Biografie van Barack Obama, 44e president van de Verenigde Staten

Barack Obama (geboren op 4 augustus 1961) is een Amerikaanse politicus die diende als de 44e president van de Verenigde Staten, de eerste Afro-Amerikaan die dat deed. Daarvoor was hij een burgerrechtenadvocaat, hoogleraar grondwettelijk recht en Amerikaanse senator uit Illinois. Als president hield Obama toezicht op de aanneming van verschillende opmerkelijke stukken wetgeving, waaronder de Affordable Care Act (ook bekend als "Obamacare") en de Amerikaanse Recovery and Reinvestment Act van 2009.

Snelle feiten: Barack Obama

• Bekend om: Obama was de 44e president van de Verenigde Staten.
• Geboren: 4 augustus 1961 in Honolulu, Hawaii
• Ouders: Barack Obama Sr. en Ann Dunham
• Onderwijs: Occidental College, Columbia University (B.A.), Harvard University (J.D.)
• Awards en onderscheidingen: Nobelprijs voor de Vrede
• Echtgenoot: Michelle Robinson Obama (m. 1992)
• Kinderen: Malia, Sasha

Vroege leven

Barack Obama werd geboren op 4 augustus 1961 in Honolulu, Hawaii, van een blanke moeder en een zwarte vader. Zijn moeder Ann Dunham was antropoloog en zijn vader Barack Obama Sr. was econoom. Ze ontmoetten elkaar tijdens hun studie aan de Universiteit van Hawaï. Het echtpaar scheidde in 1964 en Obama Sr. keerde terug naar zijn geboorteland Kenia om voor de regering te werken. Hij zag zijn zoon zelden na deze scheiding.

In 1967 verhuisde Barack Obama met zijn moeder naar Jakarta, waar hij vier jaar woonde. Op 10-jarige leeftijd keerde hij terug naar Hawaii om grootgebracht te worden door zijn grootouders aan moeders kant, terwijl zijn moeder veldwerk voltooide in Indonesië. Na het afronden van de middelbare school ging Obama verder studeren aan het Occidental College, waar hij zijn eerste openbare toespraak hield - een oproep aan de school om van Zuid-Afrika af te stoten uit protest tegen het apartheidsstelsel van het land. In 1981 stapte Obama over naar Columbia University, waar hij afstudeerde met een graad in politieke wetenschappen en Engelse literatuur.

In 1988 begon Obama te studeren aan de Harvard Law School. Hij werd de eerste zwarte president van de Harvard Law Review en bracht zijn zomers door bij advocatenkantoren in Chicago. Hij is geslaagd magna cum laude in 1991.

Huwelijk

Obama trouwde met Michelle LaVaughn Robinson - een advocaat uit Chicago die hij tijdens zijn werk in de stad ontmoette - op 3 oktober 1992. Samen hebben ze twee kinderen, Malia en Sasha. In haar memoires 'Becoming' uit 2018 beschreef Michelle Obama hun huwelijk als 'een volledige fusie, een herconfiguratie van twee levens in één, waarbij het welzijn van een gezin voorrang heeft boven een agenda of doel.' Barack steunde Michelle toen ze ervoor koos het privaatrecht voor de openbare dienst te verlaten, en ze steunde hem toen hij besloot de politiek in te gaan.

Carrière vóór politiek

Na zijn afstuderen aan de Columbia University werkte Barack Obama bij Business International Corporation en vervolgens bij de New York Public Interest Research Group, een niet-partijgebonden politieke organisatie. Hij verhuisde vervolgens naar Chicago en werd directeur van het Developing Communities Project. Na zijn rechtenstudie schreef Obama zijn memoires 'Dreams from My Father', dat alom werd geprezen door critici en andere schrijvers, waaronder Nobelprijswinnaar Toni Morrison.

