Definitie en voorbeelden van ironie (figuur van spraak)
Share
Ironie is het gebruik van woorden om het tegenovergestelde van hun letterlijke betekenis over te brengen. Evenzo kan ironie een bewering of situatie zijn waarin de betekenis wordt tegengesproken door de verschijning of presentatie van het idee.
Bijvoeglijk naamwoord: ironisch of ironische. Ook gekend als eironeia, illusio, en de droge spot.
Drie soorten ironie worden algemeen erkend:
- Verbale ironie is een trope waarin de beoogde betekenis van een uitspraak verschilt van de betekenis die de woorden lijken uit te drukken.
- Situationele ironie houdt een incongruentie in tussen wat wordt verwacht of bedoeld en wat er daadwerkelijk gebeurt.
- Dramatische ironie is een effect geproduceerd door een verhaal waarin het publiek meer weet over de huidige of toekomstige omstandigheden dan een personage in het verhaal.
In het licht van deze verschillende soorten ironie heeft Jonathan Tittler die ironie geconcludeerd
"heeft zoveel verschillende dingen voor verschillende mensen betekend en betekend dat er zelden een samenkomst van gedachten is over het specifieke gevoel bij een bepaalde gelegenheid."
(Geciteerd door Frank Stringfellow in De betekenis van ironie, 1994.)
Etymologie
Van het Grieks, "veinsde onwetendheid"
Uitspraak:
I-ruh-nee
Voorbeelden en observaties
Aarde
"Een planeet explodeert niet uit zichzelf," zei droog
De Mars-astronoom, starend in de lucht-
"Dat ze het hebben kunnen doen, bewijst dat zeer
Intelligente wezens moeten daar gewoond hebben. "
- John Hall Wheelock, "Earth"
Kampenfeldt: Dit is een ernstige zaak, een zeer ernstige zaak. Er is zojuist aan mij gemeld dat u sentimenten uitte tegenover het vaderland.
Schwab: Wat, mijnheer?
Kampenfeldt: Ik waarschuw je, Schwab, zulk hoogverraad zal je naar een concentratiekamp leiden.
Schwab: Maar mijnheer, wat heb ik gezegd?
Kampenfeldt: Je hoorde duidelijk de opmerking: "Dit is een fijn land om in te wonen."
Schwab: Oh nee, mijnheer. Er is een fout gemaakt. Nee, wat ik zei was: "Dit is een fijn land om in te wonen. "
Kampenfeldt: Huh? Weet je het zeker?
Schwab: Ja meneer.
Kampenfeldt: Ik snap het. Nou, maak in de toekomst geen opmerkingen die op twee manieren kunnen worden opgevat.
-Raymond Huntley en Eliot Makeham binnen Nachttrein naar München, 1940
"Heren, u kunt hier niet vechten! Dit is de oorlogskamer."
- Peter Sellers als president Merkin Muffley in Dr. Strangelove, 1964
"Het is een passende ironie die onder Richard Nixon, launder werd een vies woord. "
- William Zinsser
Ironie in de roman van Mark Twain Pudd'nhead Wilson
"David Wilson, het titelpersonage van Pudd'nhead Wilson, is een meester van ironie. In feite markeert zijn gebruik van ironie hem permanent. Wanneer hij voor het eerst aankomt in Dawson's Landing in 1830, maakt hij een ironische opmerking die de dorpelingen niet kunnen begrijpen. Afgeleid door het irritante geschreeuw van een ongeziene hond, zegt hij: 'Ik wou dat ik de helft van die hond bezat.' Op de vraag waarom, antwoordt hij: 'Omdat ik mijn helft zou doden.' Hij wil niet echt de helft van de hond bezitten, en hij wil hem waarschijnlijk niet echt doden; hij wil het alleen maar tot zwijgen brengen en weet dat het doden van de helft van de hond het hele dier zou doden en het gewenste effect zou bereiken. Zijn opmerking is een eenvoudig voorbeeld van ironie, en het falen van de dorpelingen om het te begrijpen zorgt ervoor dat ze Wilson onmiddellijk een dwaas noemen en hem 'pudd'nhead' noemen. De titel van de roman is daarom gebaseerd op ironie, en die ironie wordt nog verergerd door het feit dat Wilson allesbehalve een dwaas is. "
- R. Kent Rasmussen, Bloom's schrijven over Mark Twain. Infobase, 2008
Irony in Shakespeare's Play Julius Caesar
"Een klassiek voorbeeld van ironie is de toespraak van Mark Antony in Shakespeare Julius Caesar. Hoewel Antony verklaart: "Ik kom om Caesar te begraven, niet om hem te prijzen", en verklaart dat de moordenaars 'eervolle mannen' zijn, hij bedoelt precies het tegenovergestelde. "
- Bryan Garner, Garner's Modern Amerikaans gebruik. Oxford University Press, 2009
