Echo-uiting in spraak

Een echo-uiting is spraak die geheel of gedeeltelijk herhaalt wat zojuist door een andere spreker is gezegd. Soms eenvoudig genoemd echo.

Een echo-uiting, zegt Óscar García Agustín, is niet "noodzakelijkerwijs een uiting toe te schrijven aan een specifieke persoon; het kan verwijzen naar een groep mensen of zelfs naar populaire wijsheid" (Sociology of Discourse, 2015). 
Een directe vraag die een deel of het geheel herhaalt van iets dat iemand anders zojuist heeft gezegd, wordt een genoemd echo vraag.

Voorbeelden en observaties

• Claire Dunphy: Oké, iedereen weer aan het werk!
  Gloria Delgado-Pritchett: Iedereen weer aan het werk!
  Claire Dunphy: Dat zei ik net.
  Gloria Delgado-Pritchett: En ik zei het mede.
  (Julie Bowen en Sofía Vergara, "Dance Dance Revelation." Moderne familie, 2010)
• Olivia: Als de temperatuur daalt, kan deze rotzooi bevriezen. We moeten hier weg.
  Cassie: We moeten hier weg.
  Olivia: Dat zei ik net. Waar ga je naar toe?
  Cassie: Als de temperatuur daalt, kan deze rotzooi bevriezen.
  Olivia: Dat zei ik net.
  Cassie: We moeten hier weg.
  Olivia: Dat zei ik net!
  (Marsha A. Jackson, "Sisters." De National Black Drama Anthology, ed. van Woodie King. Applause Theatre Books, 1995)

Echo-uitingen en betekenissen

"We herhalen elkaar. Zo leren we praten. We herhalen elkaar en we herhalen onszelf." Een echo-uiting is een soort gesproken taal die geheel of gedeeltelijk herhaalt wat zojuist door een andere spreker is gezegd, vaak met een contrasterende, ironische of tegenstrijdige betekenis.

'Hoe oud ben je,' vraagt ​​Bob.
'Negentien,' zegt Gigi.
Hij zegt niets, omdat dit niet de hoffelijkheid van reactie verdient.
'Zeventien,' zegt ze.
'Zeventien?'
'Nou, niet helemaal,' zegt ze. Zestien tot mijn volgende verjaardag. '
'Zestien?'Vraagt ​​Bob. 'Zestien?'
'Nou, misschien niet precies,' zegt ze. '

(Jane Vandenburgh, Architecture of the Novel: A Writer's Handbook. Contrapunt, 2010)

Echo-uitingen en houdingen

Wolfram Bublitz, Neal R. Norrick, "Een fenomeen dat niet extra communicatief is en nog steeds nauwelijks een geval van metacommunicatie vertegenwoordigt, is het zogenaamde echo-uiting, waar de spreker de voorgaande spreker weerkaatst door wat taalmateriaal te herhalen maar er toch een specifieke wending aan geeft ... Echo-uitspraken zoals in het volgende voorbeeld geven meestal gewoon attitudes over de geciteerde / echode met betrekking tot de propositie weer. "

Hij: Het is een mooie dag voor een picknick.
[Ze gaan picknicken en het regent.]
Zij: (sarcastisch) Het is inderdaad een heerlijke dag voor een picknick.
(Sperber en Wilson, 1986: 239)

(Axel Hübler, "Metapragmatics." Grondslagen van pragmatiek, ed. door Wolfram Bublitz et al. Walter de Gruyter, 2011)

Het vijfde type zin

"De traditionele classificatie van grote zinnen erkent uitspraken, vragen, opdrachten... en uitroepen. Maar er is een vijfde soort zin, alleen gebruikt in dialoog, wiens functie is om te bevestigen, vragen te stellen of te verduidelijken wat de vorige spreker zojuist heeft gezegd. Dit is de echo-uiting.
"Echo-uitingsstructuur weerspiegelt die van de vorige zin, die geheel of gedeeltelijk wordt herhaald. Alle soorten zinnen kunnen echo's zijn.

verklaringen
A: John vond de film niet leuk
B: Hij deed wat niet?
vragen:
A: Heb je mijn mes??
B: Heb ik je vrouw?!
richtlijnen:
A: Ga hier zitten.
B: Daar beneden?
uitroepen:
A: Wat een mooie dag!
B: Wat een mooie dag, inderdaad!

Gebruik

"Echo's klinken soms onbeleefd tenzij ze vergezeld gaan van een verontschuldigende 'verzachtende' zin, zoals Het spijt me of Excuseer mij. Dit is het meest merkbaar bij de vraag Wat zei je? vaak ingekort tot Wat? 'Zeg het niet wat, zeg 'pardon' is een veelgebruikt ouderlijk pleidooi voor kinderen. ''
(David Crystal, Grammatica herontdekken. Pearson Longman, 2004)

Lees verder

• Reactie gebroken record
• Conversatie analyse
• Herhaling
• Speech Act
• Uiting