Belle Époque of de Beautiful Age in Frankrijk

Belle Époque betekent letterlijk "Beautiful Age" en is een naam die in Frankrijk wordt gegeven tot de periode van ongeveer het einde van de Frans-Pruisische oorlog (1871) tot het begin van de Eerste Wereldoorlog (1914). Dit is uitgekozen omdat de levensstandaard en veiligheid voor de hogere en middenklasse zijn toegenomen, waardoor het achteraf als een gouden eeuw werd bestempeld in vergelijking met de vernederingen die ervoor kwamen, en de verwoesting van het einde die de denkrichting van Europa volledig verandert . De lagere klassen profiteerden niet op dezelfde manier of in vrijwel dezelfde mate. De leeftijd komt losjes overeen met de 'vergulde leeftijd' van de VS en kan om dezelfde periode en redenen (bijvoorbeeld Duitsland) worden gebruikt in verwijzing naar andere West- en Midden-Europese landen..

Percepties van vrede en veiligheid

Nederlaag in de Frans-Pruisische oorlog van 1870-71 bracht het Franse Tweede Rijk van Napoleon III ten val, leidend tot de verklaring van de Derde Republiek. Onder dit regime had een opeenvolging van zwakke en kortstondige regeringen de macht; het resultaat was geen chaos zoals je zou verwachten, maar in plaats daarvan een periode van wijdverbreide stabiliteit dankzij de aard van het regime: het 'verdeelt ons het minst', een uitdrukking die wordt toegeschreven aan de huidige president Thiers als erkenning van het onvermogen van een politieke groep om ronduit te komen macht. Het was zeker anders dan de decennia vóór de Frans-Pruisische oorlog toen Frankrijk een revolutie, een bloedige terreur, een allesoverheersend rijk, een terugkeer naar royalty, een revolutie en een andere royalty, een verdere revolutie en daarna een ander rijk had doorgemaakt.

Er was ook vrede in West- en Midden-Europa, toen het nieuwe Duitse rijk ten oosten van Frankrijk manoeuvreerde om de grote mogendheden van Europa in evenwicht te brengen en meer oorlogen te voorkomen. Er was nog steeds expansie, aangezien Frankrijk zijn rijk in Afrika enorm uitbreidde, maar dit werd gezien als een succesvolle triomf. Die stabiliteit vormde de basis voor groei en innovatie in de kunst, wetenschap en materiële cultuur.

De glorie van de Belle Époque

De industriële productie van Frankrijk verdrievoudigde tijdens de Belle Époque, dankzij de voortdurende effecten en ontwikkeling van de industriële revolutie. De ijzer-, chemische en elektriciteitsindustrie groeide en leverde grondstoffen die deels werden gebruikt door de gloednieuwe auto- en luchtvaartindustrie. De communicatie in het hele land werd verbeterd door het gebruik van de telegraaf en telefoon, terwijl de spoorwegen enorm toenamen. De landbouw werd geholpen door nieuwe machines en kunstmeststoffen. Deze ontwikkeling schiep een revolutie in de materiële cultuur, toen het tijdperk van de massaconsument het Franse publiek begon te dagen, dankzij het vermogen om massaproducten te produceren en de stijging van de lonen (50% voor sommige stadswerkers), waardoor mensen konden betalen hen. Het leven veranderde heel, heel snel, en de hogere en middenklasse konden zich veroorloven en profiteren van deze veranderingen.

De kwaliteit en kwantiteit van eten verbeterde, met consumptie van oude favorietenbrood en wijn met 50% tegen 1914, maar bier groeide met 100% en sterke drank verdrievoudigde, terwijl suiker- en koffieconsumptie verviervoudigde. Persoonlijke mobiliteit werd verhoogd met de fiets, waarvan het aantal steeg van 375.000 in 1898 tot 3,5 miljoen in 1914. Mode werd een probleem voor mensen onder de hogere klasse, en eerdere luxe zoals stromend water, gas, elektriciteit en sanitair sanitair waren allemaal aangetrokken naar beneden naar de middenklasse, soms zelfs naar de boeren en lagere klasse. Verbetering van het vervoer betekende dat mensen nu verder konden reizen voor vakanties, en sport werd een toenemende bezigheid, zowel voor spelen als voor het kijken. De levensverwachting van kinderen steeg.

Massa-entertainment werd getransformeerd door locaties zoals de Moulin Rouge, de thuisbasis van de Can-Can, door nieuwe speelstijlen in het theater, door kortere vormen van muziek en door het realisme van moderne schrijvers. Print, lang een krachtige kracht, groeide in nog groter belang naarmate technologie de prijzen nog verder omlaag bracht en onderwijsinitiatieven geletterdheid voor steeds grotere aantallen opende. Je kunt je voorstellen waarom mensen met geld, en degenen die terugkijken, het als zo'n glorieus moment zagen.

De realiteit van de Belle Époque

Het was echter verre van goed. Ondanks de enorme groei in privébezit en consumptie, waren er donkere stromingen gedurende het hele tijdperk, die een diep verdeeldheid bleef. Bijna alles werd tegengewerkt door reactionaire groepen die het tijdperk begonnen af ​​te beelden als decadent, zelfs ontaardd, en raciale spanningen namen toe toen een nieuwe vorm van modern antisemitisme zich ontwikkelde en verspreidde in Frankrijk, en de Joden de schuld gaf van het vermeende kwaad van die tijd. Hoewel sommige van de lagere klassen baat hadden bij een druppelafval van items en levensstijl die voorheen een hoge status hadden, bevonden veel van de stedelijke bevolking zich in krappe huizen, relatief slecht betaald, met vreselijke werkomstandigheden en een slechte gezondheid. Het idee van de Belle Époque groeide deels omdat arbeiders in dit tijdperk stiller werden gehouden dan in latere, toen socialistische groepen samenvloeiden tot een grote kracht en de hogere klassen bang maakten.

Naarmate de leeftijd verstreek, werd de politiek zwakker, waarbij de extremen van links en rechts steun kregen. De vrede was ook grotendeels een mythe. Woede over het verlies van Elzas-Lotharingen in de Frans-Pruisische oorlog in combinatie met een groeiende en xenofobe angst voor het nieuwe Duitsland ontwikkelde zich tot een geloof, zelfs een verlangen, naar een nieuwe oorlog om de score te regelen. Deze oorlog kwam in 1914 aan en duurde tot 1918, waarbij miljoenen werden gedood en de leeftijd tot een einde kwam.