Obama werkte als gemeenschapsorganisator en onderwees 12 jaar lang grondwettelijk recht aan de University of Chicago Law School. Hij werkte ook als advocaat in dezelfde periode. In 1996 deed Obama zijn intrede in het politieke leven als lid van de senaat van de staat Illinois. Hij steunde tweeledige inspanningen om de gezondheidszorg te verbeteren en belastingkredieten voor kinderopvang te verhogen. Obama werd herkozen in de senaat in 1998 en opnieuw in 2002.

Amerikaanse senaat

In 2004 lanceerde Obama een campagne voor de Amerikaanse senaat. Hij positioneerde zichzelf als een progressief en een tegenstander van de oorlog in Irak. Obama behaalde een beslissende overwinning in november met 70% van de stemmen en werd in januari 2005 beëdigd als Amerikaanse senator. Als senator was Obama lid van vijf commissies en was hij voorzitter van de subcommissie Europese Zaken. Hij sponsorde wetgeving om Pell-beurzen uit te breiden, slachtoffers van orkaan Katrina te ondersteunen, de veiligheid van consumentenproducten te verbeteren en dakloosheid onder veteranen te verminderen.

Inmiddels was Obama een nationale figuur en een rijzende ster in de Democratische Partij, nadat hij de keynote-toespraak had gehouden tijdens de Democratische Nationale Conventie van 2004. In 2006 bracht Obama zijn tweede boek uit, "The Audacity of Hope", dat een werd New York Times bestseller.

Verkiezing 2008

Obama begon zijn loopbaan voor de Amerikaanse president in februari 2007. Hij werd genomineerd na een zeer nauwe primaire race tegen belangrijke tegenstander Hillary Clinton, de vrouw van voormalig president Bill Clinton. Obama koos Delaware Sen. Joe Biden als zijn running mate. De twee voerden campagne op een platform van hoop en verandering; Obama maakte het beëindigen van de oorlog in Irak en het doorgeven van de gezondheidszorg zijn belangrijkste problemen. Zijn campagne viel op door zijn digitale strategie en fondsenwerving. Met steun van kleine donoren en activisten in het hele land heeft de campagne een record van $ 750 miljoen opgehaald. Obama's belangrijkste tegenstander in de presidentiële race was de Republikeinse senator John McCain. Uiteindelijk won Obama 365 verkiezingsstemmen en 52,9% van de populaire stemmen.

Eerste term

Binnen de eerste 100 dagen van zijn presidentschap ondertekende Obama de Amerikaanse Recovery and Reinvestment Act van 2009, een stuk wetgeving dat is ontworpen om de ergste gevolgen van de Grote Recessie aan te pakken. De herstelwet was een stimuleringspakket dat ongeveer $ 800 miljard in de economie injecteerde door fiscale prikkels voor particulieren en bedrijven, investeringen in infrastructuur, steun voor werknemers met lage inkomens en wetenschappelijk onderzoek. Toonaangevende economen waren het er in grote lijnen over eens dat deze stimuleringsuitgaven hebben bijgedragen tot het verminderen van de werkloosheid en het voorkomen van verdere economische uitdagingen.

Obama's kenmerkende prestatie - de Patient Protection and Affordable Care Act (ook bekend als "Obamacare") - werd aangenomen op 23 maart 2010. De wetgeving was bedoeld om ervoor te zorgen dat alle Amerikanen toegang hebben tot betaalbare ziektekostenverzekeringen door diegenen te subsidiëren die bepaalde inkomsten behalen voorwaarden. Op het moment van zijn goedkeuring was de rekening nogal controversieel. In feite werd het zelfs voor het Hooggerechtshof gebracht, dat in 2012 oordeelde dat het niet ongrondwettelijk was.

Tegen het einde van 2010 had Obama ook twee nieuwe rechters toegevoegd aan het Hooggerechtshof - Sonia Sotomayor, die werd bevestigd op 6 augustus 2009, en Elena Kagan, die werd bevestigd op 5 augustus 2010. Beide zijn leden van de liberale rechtbank vleugel.