Disjunct in grammatica

In de Engelse grammatica, a gescheiden is een soort zinsbijwoord dat commentaar levert op de inhoud of manier van wat er wordt gezegd of geschreven. Anders gezegd, een disjunct is een woord of zin die expliciet de houding van een spreker of schrijver uitdrukt. Wordt ook een zin aanvullend of zin modifier.

In tegenstelling tot adjuncten, die zijn geïntegreerd in de structuur van een zin of clausule, staan ​​disjuncten buiten de syntactische structuur van de tekst waarop ze reageren. Volgens David Crystal zijn disjuncten in feite "neerkijkend op een clausule, die een oordeel vellen over wat het zegt of hoe het wordt geformuleerd" (Zin voor grammatica, 2004).

Zoals hieronder wordt uitgelegd, zijn de twee basistypen van disjuncten inhoud disjuncten (ook gekend als attitudinale disjuncten) en disjuncten in stijl. 

De voorwaarde gescheiden wordt soms ook toegepast op een of twee of meer items verbonden door de disjunctieve conjunctie of.

Etymologie: Van het Latijn, "scheiden"

Voorbeelden en observaties

• "Zonder twijfel, een van de meest populaire en invloedrijke televisieprogramma's uit de jaren zestig is het origineel Star Trek serie, gemaakt door Gene Roddenberry. "
  (Kenneth Bachor, "Vijf dingen die je waarschijnlijk niet wist over de originele Star Trek." Tijd, 8 september 2016)
• "Gek genoeg, ze hebben een geest om de aarde te bewerken, en de liefde voor bezit is een ziekte in hen. "
  (Sitting Bull, Powder River Council Speech, 1875)
• "" Zoals we hebben besproken, is de informatie die u ons hebt gebracht, een beetje dun. Om volkomen openhartig te zijn, mijn regering voelt alsof we worden gespeeld. "
  (Jeffrey S. Stephens, Kansen van kansen, 2006)
• "Maar helaas, een van de problemen met het zijn op de openbare radio is dat mensen de neiging hebben te denken dat je de hele tijd oprecht bent. "
  (Ira Glass, geciteerd door Ana Marie Cox en Joanna Dionis in Moeder Jones, September-oktober 1998)
• Helaas, het boek is niet langer in druk, maar exemplaren zijn te vinden in bibliotheken en tweedehands boekhandels.
• "Wel, kun je slapen?" vroeg de graaf de volgende nacht bij zijn aankomst in de kooi.
  “'Als ik eerlijk ben, nee, 'antwoordde Westley met zijn normale stem.'
  (William Goldman, De prinsessenbruid, 1973)
• "Hopelijk, het boek zal lezers inspireren tot een bredere interesse in het weer, atmosferische wetenschap en aardwetenschappen in het algemeen. "
  (Keay Davidson, wervelwind. Pocket Books, 1996)
• Hopelijk--en andere commentaarafwijkingen
  - "Het is tijd om dat toe te geven hopelijk heeft zich aangesloten bij die klasse inleidende woorden (zoals gelukkig, eerlijk gezegd, gelukkig, eerlijk, helaas, serieus, en anderen) die we niet gebruiken om een ​​werkwoord te beschrijven, wat bijwoorden meestal doen, maar om onze houding ten opzichte van de uitspraak die volgt te beschrijven ... Maar houd er rekening mee dat sommige sticklers nog steeds een beperkte kijk hebben op hopelijk. Zullen ze zich ooit bij de menigte voegen? Je kunt alleen maar hopen. "
  (Patricia T. O'Conner, Woe Is I: The Grammarphobe's Guide to Better English in Plain English, rev. ed. Riverhead Books, 2003)
  - "Lang voor het controversiële gebruik van hopelijk meegekomen, was het mogelijk om woorden als 'gelukkig', gelukkig 'dwaas', slim, 'in dubbele rollen, als manier bijwoorden of disjuncts: 'Hij heeft al zijn geld dwaas uitgegeven' of 'Dwaas, hij heeft al zijn geld uitgegeven'; 'Hij landde gelukkig in een hooiberg' of 'Hij landde gelukkig in een hooiberg'; 'Ze weefde niet al het tapijt slim,' slim, ze weefde niet al het tapijt. ' Al het gehuil over 'hopelijk', alle moralisatie en execration, negeerde het feit dat er al een gebruikspatroon bestond en dat het gehate woord slechts een beschikbare positie innam. Andere woorden van dezelfde soort worden momenteel behandeld in de Een van hen is 'spijtig', dat nu wordt gebruikt als commentaar los van de betekenis 'Het is te betreuren dat ...' ('Helaas kunnen we geen vroege ochtendthee serveren'). Dit gebruik kan worden bekritiseerd op grond van het feit dat we al een volkomen adequaat commentaar hebben in 'helaas' en dat er geen goede reden kan zijn om een ​​bedrieger in dienst te nemen. Gebruikers zijn echter koppig onantwoord aan de goden van een goede reden. '
  (Walter Nash, Een ongewone tong: het gebruik en de bronnen van het Engels. Routledge, 1992)
• Stijldistricten en Inhoudsafwijkingen
  "Er zijn twee soorten disjuncts: disjuncten in stijl en inhoud disjuncten. Stijlonafhankelijke uitdrukkingen uiten opmerkingen van sprekers over de stijl of de manier waarop zij spreken: rondweg als in Eerlijk gezegd heb je geen kans om te winnen (= Ik vertel je dit eerlijk gezegd); persoonlijk in Persoonlijk zou ik er niets mee te maken hebben; Met respect in Met respect is het niet aan jou om te beslissen; als ik het zo mag zeggen in Ze zijn nogal grof, als ik het mag zeggen; omdat ze het me vertelde in Ze zal er niet zijn, omdat ze me dat heeft verteld (= Ik weet dat omdat ze het mij heeft verteld). Inhoud ontkent commentaar op de inhoud van wat er wordt gezegd. De meest voorkomende uitdrukkelijke graden van zekerheid en twijfel over wat er wordt gezegd: misschien in Misschien kun je me helpen; ongetwijfeld in Ongetwijfeld is zij de winnaar; klaarblijkelijk in Het is duidelijk dat ze ons niet wil helpen."
  (Sidney Greenbaum, "Bijwoord." The Oxford Companion to the English Language, ed. Tom McArthur, Oxford University Press, 1992)