Verbonden spraak

Verbonden spraak is gesproken taal in een doorlopende volgorde, zoals in een normaal gesprek. Het wordt ook verbonden discours genoemd. Er is vaak een aanzienlijk verschil tussen de manier waarop woorden afzonderlijk worden uitgesproken en de manier waarop ze worden uitgesproken in de context van verbonden spraak. In verbonden spraak worden woorden of lettergrepen geknipt, worden zinnen samengevoegd en worden woorden anders beklemtoond dan op schrift.

Verwijderen van geluiden in verbonden spraak

Een van de kenmerken van verbonden spraak is het verwijderen of knippen van geluiden die optreedt wanneer woorden samen worden uitgevoerd. "Willen" kan bijvoorbeeld "willen" worden, "gaan" kan "gaan" worden, "rock and roll "kan worden "rock 'n' roll ", en "zij" kunnen "em" of "dem" worden in verbonden spraak. Dit zijn zeer informele gebruiken van veel voorkomende woorden die meestal voorkomen in informele gesprekken, dus ze zouden waarschijnlijk niet aanwezig zijn in formele spraak of schrijven.

Auteur Rachael-Anne Knight gaat in detail in op de mechanica van verbonden spraakprocessen (CSP) in Fonetiek: een cursusboek:

• "Ze komen voor aan de randen van woorden, omdat dit is waar woorden in zinnen" samenkomen ".
• Verbonden spraakprocessen zijn optioneel ...
• We kunnen denken aan [verbonden spraakprocessen] die van invloed zijn op geluiden op fonemisch niveau in plaats van op het allofonische niveau. Wanneer bijvoorbeeld / t / of / d / of / h / wordt weggelaten, zien we niet dat er een andere allofoon optreedt; vinden we gewoon dat het foneem helemaal verloren is gegaan "(Knight 2012).

Knight merkt ook op dat verbonden spraak verwarring of misverstanden kan veroorzaken wanneer woorden en geluiden worden gewijzigd of verloren.

Uitdagingen voor niet-native speakers

Verwarring over betekenis in verbonden spraak komt vooral veel voor bij niet-moedertaalsprekers die luisteren naar moedertaalsprekers praten. Iedereen die een vreemde taal leert, moet oefenen hoe het op een natuurlijke manier wordt gesproken, maar leerlingen van het Engels hebben een moeilijke tijd om individuele woorden te kiezen uit verbonden spraak omdat woorden zo vaak onduidelijk zijn.

Moedertaalsprekers nemen in gewone conversaties veel verbale sneltoetsen die niet in geschreven Engels aanwezig zouden zijn, en schakelen tussen geschreven en gesproken Engels is even wennen als dit niet je eerste taal is.

Deze uitdagingen zijn niet exclusief voor het Engels. In het Spaans beginnen en eindigen veel woorden in klinkers en deze neigen samen te smelten in spraak. De beleefde groet ¿Cómo está? (Hoe gaat het?) Klinkt vaak als ¿Cóm stá? wanneer gesproken, met weinig tot geen pauze tussen de woorden.

Wanneer u spreekt tot iemand die geen moedertaalspreker is, is een uitspraak nuttig. Je kunt ze ook helpen je te begrijpen door langzamer te spreken en een beetje tussen elk woord te pauzeren.

Stresspatronen in verbonden spraak

In het Engels wordt het stresspatroon van een woord in het algemeen beïnvloed door zijn context. Hierdoor spreken zelfs native speakers hetzelfde woord anders uit, zoals vaak het geval is in het Brits versus Amerikaans Engels. Verbonden spraak compliceert het gebruik van stress door het van het ene woord naar het andere te verplaatsen.

Auteur Peter Roach illustreert stress in verbonden spraak in klankleer: Een praktische cursus:

"Een aspect van verbonden spraak ... is dat de stress op een uiteindelijk gestresste verbinding de neiging heeft om naar een voorafgaande lettergreep te gaan en naar secundaire stress te veranderen als het volgende woord begint met een sterk beklemtoonde lettergreep. Dus ...
-Bad'tempered maar een slechtgehumeurde leraar
Half'timbered maar een vakwerkhuis
-Heavy'handed maar een hardhandige 'zin'
(Roach 2009).

Mensen die gemeten poëzie schrijven, zoals jambische pentameter in sonnetten, moeten aandacht besteden aan waar de spanningen op woorden in hun lijnen vallen om correct te werken binnen de beperkingen van het formulier. Mensen sprekend gedoseerde poëzie zal waarschijnlijk stress gebruiken, maar het klinkt het meest natuurlijk in verbonden spraak.