Biografie van Sukarno, de eerste president van Indonesië

Sukarno (6 juni 1901-21 juni 1970) was de eerste leider van onafhankelijk Indonesië. Sukarno, geboren op Java toen het eiland deel uitmaakte van Nederlands-Indië, kwam aan de macht in 1949. In plaats van het oorspronkelijke parlementaire systeem van Indonesië te ondersteunen, creëerde hij een 'geleide democratie' waarover hij de controle had. Soekarno werd afgezet door een militaire staatsgreep in 1965 en stierf onder huisarrest in 1970.

Snelle feiten: Sukarno

• Bekend om: Eerste leider van een onafhankelijk Indonesië
• Ook gekend als: Kusno Sosrodihardjo (oorspronkelijke naam), Bung Karno (broer of kameraad)
• Geboren: 6 juni 1901 in Surabaya, Nederlands-Indië
• Ouders: Raden Sukemi Sosrodihardjo, Ida Njoman Rai
• Ging dood: 21 juni 1970 in Jakarta, Indonesië
• Onderwijs: Technisch Instituut in Bandung
• Gepubliceerde werken: Sukarno: An Autobiography, Indonesia Accuses !, To My People
• Awards en onderscheidingen: Internationale Lenin Peace Prize (1960), 26 eredoctoraten van universiteiten, waaronder Columbia University en de University of Michigan
• Partner (s): Siti Oetari, Inggit Garnisih, Fatmawati en vijf polygame vrouwen: Naoko Nemoto (Indonesische naam, Ratna Dewi Sukarno), Kartini Manoppo, Yurike Sanger, Heldy Djafar en Amelia do la Rama.
• Kinderen: Totok Suryawan, Ayu Gembirowati, Karina Kartika, Sari Dewi Sukarno, Taufan Sukarno, Bayu Sukarno, Megawati Sukarnoputri, Rachmawati Sukarnoputri, Sukmawati Sukarnoputri, Guruh Sukukarnoputra (geadopteerd), Ratna Karti (geadopteerd), Ratna Juika
• Opmerkelijk citaat: "Laten we niet bitter zijn over het verleden, maar laten we onze ogen goed op de toekomst houden."

Vroege leven

Sukarno werd geboren op 6 juni 1901 in Surabaya en kreeg de naam Kusno Sosrodihardjo. Zijn ouders hernoemden hem later Sukarno nadat hij een ernstige ziekte overleefde. Sukarno's vader was Raden Soekemi Sosrodihardjo, een islamitische aristocraat en schoolleraar uit Java. Zijn moeder Ida Ayu Nyoman Rai was een hindoe van de brahmaanse kaste uit Bali.

De jonge Soekarno ging tot 1912 naar een plaatselijke basisschool. Daarna volgde hij een Nederlandse middelbare school in Mojokerto, gevolgd in 1916 door een Nederlandse middelbare school in Surabaya. De jongeman was begaafd met een fotografisch geheugen en een talent voor talen, waaronder Javaans, Balinees, Sundanees, Nederlands, Engels, Frans, Arabisch, Bahasa Indonesia, Duits en Japans.

Huwelijken en echtscheidingen

Terwijl hij in Surabaya was voor de middelbare school, woonde Sukarno bij de Indonesische nationalistische leider Tjokroaminoto. Hij werd verliefd op de dochter van zijn huisbaas Siti Oetari, met wie hij trouwde in 1920.

Het volgende jaar ging Sukarno echter civiele techniek studeren aan het technisch instituut in Bandung en werd opnieuw verliefd. Deze keer was zijn partner Inggit, de vrouw van de pensioneigenaar, die 13 jaar ouder was dan Sukarno. Ze scheidden hun echtgenoten en trouwden in 1923 met elkaar.

Inggit en Sukarno zijn 20 jaar getrouwd gebleven maar hebben nooit kinderen gehad. Sukarno scheidde van haar in 1943 en trouwde met een tiener die Fatmawati heette. Ze zou Sukarno vijf kinderen baren, waaronder de eerste vrouwelijke president van Indonesië, Megawati Sukarnoputri.

In 1953 besloot president Soekarno polygaam te worden in overeenstemming met de moslimwetgeving. Toen hij in 1954 met een Javaanse vrouw genaamd Hartini trouwde, was First Lady Fatmawati zo boos dat ze het presidentiële paleis verliet. In de komende 16 jaar zou Sukarno vijf extra vrouwen nemen: een Japanse tiener genaamd Naoko Nemoto (Indonesische naam Ratna Dewi Sukarno), Kartini Manoppo, Yurike Sanger, Heldy Djafar en Amelia do la Rama.

Indonesische onafhankelijkheidsbeweging

Sukarno begon na te denken over onafhankelijkheid voor Nederlands-Indië terwijl hij op de middelbare school zat. Tijdens zijn studie las hij diep over verschillende politieke filosofieën, waaronder het communisme, de kapitalistische democratie en het islamisme, en ontwikkelde hij zijn eigen syncretische ideologie van de Indonesische socialistische zelfvoorziening. Hij heeft ook de Algameene Studieclub voor gelijkgestemde Indonesische studenten.

In 1927 reorganiseerden Sukarno en de andere leden van de Algameene Studieclub zichzelf als de Partai Nasional Indonesië (PNI), een anti-imperialistische, anti-kapitalistische onafhankelijkheidspartij. Sukarno werd de eerste leider van de PNI. Sukarno hoopte Japanse hulp in te schakelen bij het overwinnen van het Nederlandse kolonialisme en de verschillende volkeren van Nederlands-Indië te verenigen in één natie.

De Nederlandse koloniale geheime politie hoorde al snel van de PNI en eind december 1929 werden Soekarno en de andere leden gearresteerd. Tijdens zijn proces, dat de laatste vijf maanden van 1930 duurde, hield Soekarno een reeks gepassioneerde politieke toespraken tegen het imperialisme die veel aandacht trokken.

Soekarno werd veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf en ging naar de Sukamiskin-gevangenis in Bandung om zijn tijd te beginnen. De berichtgeving in zijn toespraken maakte echter zoveel indruk op liberale facties in Nederland en Nederlands-Indië dat Soekarno al na een jaar werd vrijgelaten. Hij was ook erg populair geworden bij het Indonesische volk.

Terwijl Sukarno in de gevangenis zat, splitste de PNI zich op in twee tegengestelde facties. Een feest, de Partai Indonesië, gaf de voorkeur aan een militante benadering van revolutie, terwijl de Pendidikan Nasional Indonesië (PNI Baroe) pleitte voor langzame revolutie door educatie en vreedzaam verzet. Sukarno stemde meer in met de Partai Indonesia-aanpak dan de PNI's, dus werd hij het hoofd van die partij in 1932 na zijn vrijlating uit de gevangenis. Op 1 augustus 1933 arresteerde de Nederlandse politie Sukarno opnieuw terwijl hij Jakarta bezocht.

Japanse bezetting

In februari 1942 viel het Japanse keizerlijke leger Nederlands-Indië binnen. Afgesneden van de hulp door de Duitse bezetting van Nederland, gaven de koloniale Nederlanders zich snel over aan de Japanners. De Nederlanders dwongen Soekarno naar Padang, Sumatra, te marcheren en wilden hem als gevangene naar Australië sturen, maar moesten hem verlaten om zichzelf te redden toen de Japanse troepen naderden.

De Japanse commandant, generaal Hitoshi Imamura, rekruteerde Soekarno om de Indonesiërs te leiden onder het bewind van Japan. Sukarno was eerst blij met hen samen te werken in de hoop Nederlanders uit Oost-Indië te houden.