Emilia in 'Othello' van Shakespeare

Van haar eerste introductie, Emilia in Shakespeare Othello wordt belachelijk gemaakt en berispt door haar man Iago: "Meneer, zou ze u zoveel van haar lippen geven / Als van haar tong schenkt ze me vaak, / U zou genoeg hebben" (Iago, Act 2, Scene 1).

Deze specifieke regel is profetisch omdat het getuigenis van Emilia aan het einde van het stuk, met betrekking tot hoe Cassio bij de zakdoek kwam, direct leidt tot de ondergang van Iago.

Emilia-analyse

Emilia is opmerkzaam en cynisch, misschien als gevolg van haar relatie met Iago. Zij is de eerste die suggereert dat iemand Othello onwaarheden over Desdemona vertelt; “De Moor wordt misbruikt door een of andere schurkachtige boer.” Sommige basis, beruchte boer ”(Act 4 Scene 2, Line 143-5).

Helaas identificeert ze haar eigen echtgenoot niet als de dader totdat het te laat is: "U vertelde een leugen, een verfoeilijke, verdomde leugen" (Act 5 Scene 2, Line 187).

Om hem te behagen, geeft Emilia de zakdoek van Iago Desdemona, wat leidt tot de veroordeling van haar beste vriendin, maar dit gebeurt niet uit wrok, maar om een ​​beetje lof of liefde te vergaren van haar man Iago, die haar beloont met de regel; “O, goede meid, geef het mij” (Act 3 Scene 3, Line 319).

In een gesprek met Desdemona veroordeelt Emilia een vrouw niet voor het hebben van een affaire:

"Maar ik denk wel dat het de fouten van hun man zijn
Als vrouwen vallen: zeg dat ze hun plichten verzaken,
En giet onze schatten in buitenlandse ronden,
Of anders uitbreken in peevish jaloezie,
Ons terughoudend; of zeggen dat ze ons slaan,
Of schaars onze voormalige hebben ondanks;
Wel, we hebben gallen, en hoewel we enige genade hebben,
Toch hebben we wraak. Laat het mannen weten
Hun vrouwen hebben een gevoel zoals zij: ze zien en ruiken
En hebben hun smaakpapillen zowel voor zoet als zuur,
Zoals mannen hebben. Wat doen zij?
Wanneer ze ons voor anderen veranderen? Is het sport?
Ik denk van wel: en affectie kweekt het?
Ik denk van wel: het is geen kwetsbaarheid die zich vergist?
Het is ook zo: en hebben wij geen genegenheden,
Verlangens naar sport en kwetsbaarheid, zoals mannen?
Laat ze ons dan goed gebruiken: laat het ze anders weten,
De kwalen die we doen, hun kwalen instrueren ons zo "(Act 5 Scene 1).

Emilia geeft de man de schuld in de relatie omdat hij haar ernaartoe heeft gebracht. "Maar ik denk wel dat het de fouten van hun man zijn Als vrouwen vallen." Dit spreekt boekdelen voor haar relatie met Iago en insinueert dat ze niet afkerig zou zijn van het idee van een affaire; wat de geruchten over haar en Othello bevestigt, hoewel ze ze ontkent.

Ook kan haar trouw aan Desdemona dit gerucht ook schaden. Een publiek zou Emilia niet te hard beoordelen voor haar opvattingen, wetende de ware aard van Iago.

Emilia en Othello

Emilia beoordeelt jaloers op het gedrag van Othello en waarschuwt Desdemona van hem; "Ik zou willen dat je hem nog nooit had gezien" (Act 4 Scene 2, Line 17). Dit toont haar loyaliteit en dat ze mannen beoordeelt op basis van haar eigen ervaring.

Dit gezegd hebbende, was het misschien beter geweest als Desdemona Othello nooit gezien had, gezien de uitkomst. Emilia daagt zelfs Othello dapper uit wanneer ze ontdekt dat hij Desdemona heeft vermoord: "O, hoe meer engel, en jij de zwartere duivel!" (Act 5 Scene 2, Line 140).

De rol van Emilia in Othello is de sleutel, haar rol bij het nemen van de zakdoek leidt ertoe dat Othello meer valt voor de leugens van Iago. Ze ontdekt Othello als de moordenaar van Desdemona en ontdekt het complot van haar man dat ze blootlegt; “Ik zal mijn tong niet charmeren. Ik ben gebonden om te spreken '(Act 5 Scene 2, Line 191).

Dit leidt tot de uiteindelijke ondergang van Iago en helaas haar eigen moord terwijl haar man haar vermoordt. Ze toont haar kracht en eerlijkheid door haar man te ontmaskeren en Othello uit te dagen voor zijn gedrag. Ze blijft trouw aan haar minnares en vraagt ​​zelfs om met haar mee te gaan op haar sterfbed terwijl ze zelf sterft.

Helaas worden deze twee sterke, opmerkzame, loyale vrouwen gedood, maar tegelijkertijd kunnen ze worden beschouwd als de helden van het stuk.