Biografie van Richard Trevithick Locomotive Pioneer

Richard Trevithick was een pionier in de vroege stoommachine-technologie die met succes de eerste stoomaangedreven locomotief testte, maar hij eindigde zijn leven in het duister.

Vroege leven

Trevithick werd in 1771 geboren in Illogan, Cornwall, de zoon van een mijnbouwfamilie in Cornwall. Nagesynchroniseerd "The Cornish Giant" voor zijn lengte - hij stond 6'2 ", opmerkelijk lang voor de tijd - en voor zijn atletische bouw, Trevithick was een volleerd worstelaar en sportman, maar een niet-voltooide geleerde.

Hij had echter een aanleg voor wiskunde. En toen hij oud genoeg was om zich bij zijn vader in de mijnbouw te voegen, was het duidelijk dat deze aanleg zich uitstrekte tot het bloeiende veld van de mijnbouw, en vooral in het gebruik van stoommachines.

Industriële revolutiepionier

Trevithick groeide op in de smeltkroes van de industriële revolutie, omringd door opkomende mijntechnologie. Zijn buurman, William Murdoch, was pionier op het gebied van nieuwe ontwikkelingen in de stoomwagentechnologie. 

Stoommachines werden ook gebruikt om water uit de mijnen te pompen. Omdat James Watt al een aantal belangrijke patenten op de stoommachine had, probeerde Trevithick te pionieren met stoomtechnologie die niet afhankelijk was van het condensatormodel van Watt. 

Hij slaagde erin, maar niet goed genoeg om te ontsnappen aan de rechtszaken en persoonlijke vijandschap van Watt. En hoewel zijn gebruik van hogedrukstoom een ​​nieuwe doorbraak betekende, trok het ook zorgen over de veiligheid ervan. Ondanks tegenslagen die geloofwaardigheid aan die zorgen gaven - een ongeluk waarbij vier mannen omkwamen - ging Trevithick door met het ontwikkelen van een stoommachine die op betrouwbare wijze vracht en passagiers kon vervoeren.

Hij ontwikkelde eerst een motor genaamd The Puffing Devil, die niet op rails reed, maar op wegen. Het beperkte vermogen om stoom vast te houden, verhinderde het commerciële succes echter.

In 1804 testte Trevithick met succes de eerste stoomaangedreven locomotief die op rails reed. Met zeven ton was de locomotief - de Pennydarren - echter zo zwaar dat hij zijn eigen rails zou breken.

Trevithick werd door kansen daar naar Peru getrokken en verdiende een fortuin met de mijnbouw - en verloor het toen hij de burgeroorlog van dat land ontvluchtte. Hij keerde terug naar zijn geboorteland Engeland, waar zijn vroege uitvindingen de basis hadden gelegd voor een enorme vooruitgang in de technologie van locomotieven.

Trevithick & # x2019; s Death and Burial

"Ik ben gebrandmerkt met dwaasheid en waanzin voor het proberen van wat de wereld onmogelijkheden noemt, en zelfs van de grote ingenieur, wijlen de heer James Watt, die zei tegen een voortreffelijk wetenschappelijk karakter dat nog leeft, dat ik het verdiende op te hangen voor het in gebruik nemen van de Dit is tot nu toe mijn beloning van het publiek geweest, maar mocht dit alles zijn, dan zal ik tevreden zijn met het grote geheime genoegen en de lovenswaardige trots die ik in mijn borst voel omdat ik het instrument was om naar voren te brengen en rijpende nieuwe principes en nieuwe regelingen van grenzeloze waarde voor mijn land. Hoezeer ik ook in geldige omstandigheden mag worden bekritiseerd, de grote eer om een ​​nuttig onderwerp te zijn kan nooit van mij worden weggenomen, die voor mij de rijkdom ver overtreft. "
- Richard Trevithick in een brief aan Davies Gilbert

Ontkende zijn pensioen door de overheid, Trevithick caromelde van de ene mislukte financiële poging naar de andere. Door longontsteking stierf hij arm en alleen in bed. Pas op het laatste moment slaagden sommige van zijn collega's erin om de begrafenis van Trevithick in het graf van een arme te voorkomen. In plaats daarvan werd hij begraven in een ongemarkeerd graf op een begraafplaats in Dartford.

De begraafplaats sloot niet lang daarna. Jaren later werd een plaquette geïnstalleerd in de buurt van wat vermoedelijk de plaats van zijn graf is.