Definitie en voorbeelden van dubbele punten

De dikke darm (:) Is een leesteken dat wordt gebruikt na een verklaring (zoals een onafhankelijke clausule) of die een citaat, een verklaring, een voorbeeld of een reeks introduceert. Bovendien verschijnt de dikke darm meestal na de aanhef van een zakelijke brief (Beste Professor Legree :), tussen de hoofdstuk- en versnummers in een bijbels citaat (Genesis 1: 1), tussen de titel en de ondertitel van een boek of artikel (" Comma Sense: A FUNdamental Guide to Pununctuation "), en tussen getallen of groepen getallen in uitdrukkingen van tijd (3:00 am) en verhoudingen (1: 5).

Geschiedenis

Het woord dikke darm komt van de Griekse term Kolon, wat betekent een deel van een vers of een zin, of meer letterlijk, een deel van een ledemaat, in het bijzonder een been. Keith Houston, die verschillende boeken over interpunctie heeft geschreven, legde de oorsprong van de dikke darm uit in zijn artikel "The Mysterious Origins of Pununctuation", gepubliceerd op 2 september 2015, op de BBC-website. Houston zei dat het leesteken uiteindelijk in de derde eeuw voor Christus is ontstaan ​​in de Helleense Egyptische stad Alexandrië.

Een bibliothecaris daar genaamd Aristophanes ontwikkelde een reeks van drie puntjes om de ononderbroken stroom tekst te verbreken die destijds de norm was. De punten, uitgelijnd met het midden, de onderkant of de bovenkant van elke lijn, vertegenwoordigden wat vandaag een dubbele punt, komma en punt respectievelijk zou zijn. Hoewel de Romeinen de leestekens negeerden na de verovering van de Grieken, kregen de stippen uiteindelijk nieuw leven in de zevende eeuw door Isidore van Sevilla.

Ashley Timms in haar artikel van 28 december 2016, "Een geschiedenis van interpunctie in het Engels", gepubliceerd op de website van Unravel Magazine, een taalkunde tijdschrift, gedetailleerd de tijdlijn: in zijn werk "The Etymologies" (of Etymologiae in het Latijn), legde Isidore van Sevilla uit dat de hoogste punt het einde van een zin markeerde, de laagste punt heel erg functioneerde zoals een komma vandaag, en de middelste stip vertegenwoordigde een pauze ergens tussen de twee:

"Het werk van Isidore van Sevilla werd alom gerespecteerd en hij werd zelfs geciteerd door Dante Alighieri en geciteerd door Geoffrey Chaucer. Etymologiae werd door de middeleeuwen als een leerboek behandeld en had ongetwijfeld een diepgaand effect op hoe schrijvers grammatica en leestekens gebruikten. "

Uiteindelijk evolueerde de middelste stip in twee stippen, mogelijk door gregoriaans, inclusief punctus elevatas (verhoogde puntjes) die eruit zagen als de moderne dikke darm, zegt Timms.

Doel

Het "Associated Press Stylebook, 2018" biedt mogelijk de beste uitleg (tussen de verschillende stijlgidsen) van het doel en het gebruik van de dikke darm. De AP zegt dat het leesteken moet worden gebruikt voor:

• Nadruk: De AP geeft dit voorbeeld: Hij had maar één hobby: eten.
• lijsten: De dubbele punt komt meestal aan het einde van een zin of zin om lijsten, tabellen en teksten in te voeren.
• Aanbod: Gebruik de dubbele punt in dergelijke lijsten als verstreken tijd (1: 31: 07.2), tijdstip (20:31 uur.), evenals bijbelse en wettelijke citaten (2 Koningen 2:14; Missouri Code 3: 245-260).
• Dialoog: Een voorbeeld zou zijn: Bailey: Wat deed je de nacht van de 19e? Mason: Ik weiger dat te beantwoorden.
• Vraag-en-antwoord-interviews: De AP geeft dit voorbeeld: Vraag: Heb je hem geslagen? A: Dat deed ik inderdaad.

De AP zegt dat je een dubbele punt kunt gebruiken om een ​​directe quote van één zin in te voeren die binnen een paragraaf blijft. U zou ook een dubbele punt gebruiken om lange of blokcitaten in te voeren. Wanneer u dit doet, voert u een harde return in op het toetsenbord na de inleidende tekst om het geciteerde materiaal naar de volgende ruimte naar beneden te brengen, zoals getoond in de geschiedenissectie hierboven.

Gebruik en misbruik

Gebruik de dubbele punt aan het einde van een zin, na initialen en afkortingen, na andere leestekens, in computergebruik en wiskunde, en in bijbelverzen, onder andere.

Aan het einde van een zin: Gebruik de dubbele punt in plaats van een periode waarin de twee clausules een zodanig verband hebben dat een periode te moeilijk is voor een pauze. Gebruik het eerste woord na een dubbele punt alleen in hoofdletters als de dubbele punt wordt gevolgd door een eigennaam of een onafhankelijke clausule. Deze voorbeelden zijn overgenomen uit de Associated Press en het boek van June Casagrande, "The Best Punctuation Book, Period: A Comprehensive Guide for Every Writer, Editor, Student and Businessperson":

• Rechtsaf: Hij beloofde dit: het bedrijf zal alle verliezen goedmaken.
• Mis: De temperatuur van de koelkast is van cruciaal belang: als het niet koud genoeg is, wordt voedsel bedorven.
• Rechtsaf: De temperatuur van de koelkast is van cruciaal belang: als het niet koud genoeg is, wordt voedsel bedorven.

Voor een lijst: Gebruik alleen de hoofdletter van het eerste woord na de dubbele punt als het een goed zelfstandig naamwoord is.

• Rechtsaf: Joe nodigde verschillende vrienden uit voor het feest: Samantha, David en Frank.
• Rechtsaf: De pizza kwam met drie toppings: pepperoni, ui en champignons.
• Mis: De pizza kwam met drie toppings: Pepperoni, ui en champignons.

Na aanhalingstekens en andere leestekens: Gebruik een dubbele punt na andere leestekens maar nooit eerder: