachten door hun spaargeld aan willekeurige behoeftige individuen weg te geven. Zulke al te empathische mensen die voelen dat ze op de een of andere manier verantwoordelijk zijn voor het leed van anderen, hebben een empathisch schuldgevoel.

De bekendere toestand van 'overlevingsschuld' is een vorm van op empathie gebaseerde schuld waarbij een empathisch persoon ten onrechte het gevoel heeft dat zijn of haar eigen geluk ten koste is gegaan of zelfs de ellende van een ander kan hebben veroorzaakt.

Volgens psycholoog Lynn O'Connor hebben personen die regelmatig handelen op basis van empathie-schuld of 'pathologisch altruïsme' de neiging om in het latere leven een milde depressie te ontwikkelen..

Empathie kan relaties schaden

Psychologen waarschuwen dat empathie nooit moet worden verward met liefde. Hoewel liefde elke relatie - goed of slecht - beter kan maken, kan en kan empathie zelfs het einde van een gespannen relatie niet verhaasten. In wezen kan liefde genezen, empathie niet.

Als een voorbeeld van hoe zelfs goedbedoelde empathie een relatie kan beschadigen, overweeg deze scène uit de geanimeerde komische televisieserie The Simpsons: Bart, die klaagt over de falende cijfers op zijn rapport, zegt: “Dit is het slechtste semester van mijn leven. "Zijn vader, Homer, probeert op basis van zijn eigen schoolervaring zijn zoon te troosten door hem te vertellen:" Je slechtste semester tot nu toe. "

Empathie kan leiden tot vermoeidheid

Revalidatie- en traumaconsulent Mark Stebnicki bedacht de term 'empathische vermoeidheid' om te verwijzen naar een toestand van fysieke uitputting als gevolg van herhaalde of langdurige persoonlijke betrokkenheid bij de chronische ziekte, handicap, trauma, verdriet en verlies van anderen.

Hoewel het vaker voorkomt bij psychiatrische hulpverleners, kan elke al te empathische persoon empathische vermoeidheid ervaren. Volgens Stebnicki hebben 'high touch'-professionals zoals artsen, verpleegkundigen, advocaten en leraren de neiging om last te hebben van empathie.

Paul Bloom, Ph.D., hoogleraar psychologie en cognitieve wetenschappen aan de Yale University, gaat zelfs zo ver dat hij suggereert dat mensen vanwege de inherente gevaren minder empathie nodig hebben dan meer.