Carthago en de Feniciërs

Feniciërs uit Tyre (Libanon) richtten Carthago op, een oude stadstaat in het moderne Tunesië. Carthago werd een belangrijke economische en politieke macht in het Middellandse Zeegebied, vechtend om grondgebied op Sicilië met de Grieken en Romeinen. Uiteindelijk viel Carthago in handen van de Romeinen, maar er waren drie oorlogen voor nodig. De Romeinen vernietigden Carthago aan het einde van de Derde Punische Oorlog, maar herbouwden het vervolgens als een nieuw Carthago.

Carthago en de Feniciërs

Hoewel Alpha en Beta Griekse letters zijn die ons ons woordalfabet geven, komt het alfabet zelf van de Feniciërs, althans conventioneel. Griekse mythe en legende noemen de draak-tanden zaaiende Fenicische Cadmus niet alleen de oprichting van de Boeotiaanse Griekse stad Thebe, maar bracht de brieven met zich mee. De 22-letterige abecedaris van de Feniciërs bevatte alleen medeklinkers, waarvan sommige geen equivalent hadden in het Grieks. Dus de Grieken vervingen hun klinkers door de ongebruikte letters. Sommigen zeggen dat het zonder de klinkers geen alfabet was. Als klinkers niet nodig zijn, kan Egypte ook aanspraak maken op het vroegste alfabet.

Als dit de enige bijdrage van de Feniciërs was, zou hun plaats in de geschiedenis verzekerd zijn, maar ze deden meer. Zoveel lijkt het erop dat jaloezie de Romeinen ertoe heeft aangezet om hen in 146 v.Chr. Te vernietigen. toen ze Carthago met de grond gelijk maakten en het gerucht ging dat ze de aarde hadden gezouten.

De Feniciërs worden ook gecrediteerd met:

• Glas uitvinden.
• De bireme (twee lagen roeispanen) kombuis.
• De luxe paarse kleurstof staat bekend als Tyrian.
• Omcirkelen door Afrika.
• Navigeren door de sterren.

De Feniciërs waren kooplieden die een uitgebreid rijk ontwikkelden bijna als bijproduct van hun kwaliteitsgoederen en handelsroutes. Men denkt dat ze tot Engeland zijn gegaan om tin uit Cornwall te kopen, maar ze zijn begonnen in Tyre, in een gebied dat nu deel uitmaakt van Libanon, en breidden zich uit. Tegen de tijd dat de Grieken Syracuse en de rest van Sicilië koloniseerden, waren de Feniciërs al (9e eeuw v.Chr.) Een belangrijke macht in het midden van de Middellandse Zee. De belangrijkste stad van de Feniciërs, Carthago, was gelegen nabij het moderne Tunis, op een voorgebergte aan de noordkust van Afrika. Het was een uitstekende plek voor toegang tot alle delen van de 'bekende wereld'.

De legende van Carthago

Nadat de broer van Dido (beroemd om haar rol in Vergil's Aeneid) haar man vermoordde, vluchtte koningin Dido haar paleishuis in Tyre om zich te vestigen in Carthago, Noord-Afrika, waar ze land wilde kopen voor haar nieuwe nederzetting. Ze kwam uit een natie van kooplieden en vroeg slim om een ​​stuk land te kopen dat in een ossenhuid zou passen. De lokale bewoners dachten dat ze een dwaas was, maar ze kreeg de laatste lach toen ze de oxhide (byrsa) in reepjes sneed om een ​​groot gebied te omsluiten, met de zeekust als een grens. Dido was de koningin van deze nieuwe gemeenschap.

Later stopte Aeneas, op zijn route van Troje naar Latium, in Carthago, waar hij een affaire had met de koningin. Toen ze ontdekte dat hij haar had verlaten, pleegde Dido zelfmoord, maar niet voordat hij Aeneas en zijn nakomelingen had vervloekt. Haar verhaal is een belangrijk onderdeel van Vergil's aeneid en levert een motief voor de vijandigheid tussen de Romeinen en Carthago.

Eindelijk, in het holst van de nacht, verschijnt de geest
Van haar ongelukkige heer: het spook staart,
En met opgerichte ogen ontbloot zijn bloedige boezem.
De wrede altaren en zijn lot vertelt hij,
En het ontzettende geheim van zijn huis onthult,
Dan waarschuwt de weduwe, met haar huisgoden,
Een toevlucht zoeken in afgelegen verblijfplaatsen.
Tot slot, om haar zo lang te ondersteunen,
Hij laat haar zien waar zijn verborgen schat lag.
Aldus vermaand en besmeurd met doodsangst,
De koningin biedt metgezellen van haar vlucht:
Ze ontmoeten elkaar en ze combineren allemaal om de staat te verlaten,
Die de tiran haten, of die zijn haat vrezen.
...
Eindelijk landden ze, van waar je ogen waren
Kan de torentjes van het nieuwe Carthago zien stijgen;
Daar kocht een ruimte grond, die (Byrsa callde,
Uit de huid van de stier) ze eerst ingesloten en wall'd.
Vertaling van (www.uoregon.edu/~joelja/aeneid.html) van Vergil's aeneid Boek I

Vitale verschillen van het volk van Carthago

De mensen van Carthago lijken primitiever in vergelijking met moderne gevoeligheden dan de Romeinen of Grieken om een ​​belangrijke reden: er wordt gezegd dat ze mensen, baby's en peuters hebben opgeofferd (mogelijk hun eerstgeborene om de "vruchtbaarheid" te "verzekeren"). Hierover bestaat controverse. Het is moeilijk om op de een of andere manier te bewijzen, omdat duizenden jaren oude menselijke overblijfselen niet gemakkelijk vertellen of de persoon werd geofferd of op een andere manier stierf.

In tegenstelling tot de Romeinen van hun tijd huurden de leiders van Carthago huursoldaten in en hadden een capabele marine. Ze waren zeer bedreven in handel, een feit dat hen in staat stelde om een ​​winstgevende economie weer op te bouwen, zelfs na de tegenslagen van militaire nederlagen tijdens de Punische oorlogen, die een jaarlijks eerbetoon aan Rome van bijna 10 ton zilver inhielden. Door deze rijkdom konden ze geplaveide straten en huizen met meerdere verdiepingen hebben, in vergelijking waarmee trots Rome armoedig leek.

Bron

"North African News Letter 1", door John H. Humphrey. American Journal of Archaeology, Vol. 82, nr. 4 (Autumn, 1978), pp. 511-520