Biografie van Vasco Núñez de Balboa, Conquistador en Explorer

Vasco Núñez de Balboa (1475-1519) was een Spaanse veroveraar, ontdekkingsreiziger en beheerder. Hij is vooral bekend voor het leiden van de eerste Europese expeditie om de Stille Oceaan, of de "Zuidzee" te zien, zoals hij ernaar verwees. Hij wordt nog steeds herinnerd en vereerd in Panama als een heroïsche ontdekkingsreiziger.

Snelle feiten: Vasco Núñez de Balboa

  • Bekend om: Eerste Europese waarneming van de Stille Oceaan en koloniaal bestuur in wat nu Panama is
  • Geboren: 1475 in Jeréz de los Caballeros, provincie Extremadura, Castilië
  • Ouders: Verschillende historische verslagen van de namen van ouders: zijn familie was nobel maar niet langer rijk
  • Echtgenoot: María de Peñalosa
  • Ging dood: Januari 1519 in Acla, nabij het huidige Darién, Panama

Vroege leven

Nuñez de Balboa werd geboren in een adellijke familie die niet langer rijk was. Zijn vader en moeder waren beiden van nobel bloed in Badajoz, Spanje en Vasco werd geboren in Jeréz de los Caballeros in 1475. Hoewel nobel, kon Balboa niet veel hopen op zelfs een magere erfenis, want hij was de derde van vier zonen. Alle titels en landen werden aan de oudste overgedragen; jongere zonen gingen meestal in het leger of geestelijken. Balboa koos voor het leger en bracht tijd door als een pagina en schildknaap aan de plaatselijke rechtbank.

Amerika

Tegen 1500 had het zich verspreid over heel Spanje en Europa over de wonderen van de Nieuwe Wereld en de fortuinen die daar werden gemaakt. Jong en ambitieus, Balboa nam deel aan de expeditie van Rodrigo de Bastidas in 1500. De expeditie was licht succesvol in het plunderen van de noordoostelijke kust van Zuid-Amerika. In 1502 landde Balboa met voldoende geld in Hispaniola om zich op te richten met een klein varkensbedrijf. Hij was echter geen erg goede boer en moest in 1509 zijn schuldeisers in Santo Domingo ontvluchten.

Terug naar de Darien

Balboa stopte (met zijn hond) op een schip onder bevel van Martín Fernández de Enciso, die op weg was naar de onlangs gestichte stad San Sebastián de Urabá met voorraden. Hij werd snel ontdekt en Enciso dreigde hem te marioneren, maar de charismatische Balboa sloeg hem eruit. Toen ze San Sebastián bereikten, ontdekten ze dat de inboorlingen het hadden vernietigd. Balboa overtuigde Enciso en de overlevenden van San Sebastián (onder leiding van Francisco Pizarro) om opnieuw te proberen een stad te stichten, dit keer in de Darién - een regio met een dichte jungle tussen het huidige Colombia en Panama.

Santa María la Antigua del Darién

De Spanjaarden landden in de Darién en werden snel getroffen door een grote groep inboorlingen onder het commando van Cémaco, een plaatselijke hoofdman. Ondanks de overweldigende kansen, heersten en stichtten de Spanjaarden de stad Santa María la Antigua de Darién op de plek van het oude dorp van Cémaco. Enciso, als officier in rang, kreeg de leiding maar de mannen verafschuwden hem. Slim en charismatisch, verzamelde Balboa de mannen achter hem en verwijderde Enciso door te beweren dat de regio geen deel uitmaakte van het koninklijk handvest van Alonso de Ojeda, de meester van Enciso. Balboa was een van de twee mannen die snel werden gekozen om als burgemeester van de stad te dienen.

Veragua

Balboa's strategie van het verwijderen van Enciso mislukte in 1511. Het was waar dat Alonso de Ojeda (en daarom Enciso) geen wettelijke autoriteit had over Santa María, die was opgericht in een gebied dat Veragua werd genoemd. Veragua was het domein van Diego de Nicuesa, een ietwat onstabiele Spaanse edelman die al lang niet meer was gehoord. Nicuesa werd ontdekt in het noorden met een handvol verfomfaaide overlevenden van een eerdere expeditie, en hij besloot de Santa Maria voor zichzelf op te eisen. De kolonisten gaven echter de voorkeur aan Balboa, en Nicuesa mocht niet eens aan land gaan: verontwaardigd, hij zeilde naar Hispaniola maar werd nooit meer gehoord.

