Karakterstudie van dominee Parris van 'The Crucible'

Zoals veel van de gebeurtenissen en personages in 'The Crucible' is dominee Parris gebaseerd op een echte persoon: dominee Samuel Parris. Parris werd de minister van Salem Village in 1689, en hij was net zo betrokken bij de echte heksenprocessen als het karakter van Arthur Miller. Sommige historici beschouwen hem zelfs als een primaire oorzaak van de beproeving en citeren preken waarin hij met grote zekerheid de aanwezigheid van de duivel in Salem beschreef; hij ging zelfs zo ver dat hij een preek schreef met de titel 'Christus weet hoeveel duivels er zijn', waarin hij vermeldde dat 'vreselijke hekserij hier enkele weken geleden uitbrak', wat angst inboezemde bij de gemeente.

Parris: het karakter

In 'The Crucible' wordt aangetoond dat Parris op veel manieren verachtelijk is, waarvan sommige gebaseerd zijn op de echte persoon. Deze stadsprediker gelooft dat hij een vrome man is, maar in werkelijkheid wordt hij volledig gemotiveerd door eigenbelang.

Veel parochianen van Parris, waaronder de familie Proctor, zijn niet meer regelmatig naar de kerk geweest; zijn preken van hellevuur en verdoemenis hebben veel inwoners van Salem gemeden. Vanwege zijn impopulariteit voelt hij zich vervolgd door veel inwoners van Salem. Toch geven enkele inwoners, zoals de heer en mevrouw Putnam, de voorkeur aan zijn harde gevoel van spirituele autoriteit.

De reputatie van Parris

Gedurende het hele spel is een van Parris 'grootste zorgen om zijn reputatie. Wanneer zijn eigen dochter ziek wordt, zijn zijn grootste zorgen niet om haar gezondheid, maar om wat de stad van hem zal denken als ze vermoeden dat er hekserij in zijn huis is. In Act 3, wanneer Mary Warren getuigt dat zij en de meisjes alleen maar deden alsof ze door hekserij werden beïnvloed, duwde Parris haar verklaring opzij - hij zou liever doorgaan met de processen dan het schandaal van zijn dochter en nicht behandelen die bekend staat als leugenaars.

Parris 'hebzucht

Parris wordt ook gemotiveerd door egoïsme, hoewel hij zijn acties camoufleert met een façade van heiligheid. Hij wilde bijvoorbeeld ooit dat zijn kerk gouden kandelaars had. Daarom predikte de predikant volgens John Proctor alleen over de kandelaars totdat hij ze bereikte.

Bovendien vermeldt Proctor ooit dat de vorige ministers van Salem nooit eigendom bezaten. Parris daarentegen eist dat hij de akte thuis heeft. Dit is ook een machtsspel, omdat hij vreest dat de bewoners hem de stad uit kunnen gooien en daarom een ​​officiële claim op zijn eigendom wil hebben.

Parris 'End

Het gebrek aan inwisselbare kwaliteiten van Parris blijft zichtbaar tijdens de resolutie van het spel. Hij wil John Proctor redden van de strop van de beul, maar alleen omdat hij bang is dat de stad tegen hem opstaat en hem misschien als vergelding doodt. Zelfs nadat Abigail zijn geld heeft gestolen en is weggelopen, geeft hij nooit de schuld toe, waardoor zijn karakter des te frustrerender is om te zien.