Biografie van Eugene V. Debs Socialist and Labour Leader

Eugene V. Debs (5 november 1855 tot 20 oktober 1926) was een invloedrijke organisator en leider van de Amerikaanse arbeidersbeweging, democratisch socialistische politieke activist en een van de oprichters van de Industrial Workers of the World (IWW). Als kandidaat van de Socialistische Partij van Amerika liep Debs vijf keer op voor president van de Verenigde Staten, eenmaal in de gevangenis wegens schending van de Spionage Act van 1917. Door zijn krachtige oratorium, presidentiële campagnes en pleitbezorging voor arbeidersrechten werd hij een van de meest vooraanstaande socialisten in de geschiedenis van Amerika.

Snelle feiten: Eugene V. Debs

• Voor-en achternaam: Eugene Victor Debs 
• Bekend om: Organisator en leider van de Amerikaanse arbeidersbeweging en democratisch socialistische politieke activist 
• Geboren: 5 november 1855, in Terre Haute, Indiana
• Ging dood: 20 oktober 1926, (hartfalen) op 70-jarige leeftijd in Elmhurst, Illinois 
• Ouders: Jean Daniel Debs en Marguerite Mari (Bettrich) Debs
• Onderwijs: Terre Haute openbare scholen. Op 14-jarige leeftijd gestopt met school
• Belangrijkste prestaties: Richtte de American Railway Union (ARU), de Industrial Workers of the World (IWW) en de American Socialist Party op.
• Vrouw: Kate Metzel, gehuwd op 9 juni 1885
• Kinderen: Geen

Vroege leven en onderwijs

Eugene Victor Debs werd geboren op 5 november 1855 in Terre Haute, Indiana. Zijn vader, Jean Daniel Debs, bezat een welvarende textielfabriek en vleesmarkt. Zijn moeder, Marguerite Mari (Bettrich) Debs, was vanuit Frankrijk naar de Verenigde Staten geëmigreerd.

Debs ging naar openbare scholen van Terre Haute, maar stopte op 14-jarige leeftijd met de middelbare school om te gaan werken als schilder op de plaatselijke spoorwegwerven en werkte zich in 1870 op tot spoorwegbrandweerman (exploitant van een stoomlocomotiefketel).

Huwelijk en gezinsleven

Debs trouwde op 9 juni 1885 met Kate Metzel. Hoewel ze geen kinderen hadden, was Debs een groot voorstander van wettelijke beperkingen op kinderarbeid. Tegenwoordig wordt hun huis in Terre Haute bewaard op de campus van de Indiana State University.

Vroege betrokkenheid van de Unie en toetreding tot de politiek

Op aandringen van zijn moeder verliet Debs zijn baan als spoorwegbrandweerman in september 1874 en ging hij werken als factureringsmedewerker bij Hulman & Cox, een plaatselijke groentewinkel. In februari 1875 werd hij charterlid van Vigo Lodge, Brotherhood of Locomotive Firemen (BLF), met behulp van zijn salaris van Hulman & Cox om de jonge vakbond te helpen promoten. In 1880 betaalden de BLF-leden Debs terug door hem tot grootse secretaris en penningmeester te kiezen. 

Zelfs als rijzende ster in de arbeidersbeweging werd Debs een prominente figuur in de gemeenschap. Als president van de Occidental Literary Club van Terre Haute trok hij verschillende invloedrijke mensen naar de stad, waaronder vrouwenkieskampioen Susan B. Anthony. 

Deb's politieke carrière begon in september 1879 toen hij werd verkozen tot twee termijnen als stadsklerk in Terre Haute. In de herfst van 1884 werd hij als democraat gekozen als vertegenwoordiger van de Algemene Vergadering van Indiana en diende hij één termijn.  

Evoluerende opvattingen over arbeidsactivisme

De vroege spoorwegbonden, waaronder Debs 'Brotherhood of Locomotive Firemen, waren over het algemeen conservatief en concentreerden zich meer op fellowship dan op werknemersrechten en collectieve onderhandelingen. In de vroege jaren 1880 verzette Debs stakingen en uitte hij de opvatting dat 'arbeid en kapitaal vrienden zijn'. In 1951 schreef historicus David A. Shannon: 'Debs' [verlangen] was er een van vrede en samenwerking tussen arbeid en kapitaal, maar hij verwachtte dat het management arbeid met respect, eer en sociale gelijkheid zou behandelen. "

Toen de spoorwegen echter uitgroeide tot enkele van de machtigste bedrijven van Amerika, raakte Debs ervan overtuigd dat de vakbonden een meer uniforme en confronterende aanpak moesten hanteren bij het omgaan met management. Zijn betrokkenheid bij de Burlington Railroad Strike van 1888, een grote nederlaag voor arbeid, versterkte de groeiende activistische opvattingen van Debs. 

