Biografie van Prins Albert, echtgenoot van koningin Victoria

Prins Albert (26 augustus 1819 - 13 december 1861) was een Duitse prins die de Britse koningin Victoria huwde en hielp een tijdperk van technologische innovatie en persoonlijke stijl in gang te zetten. Albert werd aanvankelijk door de Britten gezien als een indringer in de Britse samenleving, maar zijn intelligentie, interesse in uitvindingen en bekwaamheid in diplomatieke zaken maakten hem tot een gerespecteerd figuur. Albert, die uiteindelijk de titel prins-gemaal hield, stierf in 1861 op 42-jarige leeftijd, waardoor Victoria een weduwe werd wiens handelsmerk het zwart van rouw werd.

Snelle feiten: Prins Albert

• Bekend om: Echtgenoot van koningin Victoria, staatsman
• Ook gekend als: Francis Albert Augustus Charles Emmanuel, Prins van Saksen-Coburg-Gotha
• Geboren: 26 augustus 1819 in Rosenau, Duitsland
• Ouders: Hertog van Saksen-Coburg-Gotha, prinses Louise van Saksen-Gotha-Altenburg
• Ging dood: 13 december 1861 in Windsor, Berkshire, Engeland
• Onderwijs: Universiteit van Bonn
• Echtgenoot: koningin Victoria
• Kinderen: Victoria Adelaide Mary, Albert Edward, Alice Maud Mary, Alfred Ernest Albert, Helena Augusta Victoria, Louise Caroline Alberta, Arthur William Patrick, Leopold George Duncan, Beatrice Mary Victoria
• Opmerkelijk citaat: "Ik ben alleen de echtgenoot, en niet de meester in het huis."

Vroege leven

Albert werd geboren op 26 augustus 1819 in Rosenau, Duitsland. Hij was de tweede zoon van de hertog van Saksen-Coburg-Gotha en Luise Pauline Charlotte Friederike Auguste, prinses Louise van Saksen-Gotha-Altenburg, en werd sterk beïnvloed door zijn oom Leopold, die in 1831 koning van België werd.

Als tiener reisde Albert naar Groot-Brittannië en ontmoette prinses Victoria, die zijn eerste neef en bijna zijn leeftijd was. Ze waren vriendelijk, maar Victoria was niet onder de indruk van de jonge Albert, die verlegen en onhandig was. Hij ging naar de universiteit van Bonn in Duitsland.

De Britten waren geïnteresseerd in het vinden van een geschikte echtgenoot voor de jonge prinses die naar de troon zou opstijgen. De Britse politieke traditie bepaalde dat een monarch niet met een burger kon trouwen, en de Britse pool van geschikte kandidaten was klein, dus zou de toekomstige echtgenoot van Victoria uit Europese royalty moeten komen. Een flirt met groothertog Alexander Nikolaevich, erfgenaam van de Russische troon, was oprecht en wederzijds, maar het huwelijk werd strategisch, politiek en geografisch onmogelijk geacht, dus matchmakers keken elders.

Albert's familieleden op het continent, waaronder koning Leopold van België, stuurden de jongeman in wezen naar Victoria's echtgenoot. In 1839, twee jaar nadat Victoria koningin werd, keerde Albert terug naar Engeland. Ze stelde een huwelijk voor en hij accepteerde het.

Huwelijk

Koningin Victoria huwde Albert op 10 februari 1840 in St. James Palace in Londen. Aanvankelijk dachten het Britse publiek en de aristocratie weinig over Albert. Terwijl hij werd geboren uit Europese royalty's, was zijn familie niet rijk of machtig. Hij werd vaak afgeschilderd als iemand die trouwt om prestige of geld. Albert was echter behoorlijk intelligent en was toegewijd aan het helpen van zijn vrouw als vorst. Na verloop van tijd werd hij een onmisbare assistent voor de koningin en adviseerde haar over politieke en diplomatieke zaken.

Victoria en Albert hadden negen kinderen, en naar alle waarschijnlijkheid was hun huwelijk erg gelukkig. Ze hielden ervan samen te zijn, soms te schetsen of naar muziek te luisteren. De koninklijke familie werd afgeschilderd als de ideale familie, en het voorbeeld geven aan het Britse publiek werd als een belangrijk onderdeel van hun rol beschouwd.

Albert droeg ook bij aan een voor Amerikanen bekende traditie. Zijn Duitse familie bracht bomen het huis in met Kerstmis en hij introduceerde die traditie in Groot-Brittannië. De kerstboom op Windsor Castle creëerde een mode in Groot-Brittannië die over de oceaan werd gedragen.

Carrière

In hun vroege jaren van het huwelijk was Albert gefrustreerd dat Victoria hem geen taken toewees waarvan hij dacht dat het aan zijn mogelijkheden lag. Hij schreef aan een vriend dat hij 'alleen de echtgenoot was, niet de meester in het huis'.

Albert hield zich bezig met zijn interesses in muziek en jacht, maar uiteindelijk raakte hij betrokken bij ernstige kwesties van staatsmanschap. In 1848, toen een groot deel van Europa werd geschud door de revolutionaire beweging, waarschuwde Albert dat de rechten van werkende mensen serieus moesten worden overwogen. Hij was een progressieve stem op een cruciaal moment.

Dankzij de belangstelling van Albert voor technologie was hij de belangrijkste kracht achter de Great Exhibition van 1851, een grootse show van wetenschap en uitvindingen in een prachtig nieuw gebouw in Londen, het Crystal Palace. De tentoonstelling, bedoeld om te laten zien hoe de maatschappij ten goede werd veranderd door wetenschap en technologie, was een groot succes.

Gedurende de jaren 1850 was Albert vaak diep betrokken bij de staatszaken. Hij stond bekend om zijn botsing met Lord Palmerston, een zeer invloedrijke Britse politicus die diende als minister van Buitenlandse Zaken en ook premier. In het midden van de jaren 1850, toen Albert waarschuwde tegen de Krimoorlog tegen Rusland, beschuldigden sommigen in Groot-Brittannië hem pro-Russisch te zijn.

Hoewel Albert invloedrijk was, ontving hij de eerste 15 jaar van zijn huwelijk geen koninklijke titel van het parlement. Victoria was verontrust dat de rang van haar man niet duidelijk was gedefinieerd. In 1857 werd Albert de officiële titel van prins-consort verleend door koningin Victoria.

Dood

Eind 1861 werd Albert getroffen door tyfus, een ernstige ziekte maar meestal niet met dodelijke afloop. Zijn gewoonte om lange uren te werken heeft hem misschien verzwakt en hij leed enorm aan de ziekte. Hij hoopte op zijn herstel en hij stierf op 13 december 1861. Zijn dood kwam als een schok voor het Britse publiek, vooral omdat hij slechts 42 jaar oud was.