Emma Goldman anarchist, feministe, anticonceptie-activist

Emma Goldman staat bekend als een rebel, een anarchist, een fervent voorstander van anticonceptie en vrije meningsuiting, een feministe, een docent en een schrijver. Geboren op 27 juni 1869, werd ze bekend als Red Emma, ​​zowel voor haar erfgoed als haar politieke betrokkenheid. Emma Goldman stierf op 14 mei 1940.

Vroege leven

Emma Goldman werd geboren in wat nu Litouwen is, maar werd toen bestuurd door Rusland, in een joods getto dat grotendeels Duits-joods van cultuur was. Haar vader, Abraham Goldman, trouwde met Taube Zodokoff. Ze had twee oudere halfzussen (de kinderen van haar moeder) en twee jongere broers. De familie had een herberg die door het Russische leger werd gebruikt voor het trainen van soldaten.

Emma Goldman werd op haar zevende naar Königsberg gestuurd om naar een privéschool te gaan en bij familieleden te wonen. Toen haar familie volgde, ging ze over naar een privéschool. 

Toen Emma Goldman twaalf was, verhuisden zij en het gezin naar St. Petersburg. Ze verliet de school, hoewel ze aan zelfstudie werkte en ging werken om het gezin te helpen. Ze raakte uiteindelijk betrokken bij universitaire radicalen en beschouwde historische vrouwelijke rebellen als rolmodellen.

Activisme in Amerika

Onderdrukking van radicale politiek door de overheid en familiedruk om te trouwen, vertrok Emma Goldman in 1885 naar Amerika met haar halfzus Helen Zodokoff, waar ze woonden met hun oudere zus die eerder was geëmigreerd. Ze begon te werken in de textielindustrie in Rochester, New York.

In 1886 trouwde Emma met een collega, Jacob Kersner. Ze scheidden in 1889, maar omdat Kersner een burger was, was dat huwelijk de basis voor Goldman's latere claims om een ​​burger te zijn.

Emma Goldman verhuisde in 1889 naar New York, waar ze snel actief werd in de anarchistische beweging. Geïnspireerd door de gebeurtenissen in Chicago in 1886, die ze had gevolgd vanuit Rochester, sloot ze zich aan bij collega-anarchist Alexander Berkman in een complot om de Homestead Steel Strike te beëindigen door de industrieel Henry Clay Frick te vermoorden. Het complot faalde om Frick te doden en Berkman ging 14 jaar naar de gevangenis. De naam van Emma Goldman stond bekend als de New York World schilderde haar af als het echte brein achter de poging.

De paniek van 1893, met een beurscrash en massale werkloosheid, leidde in augustus tot een openbare bijeenkomst op Union Square. Goldman sprak daar en ze werd gearresteerd voor het aanzetten tot een rel. Terwijl ze in de gevangenis zat, interviewde Nellie Bly haar. Toen ze in 1895 uit de gevangenis kwam, ging ze naar Europa om medicijnen te studeren. 

Ze was terug in Amerika in 1901, verdacht van deelname aan een complot om president William McKinley te vermoorden. Het enige bewijs dat tegen haar kon worden gevonden, was dat de feitelijke moordenaar een toespraak bijwoonde die Goldman hield. De moord resulteerde in de Aliens Act van 1902, waarbij het promoten van "criminele anarchie" als een misdrijf werd aangemerkt. In 1903 behoorde Goldman tot degenen die de Free Speech League hebben opgericht om de vrijheid van meningsuiting en de rechten van gratis vergadering te bevorderen en zich te verzetten tegen de Vreemdelingenwet.

Ze was de redacteur en uitgever van Moeder Aarde van 1906 tot 1917. Dit tijdschrift promootte een coöperatief gemenebest in Amerika, in plaats van een regering, en verzette zich tegen repressie.

Emma Goldman werd een van de meest uitgesproken en bekende Amerikaanse radicalen, lezingen en schrijvers over anarchisme, vrouwenrechten en andere politieke onderwerpen. Ze schreef en gaf ook lezingen over 'nieuw drama' en schetste de sociale boodschappen van Ibsen, Strindberg, Shaw en anderen.

Emma Goldman diende gevangenis- en gevangenisstraffen voor activiteiten zoals het adviseren van werklozen om brood te nemen als hun smeekbeden voor voedsel niet werden beantwoord, voor het geven van informatie in een lezing over anticonceptie en voor verzet tegen militaire dienstplicht. In 1908 werd haar het burgerschap ontnomen.

In 1917 werd Emma Goldman met haar oude medewerker Alexander Berkman veroordeeld voor samenzwering tegen de wetsontwerpen en veroordeeld tot jaren gevangenisstraf en een boete van $ 10.000.

In 1919 emigreerde Emma Goldman, samen met Alexander Berkman en 247 anderen die het doelwit waren in de Rode Schrik na de Eerste Wereldoorlog, naar Rusland op de Buford. Maar het libertaire socialisme van Emma Goldman leidde tot haar Desillusie in Rusland, zoals de titel van haar werk uit 1923 het zegt. Ze woonde in Europa, verkreeg het Britse staatsburgerschap door te trouwen met de Welshman James Colton en reisde door vele landen om lezingen te geven.

Zonder burgerschap was het Emma Goldman verboden, behalve voor een kort verblijf in 1934, de Verenigde Staten binnen te komen. Ze bracht haar laatste jaren door met het bijstaan ​​van de anti-Franco-troepen in Spanje door lezingen en fondsenwerving. Ze stierf aan een beroerte en de gevolgen ervan, stierf in 1940 in Canada en werd begraven in Chicago, nabij de graven van de Haymarket-anarchisten.