Biografie van Catharina van Siena, Saint, Mystic en Theologian

Sint Catharina van Siena (25 maart 1347 - 29 april 1380) was een ascetische, mystieke, activiste, auteur en heilige vrouw van de katholieke kerk. Nauwelijks ankeres, haar assertieve en confronterende brieven aan bisschoppen en pausen, evenals haar toewijding om de zieken en armen te dienen, maakten Catherine een krachtig rolmodel voor een meer wereldse en actieve spiritualiteit.

Snelle feiten: Catharina van Siena

• Bekend om: Patroonheilige van Italië (met Franciscus van Assisi); toegeschreven aan het overtuigen van de paus om het pausdom terug te brengen van Avignon naar Rome; een van de twee vrouwen die 'kerkleraren' worden genoemd in 1970
• Ook gekend als: Caterina di Giacomo di Benincasa
• Geboren: 25 maart 1347 in Siena, Italië
• Ouders: Giacomo di Benincasa en Lapa Piagenti
• Ging dood: 29 april 1380 in Rome, Italië
• Gepubliceerde werken: "De dialoog"
• Feestdag: 29 april
• gecanoniseerd: 1461
• Bezetting: Tertiair van de Dominicaanse Orde, mysticus en theoloog

Het vroege leven en Dominicaanse worden

Catharina van Siena werd geboren in een groot gezin. Ze werd geboren als een tweeling, de jongste van 23 kinderen. Haar vader was een rijke verfmaker. Veel van haar mannelijke familieleden waren ambtenaren of gingen het priesterschap in. Vanaf de leeftijd van zes of zeven had Catherine religieuze visies. Ze oefende zelfontbering, vooral onthouding van voedsel. Ze legde een gelofte van maagdelijkheid af maar vertelde het aan niemand, zelfs haar ouders niet.

Haar moeder spoorde haar aan haar uiterlijk te verbeteren toen haar familie haar huwelijk begon te regelen met de weduwnaar van haar zus, die tijdens de bevalling was overleden. Catherine sneed haar haar af - iets dat nonnen doen bij het betreden van een klooster - en haar ouders straften haar ervoor totdat ze haar gelofte openbaarde. Ze lieten haar toen toe om een ​​dominicaans tertiair te worden toen ze in 1363 lid werd van de Sisters of Penance of St. Dominic, een bevel dat voornamelijk uit weduwen bestond.

Het was geen bijgevoegde bestelling, dus ze woonde thuis. Gedurende haar eerste drie jaar in de volgorde bleef ze geïsoleerd in haar kamer en zag alleen haar biechtvader. Uit de drie jaar van contemplatie en gebed ontwikkelde ze een rijk theologisch systeem, inclusief haar theologie van het kostbare bloed van Jezus..

Dienst als roeping

Aan het einde van de drie jaar van isolatie geloofde ze dat ze een goddelijk bevel had om de wereld in te gaan en te dienen als een middel om zielen te redden en aan haar redding te werken. Rond 1367 beleefde ze een mystiek huwelijk met Christus, waarin Maria samen met andere heiligen presideerde, en ze ontving een ring - waarvan ze zei dat ze haar hele leven aan haar vinger bleef, alleen zichtbaar voor haar - om de vereniging aan te duiden. Ze beoefende vasten en zelfsterfelijkheid, inclusief zelf geseling, en nam regelmatig de communie.

Publieke herkenning

Haar visies en trances trokken een aanhang onder de religieuze en seculiere, en haar adviseurs spoorden haar aan om actief te worden in de publieke en politieke wereld. Individuen en politieke figuren begonnen haar te raadplegen om geschillen te bemiddelen en spiritueel advies te geven.

Catherine heeft nooit leren schrijven en ze heeft geen formele opleiding gehad, maar ze heeft leren lezen toen ze 20 was. Ze dicteerde haar brieven en andere werken aan secretaresses. De bekendste van haar schrijven is "The Dialogue" (ook bekend als "Dialogen 'of "Dialogo "),een reeks theologische verhandelingen over doctrine geschreven met een combinatie van logische precisie en oprechte emotie. Ze probeerde ook (zonder succes) de kerk over te halen een kruistocht tegen de Turken te ondernemen.

In een van haar visioenen in 1375 werd ze gemarkeerd met de stigmata van Christus. Net als haar ring waren de stigmata alleen zichtbaar voor haar. Dat jaar vroeg de stad Florence haar om te onderhandelen over het einde van een conflict met de regering van de paus in Rome. De paus zelf was in Avignon, waar pausen bijna 70 jaar waren geweest, nadat ze Rome waren ontvlucht. In Avignon stond de paus onder de invloed van de Franse regering en kerk. Velen vreesden dat de paus op die afstand de controle over de kerk verloor.

De paus in Avignon

Haar religieuze geschriften en goede werken (en misschien haar goed verbonden familie of haar leraar Raymond van Capua) brachten haar onder de aandacht van paus Gregorius XI, nog steeds in Avignon. Ze reisde daarheen, had een privépubliek met de paus, ruzie met hem om Avignon te verlaten en terug te keren naar Rome en 'Gods wil en de mijne' te vervullen. Ze predikte ook terwijl ze daar was tot publiek.

De Fransen wilden de paus in Avignon, maar Gregorius, in slechte gezondheid, wilde waarschijnlijk terug naar Rome zodat de volgende paus daar zou worden gekozen. In 1376 beloofde Rome zich te onderwerpen aan pauselijk gezag als hij terugkeerde. Dus keerde Gregory in januari 1377 terug naar Rome. Catherine (samen met St. Bridget van Zweden) wordt gecrediteerd met het overtuigen van hem om terug te keren.

Het grote schisma

Gregory stierf in 1378 en Urban VI werd verkozen tot de volgende paus. Kort na de verkiezingen beweerde een groep Franse kardinalen dat de angst voor Italiaanse mobs hun stem had beïnvloed en, samen met enkele andere kardinalen, kozen ze een andere paus, Clement VII. Urban excommuniceerde die kardinalen en selecteerde nieuwe om hun plaatsen te vullen. Clement en zijn volgelingen ontsnapten en zetten een alternatief pausdom op in Avignon. Clement excommuniceerde de supporters van Urban. Uiteindelijk waren de Europese heersers bijna gelijk verdeeld tussen steun voor Clement en steun voor Urban. Elk beweerde de legitieme paus te zijn en noemde zijn tegenhanger de antichrist.

In deze controverse, het Grote Schisma genoemd, wierp Catherine zich assertief, ondersteunde Paus Urbanus VI en schreef zwaar kritische brieven aan degenen die de Anti-Paus in Avignon steunden. Catherine's betrokkenheid maakte geen einde aan het Grote Schisma (dat zou pas in 1413 gebeuren), maar ze werkte hard om de gelovigen te verenigen. Ze verhuisde naar Rome en predikte de noodzaak voor de oppositie in Avignon om zich te verzoenen met het pausdom van Urban.

Heilig vasten en dood

In 1380 gaf Catherine, gedeeltelijk om de grote zonde te vergelden die ze in dit conflict zag, al het voedsel en water op. Al zwak van jaren van extreem vasten, werd ze ernstig ziek. Hoewel ze het vasten beëindigde, stierf ze op 33-jarige leeftijd. In Raymond van Capua's 1398 hagiografie van Catherine, merkte hij op dat dit het tijdperk was waarin Maria Magdalena, een van haar belangrijkste rolmodellen, stierf. Het is ook het tijdperk dat Jezus Christus werd gekruisigd.