Embolalia in spraak

De voorwaarde embolalia verwijst naar aarzelingsvormen in spraak - betekenisloze invulwoorden, zinnen of stamelen zoals um, hmm, je weet wel, oké, en uh. Het wordt ook wel genoemd filler, spacers, en vocale vuller.

Embolalia komt van twee Griekse woorden die "iets erin gooien" betekenen. In "The Painted Word" (2013) merkt Phil Cousineau op dat embolalie "een bijna perfect woord is om te beschrijven wat we allemaal doen op een bepaald punt in ons leven - we gooien woorden rond zonder erover na te denken. "

Voorbeelden en observaties

• "Eh, dit is een vrij uniek moment, zowel in onze, weet je, in de geschiedenis van ons land, en, en in, weet je, mijn eigen leven, en uhm, weet je, we staan ​​voor, weet je, ongelooflijke uitdagingen , onze economie, weet je, gezondheidszorg, mensen verliezen hun baan hier in New York natuurlijk, ehh, weet je. " (Caroline Kennedy, in een interview door Nicholas Confessore en David M. Halbfinger van The New York Times, 27 december 2008)
• "Mevrouw Kennedy is er op verschillende manieren in geslaagd om volkomen ondoorzichtig te lijken, terwijl ze de basisvaardigheden van het gewone spreken ontbrak. Er is niet een beetje bespotting van haar afhankelijkheid in een gesprek met de verbale vuller, 'weet je'. Ze kreeg het 138 keer te horen in een gesprek met verslaggevers van The New York Times. In een enkel tv-interview galoppeerde ze naar verluidt voorbij de 200 mark. Dat is veel van jullie weet. " (David Usborne, "Nu keren de kiezers zich tegen de stotteringscampagne van Kennedy." The Independent, 7 januari 2009)
• "Uh, op een school. En mijn vader, hij kwam uit de Verenigde Staten. Net als jij, weet je? Hij was een Yankee. Uh, hij nam me vaak mee naar de film. Ik leer het. Ik kijk naar de jongens zoals Humphrey Bogart, James Cagney. Ze leren me praten. ' (Al Pacino als Tony Montana in de film "Scarface")
• 'Ik heb erover gehoord. Ik hoop dat je gaat - weet je - ik hoop dat je teruggaat naar de ranch en de boerderij is wat ik ga zeggen.' (President George W. Bush legt uit dat hij de film "Brokeback Mountain", 23 januari 2006 nog niet heeft gezien)

Woorden rondgooien

"De nerveuze, ik bedoel, stamelende gewoonte van, je weet wel, invoegen, ik bedoel nogal zinloze woorden in een zin gooien, weet je, als je, ah, aan het praten bent. Gooien in het woord Gooi was geen toeval, zoals blijkt uit het grondwoord, het Grieks emballein, van em, in en ballein, om in of naar ... te gooien embolalia blijkt een woord van vierenzestig dollar te zijn om de gewoonte te beschrijven om zonder woorden na te denken ... De gewoonte wordt gekenmerkt door vaak oncontroleerbare uitingen (hmm, ehm, errr), en is een overdreven zenuwachtige tic overal in talen. De oorzaak kan een algemene verslechtering van het gesproken woord zijn, of een gebrek aan respect ervoor, pure nervositeit of een minachting voor juist, poëtisch of kleurrijk gebruik van de taal. "(Phil Cousineau, Het geschilderde woord: een schatkist met opmerkelijke woorden en hun oorsprong. Viva, 2013)

Ter verdediging van verbaal struikelt

"Modieuze in het openbaar sprekende coaches zullen je vertellen dat het OK is om af en toe 'uh' of 'um' te zeggen, maar de heersende wijsheid is dat je dergelijke 'disflucies' of 'discoursdeeltjes' helemaal moet vermijden. Er wordt gedacht dat ze afstoten luisteraars en laat sprekers er onvoorbereid, zelfverzekerd, stom of angstig uitzien (of al deze dingen samen) ...
"Maar 'uh' en 'um' verdienen geen uitroeiing; er is geen goede reden om ze te ontwortelen ... Gevulde pauzes verschijnen in alle talen van de wereld, en de anti-ummers hebben geen manier om uit te leggen, als ze zo lelijk zijn , wat 'euh' in het Frans, of 'äh' en 'ähm' in het Duits, of 'eto' en 'ano' in het Japans doen helemaal in menselijke taal ...
"In de geschiedenis van het spreken in het oratorium en in het openbaar is het idee dat goed spreken onbaatzuchtigheid is eigenlijk een vrij recente en zeer Amerikaanse uitvinding. Het kwam pas als culturele standaard tot uiting aan het begin van de 20e eeuw, toen de fonograaf en radio plotseling hield de eigenaardigheden van alle sprekers en grappen die voor die tijd voorbij flitsten, tegen de oren van de spreker. " (Michael Erard, "An Uh, Er, Um Essay: In Praise of Verbale Stumbles." Leisteen, 26 juli 2011)