Kubisme in kunstgeschiedenis

Kubisme begon als een idee en werd toen een stijl. Gebaseerd op de drie hoofdingrediënten van Paul Cézanne - geometrie, gelijktijdigheid (meerdere weergaven) en passage - Het kubisme probeerde het concept van de vierde dimensie visueel te beschrijven.

Kubisme is een soort realisme. Het is een conceptuele benadering van realisme in de kunst, met als doel de wereld weer te geven zoals deze is en niet zoals deze lijkt. Dit was het 'idee'. Pak bijvoorbeeld een gewone beker. De kans is groot dat de bek van de bek rond is. Sluit je ogen en stel je de beker voor. De mond is rond. Het is altijd rond - of u nu naar de beker kijkt of de beker herinnert. De mond afbeelden als een ovaal is een leugen, slechts een hulpmiddel om een ​​optische illusie te creëren. De mond van een glas is geen ovaal; het is een cirkel. Deze cirkelvorm is zijn waarheid, zijn realiteit. De weergave van een beker als een cirkel verbonden aan de omtrek van zijn profielweergave communiceert zijn concrete realiteit. In dit opzicht kan het kubisme worden beschouwd als realisme, op een conceptuele in plaats van een perceptie.

Een goed voorbeeld is te vinden in Pablo Picasso Stilleven met compote en glas (1914-15), waar we de ronde mond van het glas zien bevestigd aan zijn kenmerkende geribbelde vorm. Het gebied dat twee verschillende vlakken (boven en zijkant) met elkaar verbindt is passage. Het gelijktijdige zicht op het glas (boven- en zijkant) is gelijktijdigheid. De nadruk op duidelijke contouren en geometrische vormen ligt op geometrie. Het kennen van een object vanuit verschillende gezichtspunten kost tijd, omdat je het object in de ruimte verplaatst of je in de ruimte rond het object beweegt. Daarom impliceert het weergeven van meerdere weergaven (gelijktijdigheid) de vierde dimensie (tijd).

Twee groepen kubisten

Er waren twee groepen kubisten tijdens het hoogtepunt van de beweging, 1909 tot 1914. Pablo Picasso (1881-1973) en Georges Braque (1882-1963) staan ​​bekend als de "Gallery Cubists" omdat ze tentoonstelden onder contract met Daniel-Henri Kahnweiler's galerij.

Henri Le Fauconnier (1881-1946), Jean Metzinger (1883-1956), Albert Gleizes (181-1953), Fernand Léger (1881-1955), Robert Delaunay (1885-1941), Juan Gris (1887-1927), Marcel Duchamp (1887-1968), Raymond Duchamp-Villon (1876-1918), Jacques Villon (1875-1963) en Robert de la Fresnaye (1885-1925) staan ​​bekend als de "Salon-kubisten" omdat ze tentoonstelden op tentoonstellingen ondersteund door publiek fondsen (salons)

Wiens schilderij het kubisme is begonnen?

In studieboeken wordt vaak melding gemaakt van Picasso Les Demoiselles d'Avignon (1907) als het eerste kubistische schilderij. Dit geloof kan waar zijn, omdat het werk de drie essentiële ingrediënten in het kubisme vertoont: geometrie, gelijktijdigheid en passage. Maar Les Demoiselles d'Avignon werd niet openbaar getoond tot 1916. Daarom was de invloed ervan beperkt.

Andere kunsthistorici beweren dat de reeks L'Estaque-landschappen van Georges Braque, uitgevoerd in 1908, de eerste kubistische schilderijen waren. De kunstcriticus Louis Vauxcelles noemde deze foto's niets anders dan kleine 'kubussen'. De legende wil dat Vauxcelles Henri Matisse (1869-1954) papegaaide, die de jury van de Salon d'Automne van 1986 voorzat, waar Braque zijn L'Estaque-schilderijen voor het eerst indiende. De beoordeling van Vauxcelles bleef steken en werd viraal, net als zijn kritische uithaal naar Matisse en zijn mede-Fauves. Daarom zouden we kunnen zeggen dat het werk van Braque het woord kubisme inspireerde in termen van een herkenbare stijl, maar Picasso Demoiselles d'Avignon lanceerde de principes van het kubisme via zijn ideeën.

Hoe lang is kubisme een beweging geweest??

Er zijn vier perioden van kubisme:

• Vroeg kubisme of Cézannisme (1908-1910)
• Analytisch kubisme (1910-12)
• Synthetisch kubisme (1912-1914)
• Laat kubisme (1915-heden)

Hoewel het hoogtepunt van de periode van het kubisme plaatsvond vóór de Eerste Wereldoorlog, hebben verschillende kunstenaars de stijl van de synthetische kubisten voortgezet of een persoonlijke variant ervan overgenomen. Jacob Lawrence (1917-2000) demonstreert de invloed van het synthetische kubisme in zijn schilderij (ook bekend als:. Kleedkamer), 1952.

Wat zijn de belangrijkste kenmerken van het kubisme?

• Geometriciteit, een vereenvoudiging van figuren en objecten in geometrische componenten en vlakken die al dan niet optellen tot de hele figuur of het object dat bekend is in de natuurlijke wereld.
• Onderlinge aanpassing van de vierde dimensie.
• Conceptueel, in plaats van perceptueel, realiteit.
• Vervorming en vervorming van bekende figuren en vormen in de natuurlijke wereld.
• , de overlapping en interpenetratie van vliegtuigen.
• Gelijktijdigheid of meerdere aanzichten, verschillende gezichtspunten zichtbaar gemaakt op één vlak.

Voorgestelde lezing:

Antiff, Mark en Patricia Leighten. De kubisme-lezer.
Chicago: University of Chicago Press, 2008.

Antliff, Mark en Patricia Leighten. Kubisme en cultuur.
New York en Londen: Thames and Hudson, 2001.

Cottington, David. Kubisme in de schaduw van oorlog: de avant-garde en politiek in Frankrijk 1905-1914.
New Haven en Londen: Yale University Press, 1998.