Combahee River Collective in de jaren zeventig

Het Combahee River Collective, een in Boston gevestigde organisatie die actief was in 1974 tot 1980, was een collectief van zwarte feministen, waaronder veel lesbiennes, die kritisch stonden tegenover blank feminisme. Hun verklaring is van grote invloed geweest op het zwarte feminisme en op een sociale theorie over ras. Ze onderzochten het samenspel van seksisme, racisme, economie en heterosexisme.

"Als zwarte feministen en lesbiennes weten we dat we een zeer revolutionaire taak te vervullen hebben en zijn we klaar voor de levensduur van het werk en de strijd die voor ons ligt."

Geschiedenis

Het Combahee River Collective kwam voor het eerst bijeen in 1974. Tijdens het 'tweede golf'-feminisme vonden veel zwarte feministen dat de Women's Liberation Movement werd bepaald door en besteedden ze exclusieve aandacht aan blanke vrouwen uit de middenklasse. Het Combahee River Collective was een groep zwarte feministen die hun plaats in de politiek van het feminisme wilden verduidelijken en een ruimte wilden creëren behalve blanke vrouwen en zwarte mannen.

Het Combahee River Collective heeft in de jaren zeventig vergaderingen en retraites gehouden. Ze probeerden een zwarte feministische ideologie te ontwikkelen en de tekortkomingen te onderzoeken van de "mainstream" feministische focus op seks en genderonderdrukking boven alle andere vormen van discriminatie, terwijl ze ook het seksisme in de zwarte gemeenschap onderzochten. Ze keken ook naar lesbische analyses, met name die van zwarte lesbiennes, en marxistische en andere anti-kapitalistische economische analyses. Ze stonden kritisch tegenover 'essentialistische' ideeën over ras, klasse, seks en seksualiteit. Ze gebruikten technieken voor bewustmaking, maar ook voor onderzoek en discussie, en de retraites waren ook bedoeld als spiritueel verfrissend.

Hun benadering keek naar een 'gelijktijdigheid van onderdrukkingen' in plaats van de onderdrukkingen op het werk te rangschikken en te scheiden, en in hun werk is veel van later werk over intersectionaliteit geworteld. De term "identiteitspolitiek" kwam uit het werk van de Combahee River Collective.

invloeden

De naam van het collectief komt van de Combahee River Raid van juni 1863, die werd geleid door Harriet Tubman en honderden slaven bevrijdde. De zwarte feministen uit de jaren zeventig herdachten een belangrijke historische gebeurtenis en een zwarte feministische leider door deze naam te selecteren. Barbara Smith wordt gecrediteerd met het voorstellen van de naam.

Het Combahee River Collective is vergeleken met de filosofie van Frances E.W. Harper, een hoog opgeleide 19^th-eeuwse feministe die erop stond zichzelf eerst als zwart en als tweede als vrouw te definiëren.

De collectieve verklaring van Combahee River

De Combahee River Collective Statement werd uitgegeven in 1982. De verklaring is een belangrijk stuk feministische theorie en beschrijving van zwart feminisme. De nadruk lag vooral op de bevrijding van zwarte vrouwen: "Zwarte vrouwen zijn inherent waardevol ..." De verklaring bevat de volgende punten:

• Het Combahee River Collective zet zich in voor de strijd tegen onderdrukking van ras, seks en klasse, en ook erkende onderdrukking op basis van seksualiteit. 
• Deze werden niet alleen als afzonderlijke krachten geanalyseerd, maar ook met elkaar in wisselwerking. "De synthese van deze onderdrukkingen schept de voorwaarden van ons leven."
• Als zwarte feministen worstelen leden naast zwarte mannen om racisme te bestrijden, maar tegen zwarte mannen om seksisme te bestrijden.
• Als zwarte vrouwen vrij zouden zijn, zou iedereen vrij zijn, omdat dat zou betekenen dat alle onderdrukkingssystemen waren vernietigd.
• Het collectief zou de politiek blijven onderzoeken, inclusief racisme in het feminisme van blanke vrouwen. Maar het elimineren van racisme in blank feminisme was het werk en de verantwoordelijkheid van blanke vrouwen.
• De leden geloven in de organisatie van werk ten gunste van werknemers in plaats van bazen.

De verklaring erkende vele voorlopers, waaronder Harriet Tubman, wiens militaire aanval op de rivier de Combahee de basis was van de naam van het collectief, Sojourner Truth, Frances EW Harper, Mary Church Terrell en Ida B. Wells-Barnett - en vele generaties van naamloze en onbekende vrouwen. De verklaring benadrukte dat veel van hun werk was vergeten vanwege het racisme en het elitarisme van de blanke feministen die de feministische beweging tot nu toe domineerden.

De verklaring erkende dat, onder de onderdrukking van racisme, de zwarte gemeenschap vaak traditionele seks en economische rollen als een stabiliserende kracht waardeerde, en begrip uitte voor die zwarte vrouwen die alleen de strijd tegen racisme konden riskeren.

Combahee River Achtergrond

De Combahee-rivier is een korte rivier in South Carolina, vernoemd naar de Combahee-stam van indianen die de Europeanen in het gebied voorgingen. Het Combahee River-gebied was de plaats van gevechten tussen de indianen en Europeanen van 1715 tot 1717. Tijdens de revolutionaire oorlog vochten Amerikaanse troepen daar om Britse soldaten te foerageren, in een van de laatste veldslagen van de oorlog.

In de periode vóór de burgeroorlog zorgde de rivier voor irrigatie voor rijstvelden van lokale plantages. Het Union Army bezet een nabijgelegen territorium en Harriet Tubman werd gevraagd om een ​​inval te organiseren om slaven te bevrijden om de lokale economie aan te vallen. Ze leidde de gewapende aanval - een guerrilla-actie, in latere bewoordingen - die leidde tot 750 ontsnapping aan slavernij en "smokkelwaar" werd, bevrijd door het leger van de Unie. Het was tot voor kort de enige militaire campagne in de Amerikaanse geschiedenis die werd gepland en geleid door een vrouw.

Citaat uit de verklaring

"De meest algemene verklaring van onze politiek op dit moment zou zijn dat we ons actief inzetten voor de strijd tegen raciale, seksuele, heteroseksuele en klassenonderdrukking, en als onze specifieke taak de ontwikkeling van geïntegreerde analyse en praktijk beschouwen op basis van het feit dat de belangrijkste onderdrukkingssystemen zijn in elkaar grijpend. De synthese van deze onderdrukkingen schept de voorwaarden van ons leven. Als zwarte vrouwen zien we zwart feminisme als de logische politieke beweging om de vele en gelijktijdige onderdrukkingen te bestrijden die alle vrouwen van kleur onder ogen zien. "