Gouverneur

Balboa had op dit moment de leiding over Veragua en de kroon besloot met tegenzin hem gewoon als gouverneur te erkennen. Toen zijn positie officieel was, begon Balboa snel expedities te organiseren om de regio te verkennen. De lokale stammen van inheemse inwoners waren niet verenigd en waren machteloos om de Spanjaarden te weerstaan, die beter bewapend en gedisciplineerd waren. De kolonisatoren verzamelden veel goud en parels door hun militaire macht, die op hun beurt meer mannen naar de nederzetting trokken. Ze begonnen geruchten te horen over een grote zee en een rijk koninkrijk in het zuiden.

Expeditie naar het zuiden

De smalle strook land die Panama is en de noordpunt van Colombia loopt van oost naar west, niet van noord naar zuid zoals sommigen misschien denken. Toen Balboa, samen met ongeveer 190 Spanjaarden en een handvol inboorlingen, in 1513 besloten om naar deze zee te zoeken, gingen ze meestal naar het zuiden, niet naar het westen. Ze vochten zich een weg door de landengte en lieten veel gewonden achter met vriendelijke of veroverde opperhoofden. Op 25 september zagen Balboa en een handvol gehavende Spanjaarden (waaronder Francisco Pizarro) voor het eerst de Stille Oceaan, die zij de 'Zuidzee' noemden. Balboa waadde in het water en claimde de zee voor Spanje.

Pedrarías Dávila

De Spaanse kroon, nog steeds met enige aanhoudende twijfel of Balboa Enciso correct had afgehandeld, stuurde een enorme vloot naar Veragua (nu Castilla de Oro genoemd) onder het commando van veteraan soldaat Pedrarías Dávila. Vijftienhonderd mannen en vrouwen overspoelden de kleine nederzetting. Dávila was benoemd tot gouverneur om Balboa te vervangen, die de verandering met goede humor accepteerde, hoewel de kolonisten hem nog steeds verkozen boven Dávila. Dávila bleek een slechte beheerder te zijn en honderden kolonisten stierven, meestal degenen die met hem uit Spanje hadden gevaren. Balboa probeerde wat mannen te werven om de Zuidzee te verkennen zonder dat Dávila het wist, maar hij werd ontdekt en gearresteerd.

Vasco en Pedrarías

Santa María had twee leiders: officieel was Dávila gouverneur, maar Balboa was populairder. Ze bleven botsen tot 1517 toen het voor Balboa was geregeld om met een van Dávila's dochters te trouwen. Balboa trouwde met María de Peñalosa ondanks een obstakel: ze was toen in een klooster in Spanje en ze moesten bij volmacht trouwen. In feite heeft ze het klooster nooit verlaten. Het duurde niet lang voordat de rivaliteit weer oplaaide. Balboa verliet Santa María naar het kleine stadje Aclo met 300 van degenen die nog steeds zijn leiderschap verkozen boven dat van Dávila. Hij was succesvol in het vestigen van een nederzetting en het bouwen van enkele schepen.

Dood

Uit vrees voor de charismatische Balboa als potentiële rivaal, besloot Dávila hem voor eens en voor altijd kwijt te raken. Balboa werd gearresteerd door een ploeg soldaten onder leiding van Francisco Pizarro terwijl hij voorbereidingen trof om de Pacifische kust van Noord-Zuid-Amerika te verkennen. Hij werd teruggevoerd naar Aclo in kettingen en probeerde snel verraad tegen de kroon: de beschuldiging was dat hij had geprobeerd zijn eigen onafhankelijke leengoed van de Zuidzee te vestigen, onafhankelijk van dat van Dávila. Woedend schreeuwde Balboa dat hij een trouwe dienaar van de kroon was, maar zijn smeekbeden vielen op dove oren. Hij werd onthoofd in januari 1519 samen met vier van zijn metgezellen (er zijn tegenstrijdige rekeningen van de exacte datum van de executie).