Coördinatenclausule in grammatica

In de Engelse grammatica, a coördinaatclausule is een clausule (d.w.z. een woordgroep die een onderwerp en predikaat bevat) die wordt geïntroduceerd door een van de coördinerende conjuncties - meestal en of maar.

Een samengestelde zin bestaat uit een of meer coördinaatbepalingen die aan de hoofdzin zijn gekoppeld. De retorische term voor een coördinatenconstructie is parataxis.

Voorbeelden

• "Het was appelbloesem tijd, en de dagen werden warmer."(E.B. White, Charlotte's web. Harper, 1952)
• "Ik was geen fan van de meeste groenten, maar Ik vond erwten niet erg."(Gene Simmons, Kus en make-up. Crown, 2001)
• "Ze aten het dessert, en geen van beide noemde het feit dat het licht was verbrand."(Ernest Hemingway," Kerstmis in Parijs. " De Toronto Star Weekly, December 1923)

Clausules combineren

"De basiseenheid in syntaxis is de clausule. Veel uitingen bestaan ​​uit een enkele clausule, maar er zijn ook regels voor het combineren van clausules in grotere eenheden. De eenvoudigste manier is het gebruik van een coördinerende conjunctie, en, maar, zo en of. Dit lijken misschien nogal onbeduidende items, maar ze vertegenwoordigen een enorme stap vooruit van alles wat we ons kunnen voorstellen, zelfs in de meest geavanceerde vorm van communicatie met dieren, en ze zijn waarschijnlijk complexer dan veel mensen zich realiseren. "(Ronald Macaulay, De sociale kunst: taal en het gebruik ervan, 2e ed. Oxford University Press, 2006)

Losgekoppelde coördinaatbepalingen in gesprek

"In het Engels beginnen sprekers vaak met hun uitingen en (ook met zo of maar) zonder deze verbanden te verbinden met onmiddellijk voorafgaand aan taalmateriaal, maar eerder met onderwerpen die verder weg liggen of zelfs met hun eigen, nog niet gearticuleerde (en onherstelbare) perspectieven. In (29) betreft het onderwerp van de aflevering waarin deze uiting voorkomt een van de deelnemers die consequent ziek wordt wanneer hij in Mexico reist. In dit voorbeeld de spreker en verwijst naar het hele discours, niet naar een specifieke voorafgaande uiting.

• (29) en jullie eten allebei dezelfde dingen? (D12-4)" 

(Joanne Scheibman, Standpunt en grammatica: structurele patronen van subjectiviteit in Amerikaans Engels gesprek. John Benjamins, 2002)