Raad versus raadsman Vaak verwarde woorden

Raad en raad zijn homofoons, en beide woorden hebben betrekking op het concept van advies en begeleiding. Ze hebben echter geen identieke definities. Hier is hoe de verschillen tussen deze twee woorden onder de knie te krijgen.

Hoe Raad gebruiken

Raad is een zelfstandig naamwoord dat verwijst naar een groep mensen die zijn gekozen om een ​​administratieve, wetgevende of adviserende rol te vervullen. Het woord verschijnt meestal in een overheidscontext, maar er zijn ook gemeenteraden en studentenraden. Een raad kan elke verzameling van individuen zijn die gekozen zijn om een ​​bepaalde organisatie te leiden. Leden van een raad genaamd raadsleden, nemen doorgaans beslissingen met betrekking tot de groep of organisatie die ze bedienen.

Hoe raad te gebruiken

Het woord raad kan zowel een werkwoord als een zelfstandig naamwoord zijn. Als een werkwoord, raad betekent "advies geven". Als zelfstandig naamwoord, raad verwijst soms naar een advies of een mening, vaak in een juridische context. De zelfstandig naamwoordvorm van raad kan ook verwijzen naar een verzameling mensen die bedoeld zijn om dergelijk advies te geven. EEN raad hoeft niet te worden gekozen.

Het woord raadgever komt van raad. raadgever verwijst naar een adviseur of andere persoon die meningen of begeleiding kan bieden, zoals een begeleidingsadviseur of een huwelijksconsulent.

Hoe het verschil te onthouden

Een handige manier om onderscheid te maken raad en raad is denken dat mensen die bij een raadsman betrokken zijn, proberen je te verkopen op hun advies of mening: ze proberen te tellen-verkopen u.

Om dat te onthouden raad betekent een gekozen leiderschapsgroep, onthoud dat raad heeft twee "c" s en "c" staat voor "stad" en "commissie".

Voorbeelden

• De vader van Meg, een gemeenteraadslid, ontmoette de counselor van de middelbare school om Meg's universiteitsopties te bespreken. Meg's vader is een gekozen lid van de gemeenteraad. De counselor van de middelbare school is in dienst van de school om advies en meningen te geven over de collegiale vooruitzichten van een student.
• We bedankten de advocaten voor het geven van advies hierover. De raadsman, die hier als zelfstandig naamwoord functioneert, verwijst naar het juridisch advies van een groep advocaten. 
• Ze waren enthousiast om gekozen te worden in de kerkraad op basis van hun visie op de toekomst van de kerk. Hier, raad verwijst naar een groep functionarissen die zijn gekozen om de kerk te leiden en te overzien, en uiteindelijk beslissingen te nemen die de toekomst van de kerk zullen vormen.
• De president besprak het financiële beleid met de leden van de economische raad, maar hield zijn eigen raad als het ging om zijn persoonlijke leven. De president raadpleegde een groep mensen die was uitgekozen om een ​​adviserende rol te vervullen in verband met zijn economisch beleid. Hij hield de details van zijn persoonlijke leven echter voor zichzelf en zocht niet naar het inzicht van anderen.
• Mijn moeder raadde me aan om zonnebrandcrème op te doen voordat ze naar het strand ging met mijn medestudenten. De moeder biedt advies, of raadgevingen, aan haar kind voordat het kind de dag doorbrengt met de andere leden van de organisatie waarnaar het werd gekozen (de student raad).

Hoe zit het met Consul?

De minder gebruikte term consul creëert een ander punt van verwarring bij het bepalen van welk woord te gebruiken. Consul is een zelfstandig naamwoord dat verwijst naar een persoon die is aangesteld om een ​​regering of staat in het buitenland te vertegenwoordigen. De Amerikaanse president kan bijvoorbeeld een consul om Amerikaanse belangen in een ander land te vertegenwoordigen.

in tegenstelling tot raad en raad, die in hun zelfstandig naamwoord-vormen verwijzen naar groepen individuen, consul verwijst naar één persoon.