Definitie en voorbeelden van pistis in klassieke retoriek

In klassieke retoriek, pistis kan bewijs, overtuiging of gemoedstoestand betekenen.

"Pisteis (in de zin van overtuigingsmiddelen) worden door Aristoteles in twee categorieën ingedeeld: kunstloze bewijzen (pisteis atechnoi), dat wil zeggen degene die niet door de spreker worden geleverd maar reeds bestaan ​​en artistieke bewijzen (pisteis entechnoi), dat wil zeggen degenen die door de spreker zijn gemaakt. "
Een aanvulling op de Griekse retoriek, 2010

Etymologie: Van het Grieks, "geloof"

Waarnemingen

• P. Rollinson
  De opening [van Aristoteles Retoriek] definieert retoriek als de 'tegenhanger van de dialectiek', die niet probeert te overtuigen, maar om in een bepaalde situatie de juiste overtuigingsmiddel te vinden (1.1.1-4 en 1.2.1). Deze middelen zijn te vinden in verschillende soorten bewijs of overtuiging (pistis) ... Bewijzen zijn van twee soorten: niet-kunstmatige (geen retorische kunst, bijvoorbeeld in forensische [gerechtelijke] retoriek: wetten, getuigen, contracten, foltering en eden) en kunstmatige [artistieke] (met betrekking tot de retoriek).
  
• Daniel Bender
  Een doel van meningsuiting binnen een westerse retorische traditie is produceren pistis (geloof), die op zijn beurt consensus zal produceren. Een student die is getraind om modellen te imiteren, om op verschillende manieren te spreken, kan de taal en redenering aanpassen aan de capaciteiten van verschillende doelgroepen en zo die overeenstemming creëren tussen spreker en publiek, de retorisch gecreëerde scène van gemeenschap.
  
• William M. A. Grimaldi
  Pistis wordt gebruikt om de gemoedstoestand, namelijk overtuiging of overtuiging, weer te geven waarin de auditor arriveert wanneer de correct gekozen aspecten van het onderwerp op een effectieve manier voor hem worden geplaatst ...
  "In de tweede betekenis, pistis is het woord dat wordt gebruikt voor een methodologische techniek ... In deze zin, pistis betekent het logische instrument dat door de geest wordt gebruikt om het materiaal samen te brengen in een redeneerproces. Het is een methode die de zaak als het ware een logische vorm geeft en dus die gemoedstoestand in de auditor produceert die geloof wordt genoemd, pistis... Het is deze betekenis van pistis die voornamelijk van toepassing is op enthymeem, maar ook om paradeigma (voorbeeld). Voor in retoriek enthymeem (het aftrekproces) en paradeigma (het inductieve proces) zijn de logische instrumenten die men moet gebruiken bij het construeren van argumentatie gericht op krisis, of oordeel van een ander.