Definitie en voorbeelden van Progymnasmata in retoriek

De progymnasmata zijn handboeken met voorlopige retorische oefeningen die studenten laten kennismaken met elementaire retorische concepten en strategieën. Wordt ook de gymnasma.

In de klassieke retorische training waren de progymnasmata "gestructureerd zodat de student van een strikte imitatie overstapte op een meer artistieke melding van de vaak uiteenlopende zorgen van spreker, onderwerp en publiek" (Encyclopedia of Rhetoric and Composition, 1996).

Etymologie

Uit het Grieks, "voor" + "oefeningen"

De oefeningen

Deze lijst met 14 oefeningen is ontleend aan het handboek van progymnasmata geschreven door Aphthonius van Antiochië, een retoricus uit de vierde eeuw.

1. fabel
2. verhaal
3. anekdote (chreia)
4. spreekwoord (gezegde)
5. weerlegging
6. bevestiging
7. alledaags
8. lofrede
9. scheldwoorden
10. vergelijking (syncrisis)
11. karakterisering (imitatie of ethopee)
12. beschrijving (ekphrasis)
13. scriptie (thema)
14. een wet verdedigen / aanvallen (beraadslaging)

Waarnemingen

• De blijvende waarde van de progymnasmata
  "De handboeken van progymnasmata mogen ... moderne docenten van compositie interesseren, want zij presenteren een reeks opdrachten in lezen, schrijven en spreken die geleidelijk in moeilijkheid en in volwassenheid van denken toenemen van eenvoudige verhalen vertellen tot argumenteren, gecombineerd met studie van literaire modellen. Als zodanig waren de oefeningen zeker effectief om studenten eeuwenlang verbale vaardigheden te geven die veel studenten in onze tijd minder vaak lijken te ontwikkelen. Omdat de oefeningen zo volledig gestructureerd waren, dat ze de student voorzien van lijsten met dingen om over veel onderwerpen te zeggen, staan ​​ze open voor de kritiek dat ze de neiging hadden studenten in traditionele waarden te indoctrineren en individuele creativiteit te remmen. Alleen Theon, onder schrijvers over progymnasmata, suggereert dat studenten zou kunnen worden gevraagd om te schrijven over hun eigen ervaringen - iets dat niet opnieuw een onderwerp van elementaire compositie werd tot de romantische periode. Desondanks zou het oneerlijk zijn om de traditionele oefeningen te karakteriseren als belemmering van alle kritiek op traditionele waarden. Een belangrijk kenmerk van de oefeningen was inderdaad de nadruk op leren weerleggen of weerleggen: hoe een traditioneel verhaal, verhaal of scriptie te nemen en ertegen te argumenteren. De oefeningen hebben misschien de neiging gehad om het idee aan te moedigen dat er aan beide kanten een gelijk aantal te zeggen was, een vaardigheid die in een later stadium van het onderwijs in het dialectisch debat werd beoefend. "
  (George A. Kennedy, Progymnasmata: Griekse leerboeken van probesamenstelling en retoriek. Brill, 2003)
• Reeksen oefeningen
  "De progymnasmata bleven zo lang populair omdat ze zorgvuldig zijn gesequenced: ze beginnen met eenvoudige parafrases ... en eindigen met geavanceerde oefeningen in deliberatieve en forensische [ook bekend als gerechtelijke] retoriek. Elke opeenvolgende oefening gebruikt een vaardigheid die in de voorgaande oefening is geoefend, maar elke oefening voegt een nieuwe en moeilijkere compositietaak toe. Oude leraren waren dol op het vergelijken van de moeilijkheidsgraad van de progymnasmata naar de oefening die Milo van Croton gebruikte om zijn kracht geleidelijk te vergroten: Milo tilde elke dag een kalf op. Elke dag werd het kalf zwaarder en elke dag groeide zijn kracht. Hij bleef het kalf optillen totdat het een stier werd. "
  (S. Crowley en D. Hawhee, Oude retoriek voor hedendaagse studenten. Pearson, 2004)
• De Progymnasmata en de retorische situatie
  "De progymnasmata gaat van concrete, verhalende taken naar abstracte, overtuigende taken; van het aanspreken van de klas en de leraar tot het aanspreken van een publiek publiek zoals de rechtbank; van het ontwikkelen van een enkel voorgeschreven gezichtspunt tot het onderzoeken van verschillende en pleiten voor een zelfbepaald proefschrift. De elementen van een retorische situatie - publiek, spreker en geschikte taal - zijn inbegrepen en variëren van oefening tot oefening. Binnen oefeningen ondergeschikte onderwerpen of topoi nodig zijn, zoals voorbeeld, definitie en vergelijking. Maar studenten hebben de vrijheid om hun onderwerpen te selecteren, uit te breiden en een rol of persona te nemen zoals zij dat nodig achten. "
  (John Hagaman, "Modern gebruik van de Progymnasmata in het onderwijzen van retorische uitvinding. " Retoriek Review, Herfst 1986)
• Methode en inhoud
  "De progymnasmata... bood Romeinse leraren een systematisch en toch flexibel hulpmiddel voor de incrementele ontwikkeling van vaardigheden van studenten. De jonge schrijver / spreker wordt stap voor stap geleid naar steeds complexere compositorische taken, waarbij zijn vrijheid van meningsuiting bijna paradoxaal afhankelijk is van zijn vermogen om de vorm of het patroon te volgen die zijn meester heeft bepaald. Tegelijkertijd neemt hij ideeën over moraliteit en deugdzame openbare dienstverlening op uit de besproken onderwerpen en uit hun aanbevolen uitwerkingen op thema's van rechtvaardigheid, opportuniteit en dergelijke. Tegen de tijd dat hij de uitoefening van wetten bereikt, heeft hij al lang geleerd om beide kanten van een vraag te zien. Hij heeft ook een verzameling voorbeelden, aforismen, verhalen en historische incidenten verzameld die hij later buiten de school kan gebruiken. "
  (James J. Murphy, "Habit in Roman Writing Instruction." Een korte geschiedenis van schrijfinstructie: van het oude Griekenland tot modern Amerika, ed. door James J. Murphy. Lawrence Erlbaum, 2001)
• Daling van de Progymnasmata
  "[W] in de late zeventiende eeuw begon training in de drie klassieke geslachten hun relevantie te verliezen en de systematische ontwikkeling van Latijnse thema's door imitatie en versterking begon zijn gunst te verliezen, de progymnasmata viel in scherpe daling. Desalniettemin is de opleiding van de progymnasmata heeft een sterke indruk achtergelaten op de westerse literatuur en oratorium. "
  (Sean Patrick O'Rourke, "Progymnasmata." Encyclopedia of Rhetoric and Composition: Communication From Ancient Times to the Information Age, ed. van Theresa Enos. Taylor & Francis, 1996)

Uitspraak: pro gim NAHS ma ta