Debs organiseert de American Railway Union

In 1893 verliet Debs zijn functie bij de Brotherhood of Locomotive Firemen om de American Railway Union (ARU) te organiseren, een van de eerste industriële vakbonden in de Verenigde Staten die specifiek openstaan ​​voor ongeschoolde werknemers van verschillende ambachten. In het begin van 1894, met Debs als eerste president en zijn collega-spoorwegarbeiderorganisator George W. Howard als eerste vice-president, leidde de snelgroeiende ARU de succesvolle staking en boycot van de Great Northern Railway, waardoor de meeste eisen van de arbeid werden gewonnen. 

De Pullman Strike

In de zomer van 1894 raakte Debs betrokken bij de grote Pullman Strike - een vicieuze, wijdverspreide spoorwegstaking en boycot die vrijwel al het treinverkeer in de Midwestern-staten van de VS gedurende meer dan drie maanden stopte. De schuld van de financiële paniek van 1893 verlaagde de treincoachfabrikant Pullman Palace Car Company met 28 procent. Als reactie liepen ongeveer 3.000 Pullman-medewerkers, alle leden van de ARU van Debs, van hun baan. Tegelijkertijd organiseerde de ARU een landelijke boycot van Pullman-auto's om de staking te ondersteunen. Tegen juli was bijna al het treinverkeer naar staten ten westen van Detroit gestopt vanwege de boycot. 

In de vroege stadia van de staking had Debs zijn ARU-leden aangespoord om de boycot te verlaten vanwege het risico voor de vakbond. De leden negeerden echter zijn waarschuwingen en weigerden Pullman-auto's of andere aan hen gekoppelde spoorwagons te behandelen, inclusief auto's met Amerikaanse post. Uiteindelijk voegde Debs zijn steun toe aan de boycot, en vroeg de New York Times hem "een wetbreker in het algemeen, een vijand van de mensheid" te noemen. 

Pullman spoorwegstaking. Kean Collection / Getty Images

President Grover Cleveland, die Debs had gesteund, claimde een noodzaak om de post draaiende te houden en kreeg een gerechtelijk bevel tegen de staking en boycot. Toen de spoorwegarbeiders het bevel voor het eerst negeerden, stelde president Cleveland het Amerikaanse leger in om het ten uitvoer te leggen. Terwijl het leger erin slaagde om de staking te breken, kwamen daarbij 30 stakers om het leven. Voor zijn betrokkenheid bij de staking als leider van de ARU werd Debs veroordeeld op federale beschuldigingen van het blokkeren van de Amerikaanse post en diende zes maanden gevangenisstraf.

Debs verlaat de gevangenis als leider van een socialistische partij

Terwijl in de gevangenis voor postobstructie, las Debs - een oude democraat - over de theorieën van socialisme met betrekking tot de rechten van werknemers. Zes maanden later verliet hij de gevangenis als een vrome voorstander van de internationale socialistische beweging. Nadat hij in 1895 uit de gevangenis was vrijgelaten, zou hij de laatste 30 jaar van zijn leven pleiten voor de socialistische beweging. 

Debs is nooit iemand die iets halverwege doet, en heeft de sociaal-democratie van Amerika, de sociaal-democratische partij van Amerika en ten slotte de socialistische partij van Amerika opgericht. Als een van de eerste kandidaten van de Socialistische Partij voor een federaal kantoor, liep Debs niet succesvol voor de president van de Verenigde Staten in 1900 en ontving slechts 0,6% (87.945 stemmen) van de populaire stem en geen stemmen voor het Kiescollege. Debs zou verder mislukken tijdens de verkiezingen van 1904, 1908, 1912 en 1920, de laatste keer uit de gevangenis.

Oprichting van de IWW

Debs zou zijn rol als georganiseerde arbeidersleider op 27 juni 1905 hervatten in Chicago, Illinois, toen Haywood, leider van de Western Federation of Miners en Daniel De León, leider van de Socialistische PvdA, samen met "Big Bill", hij belegde wat Haywood het 'Continentale congres van de arbeidersklasse' noemde. Het resultaat van de bijeenkomst was de oprichting van de industriële arbeiders van de wereld (IWW). "We zijn hier om de arbeiders van dit land te verenigen in een arbeidersbeweging die voor dat doel de emancipatie van de arbeidersklasse zal hebben ..." zei Haywood, met Debs eraan toevoegend: "We zijn hier om een ​​taak zo groot uit te voeren dat het aanspreekt naar onze beste gedachte, onze verenigde energieën, en zullen onze meest loyale steun inroepen; een taak waarbij zwakke mannen wankelen en wanhopen, maar waarvan het onmogelijk is om te krimpen zonder de arbeidersklasse te verraden. '

Terug naar de gevangenis

Als een toegewijd isolationist verzette Debs zich president Woodrow Wilson en de deelname van de Verenigde Staten aan de Eerste Wereldoorlog. In een gepassioneerde speech in Canton, Ohio, op 16 juni 1918, spoorde Debs jonge Amerikaanse mannen aan zich te verzetten tegen de registratie voor het WWI-leger droogte. Door president Wilson een 'verrader naar zijn land' genoemd, werd Debs gearresteerd en beschuldigd van 10 tellingen wegens schending van de Spionagewet van 1917 en de Sedition Act van 1918, waardoor het een misdaad was om op enigerlei wijze de Amerikaanse strijdkrachten te hinderen ' vervolging van de oorlog of om het succes van de vijanden van de natie te bevorderen. 

