Definitie en voorbeelden van anti-taal

Antitaal is een minderheidsdialect of een communicatiemethode binnen een spraakgemeenschap van minderheden waarbij leden van de belangrijkste spraakgemeenschap worden uitgesloten.

De voorwaarde antilanguage werd bedacht door de Britse taalkundige M.A.K. Halliday ('Anti-talen', Amerikaanse antropoloog, 1976).

Voorbeelden en observaties

"Antitalen kunnen worden opgevat als extreme versies van sociale dialecten. Ze ontstaan ​​meestal in subculturen en groepen die een marginale of precaire positie in de samenleving innemen, vooral wanneer centrale activiteiten van de groep ze buiten de wet plaatsen ...
"Anti-talen worden in principe gecreëerd door een proces van relexicalization--de vervanging van nieuwe woorden voor oud. De grammatica van de moedertaal kan behouden blijven, maar een onderscheidende woordenschat ontwikkelt zich, met name - maar niet alleen - in activiteiten en gebieden die centraal staan ​​in de subcultuur en die helpen om deze het scherpst van de gevestigde samenleving af te zetten. "
(Martin Montgomery, Een inleiding tot taal en maatschappij. Routledge, 1986)

"De ideologische functie en sociolinguïstische status van Black English doet denken aan (hoewel niet identiek aan) een anti-taal (Halliday, 1976). Dit is een linguïstisch systeem dat groepssolidariteit versterkt en de Ander uitsluit. Het is spraakkenmerk van een groep. welke is in maar niet van een maatschappij. Als anti-taal komt BE naar voren als een tegen-ideologie; het is de taal van rebellie en de symbolische uitdrukking van solidariteit onder de onderdrukten. "
(Geneva Smitherman, Talkin That Talk: taal, cultuur en onderwijs in Afrikaans Amerika. Routledge, 2000)

"Lang nadat ze hebben geleerd zich te gedragen zoals volwassenen van hen verwachten, blijven kinderen de grenzen van zin en onzin onderzoeken. Anti-taal bloeit in de samenleving van kinderen als 'een niet-zelfbewuste cultuur' (Opie, 1959)."
(Margaret Meek, "Play and Paradox", in Taal en leren, ed. door G. Wells en J. Nicholls. Routledge, 1985)

Nadsat: Anti-Language in A Clockwork Orange

"[T] hier is iets tegelijkertijd verrukkelijk en verschrikkelijk, achtervolgd en ongrijpbaar in A Clockwork Orange [door Anthony Burgess] ... Er is iets in de roman zo beangstigend dat het een nieuwe taal en iets zo immanent in de boodschap van de roman eiste dat het weigerde gescheiden te worden van de taal ...
"Het tempo van de roman en de overweldigende taalkundige prestatie is grotendeels gebaseerd op de taal Nadsat, bedacht voor het boek: de taal van de droogs en van de nacht. Het is het jargon van verkrachting, plundering en moord gehuld in onbekendheid , en als zodanig werkt het zeer succesvol ... De roman verwijst vluchtig naar de oorsprong van de taal. "Vreemde stukjes oud rijmend jargon ... ook een beetje zigeunerpraat. Maar de meeste wortels zijn Slavisch. Propaganda. Sublimatiepenetratie '(p. 115).'
(Esther Petix, "Linguïstiek, mechanica en metafysica: Anthony Burgess's A Clockwork Orange (1962)." Old Lines, New Forces: Essays on the Contemporary British Novel, 1960-1970, ed. door Robert K. Morris. Associated University Presses, 1976)
"Nadsat is afgeleid van Russisch, Brits en Cockney rijmend jargon. Burgess zei dat elementen van de taal werden geïnspireerd door de Edwardian Strutters, Britse tieners in de late jaren 1950 die gewelddadige aanvallen op onschuldige mensen uitvoerden. Rhyming jargon is kenmerkend voor het oosten van Londen Eind, waar sprekers willekeurige rijmwoorden vervangen door andere: bijvoorbeeld 'smerig' wordt 'Cornish pasty'; 'key' wordt 'Bruce Lee'; enzovoort. " (Stephen D. Rogers, Het woordenboek van verzonnen talen. Adams Media, 2011)