Canadese premier John Diefenbaker

John G. Diefenbaker, een vermakelijke en theatrale spreker, was een Canadese populist die conservatieve politiek combineerde met kwesties van sociale rechtvaardigheid. Van Franse noch Engelse afkomst, Diefenbaker werkte hard om Canadezen van andere etnische achtergronden op te nemen. Diefenbaker gaf West-Canada een hoog profiel, maar Quebecers vonden hem niet sympathiek.

John Diefenbaker had gemengd succes op het internationale front. Hij verdedigde de internationale mensenrechten, maar zijn verward defensiebeleid en economisch nationalisme zorgden voor spanning met de Verenigde Staten.

Geboorte en dood

John George Diefenbaker, geboren op 18 september 1895 in Neustadt, Ontario, van ouders van Duitse en Schotse afkomst, verhuisde met zijn gezin naar Fort Carlton, Northwest Territories, in 1903 en Saskatoon, Saskatchewan, in 1910. Hij stierf op augustus. 16, 1979, in Ottawa, Ontario.

Onderwijs

Diefenbaker behaalde in 1915 een bachelordiploma aan de Universiteit van Saskatchewan en een master in politieke wetenschappen en economie in 1916. Na een korte aanstelling in het leger keerde Diefenbaker vervolgens terug naar de Universiteit van Saskatchewan om rechten te studeren, waar hij afstudeerde met een LL.B. in 1919. 

Professionele carriere

Na het behalen van zijn rechtendiploma, zette Diefenbaker een advocatenpraktijk op in Wakaw, nabij Prins Albert. Hij werkte 20 jaar als advocaat. Onder andere verdedigde hij 18 mannen tegen de doodstraf.

Politieke partij en Ridings (kiesdistricten)

Diefenbaker was lid van de Progressive Conservative party. Hij diende Lake Center van 1940 tot 1953 en Prince Albert van 1953 tot 1979.

Hoogtepunten als premier

Diefenbaker was de 13e premier van Canada, van 1957 tot 1963. Zijn ambtstermijn volgde op vele jaren controle door de liberale partij over de regering. Onder andere prestaties, Diefenbaker benoemde de eerste vrouwelijke federale kabinetminister van Canada, Ellen Fairclough, in 1957. Hij gaf prioriteit aan uitbreiding van de definitie van "Canadees" tot niet alleen die van Franse en Engelse afkomst. Onder zijn eerste ministership mochten de inheemse volken van Canada voor het eerst federaal stemmen en werd de eerste inheemse persoon benoemd in de Senaat. Hij vond ook een markt in China voor prairietarwe, richtte in 1963 de National Productivity Council op, breidde ouderdomspensioenen uit en introduceerde een simultaanvertaling in het Lagerhuis.

Politieke carrière van John Diefenbaker

John Diefenbaker werd in 1936 gekozen tot leider van de Saskatchewan Conservative Party, maar de partij won geen zetels bij de provinciale verkiezingen van 1938. Hij werd voor het eerst gekozen in het Canadese Lagerhuis in 1940. Later werd Diefenbaker gekozen tot leider van de Progressive Conservative Party van Canada in 1956, en hij diende als leider van de oppositie van 1956 tot 1957.

In 1957 wonnen de conservatieven een minderheidsregering bij de algemene verkiezingen van 1957 en versloeg Louis St. Laurent en de liberalen. Diefenbaker werd in 1957 beëdigd als premier van Canada. Bij de algemene verkiezingen van 1958 wonnen de conservatieven een meerderheidsregering. De conservatieven waren echter terug bij een minderheidsregering in de algemene verkiezingen van 1962. De conservatieven verloren de verkiezingen van 1963 en Diefenbaker werd de leider van de oppositie. Lester Pearson werd premier.

Diefenbaker werd vervangen als leider van de Progressive Conservative Party van Canada door Robert Stanfield in 1967. Diefenbaker bleef lid van het parlement tot drie maanden voor zijn dood in 1979.