In een zeer gepubliceerde rechtszaak, waarin zijn advocaten weinig verdediging boden, werd Debs schuldig bevonden en veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf op 12 september 1918. Bovendien werd zijn stemrecht voor het leven geweigerd. 

Tijdens zijn hoorzitting veroordeelde Debs wat historici zijn best herinnerde uitspraak vinden: 'Edelachtbare, jaren geleden erkende ik mijn verwantschap met alle levende wezens en ik besloot dat ik niet een beetje beter was dan de gemeenste op aarde. Ik zei toen, en ik zeg nu, dat terwijl er een lagere klasse is, ik erin zit, en terwijl er een crimineel element is, ik er van ben, en terwijl er een ziel in de gevangenis is, ben ik niet vrij. "

Debs ging op 13 april 1919 de Atlanta Federal Penitentiary binnen. Op 1 mei veranderde een protestparade van unionisten, socialisten, anarchisten en communisten in Cleveland, Ohio in de gewelddadige meidagrellen van 1919.  

Gevangene en presidentiële kandidaat

Vanuit zijn cel in Atlanta werd Debs president tijdens de verkiezingen van 1920. De grondwettelijke vereisten om als president te dienen, sluiten veroordeelde misdadigers niet uit. Hij deed het verrassend goed voor een gevangene en won 3,4% (919.799 stemmen) van de populaire stem, iets minder dan hij had gewonnen in 1912 toen hij 6% ontving, het hoogste aantal stemmen dat ooit werd gewonnen door een presidentskandidaat van de Socialistische Partij. 

Terwijl hij in de gevangenis zat, schreef Debs verschillende kritieke kolommen over het Amerikaanse gevangenissysteem dat na zijn dood zou worden gepubliceerd in zijn enige lange boek, "Walls and Bars: Prisons and Prison Life in the Land of the Free".

Nadat president Wilson twee keer weigerde om Debs een presidentiële gratie te verlenen, zette president Warren G. Harding zijn straf om in de tijd dat hij op 23 december 1921 diende..

Last Years en Legacy

Debs bleef actief in de socialistische beweging na zijn vrijlating uit de gevangenis tot eind 1926, toen zijn falende gezondheid hem dwong om het Lindlahr Sanitarium in Elmhurst, Illinois te betreden. Na hartfalen leed hij daar op 20-jarige leeftijd op 20 oktober 1926. Zijn stoffelijk overschot is begraven op Highland Lawn Cemetery in Terre Haute.

Tegenwoordig worden Debs 'werk voor de arbeidersbeweging, samen met zijn oppositie tegen oorlog en massale bedrijven vereerd door Amerikaanse socialisten. In 1979 verwees onafhankelijke socialistische politicus Bernie Sanders naar Debs als "waarschijnlijk de meest effectieve en populaire leider die de Amerikaanse arbeidersklasse ooit heeft gehad." 

Opmerkelijke citaten

Bekend als een krachtige en overtuigende spreker in het openbaar, liet Debs veel gedenkwaardige citaten achter. Een paar hiervan zijn:

• “Te lang hebben de arbeiders van de wereld gewacht op enkele Mozes om hen uit de slavernij te leiden. Hij is niet gekomen; hij zal nooit komen. Ik zou je niet naar buiten leiden als ik kon; want als je zou kunnen worden weggevoerd, zou je weer terug kunnen worden geleid. Ik zou willen dat u besluit dat er niets is dat u zelf niet kunt doen. '
• “Het einde van klassenstrijd en klassenheerschappij, van meester en slaaf, of onwetendheid en ondeugd, van armoede en schaamte, van wreedheid en misdaad - de geboorte van vrijheid, het begin van de Broederschap, het begin van de MENS. Dat is de eis. "
• “Ja, ik ben de keeper van mijn broer. Ik sta onder een morele verplichting jegens hem, niet geïnspireerd door sentimentaliteit, maar door de hogere plicht die ik mezelf verschuldigd ben. '
• “De staking is het wapen van de onderdrukten, van mannen die gerechtigheid kunnen waarderen en de moed hebben om weerstand te bieden aan het verkeerde en te strijden voor het principe. De natie had voor zijn hoeksteen een staking ... "

bronnen

• Schulte, Elizabeth. "Socialisme volgens Eugene V. Debs." 9 juli 2015. SocialistWorker.org
• "Debs Biography." De Debs Foundation
• Shannon, David A. (1951). "Eugene V. Debs: Editor voor conservatieve arbeid." Indiana Magazine of History
• Lindsey, Almont (1964). "De Pullman-staking: het verhaal van een uniek experiment en van een grote bevalling." University of Chicago Press. ISBN 9780226483832.
• "Eugene V. Debs." Kansas heritage.org
• "Socialisme volgens Eugene V. Debs." SocialistWorker.org
• Greenberg, David (september 2015). "Kan Bernie het socialisme in leven houden?" Politico.com