Bathos Definitie en voorbeelden

Bathos is een onoprecht en / of overdreven sentimentele demonstratie van pathos. Het bijvoeglijk naamwoord is bathetic.

De voorwaarde belachelijke anticlimax kan ook verwijzen naar een abrupte en vaak belachelijke overgang in stijl van het verhoogde naar het gewone.

Als een kritieke term, belachelijke anticlimax werd voor het eerst in het Engels gebruikt door dichter Alexander Pope in zijn satirische essay "On Bathos: Of the Art of Sinking in Poetry" (1727). In het essay verzekert paus zijn lezers plechtig dat hij 'als het ware bij de hand wil zijn ... de zachte afdaling naar Bathos; de bodem, het einde, het centrale punt, de niet plus ultra van echte moderne poesy. "

Etymologie

Uit het Grieks, "diepte".

Voorbeelden en observaties

• "belachelijke anticlimax... is een negatieve term die wordt gebruikt wanneer schrijvers zo hard hebben geprobeerd om hun lezers te laten huilen van ellende over verdriet - dat hun werk gekunsteld, gek en onbedoeld grappig lijkt. Zeepopera heeft dat effect wanneer je een samenvatting leest van alle complexiteiten die mensen in één aflevering bezighouden. "
  (Jerome Stern, Shapely Fiction maken. W.W. Norton, 2000)
• "True belachelijke anticlimax vereist een kleine pauze tussen het sublieme en het belachelijke. "
  (Christopher Hitchens, recensie van de onvoltooide roman van Flaubert, Bouvard et Pécuchet. The New York Times, 22 januari 2006)
• "The Tay Bridge Disaster" door William McGonagall
  "Het moet een vreselijk gezicht zijn geweest,
  Getuige zijn in het schemerige maanlicht,
  Terwijl de Storm Fiend lachte en boos brak,
  Langs de spoorbrug van de Silv'ry Tay,
  Oh! noodlottige brug van de Silv'ry Tay,
  Ik moet nu mijn leken afronden
  Door de wereld onbevreesd te vertellen zonder de minste ontsteltenis,
  Dat je centrale liggers niet zouden hebben wijken,
  In ieder geval zeggen veel verstandige mannen,
  Hadden ze aan beide kanten ondersteund met steunberen,
  In ieder geval bekent veel verstandige mannen,
  Want hoe sterker wij onze huizen bouwen,
  Hoe minder kans we hebben om gedood te worden. "
  ('Ridder van de witte olifant van Birma', William McGonagall, 'The Tay Bridge Disaster', 1880)
  "Als het bekend was ... dat William McGonagall de zijne bedoelde bathetic doggerel 'The Tay Bridge Disaster' als parodie op sentimentele poëzie, d.w.z. om opzettelijk slecht en overdreven te zijn - het werk kan opnieuw worden beoordeeld als geestig en grappig. Het argument kan zijn dat we alleen kunnen evalueren als we weten wat voor soort werk het is bedoeld. "
  (Patricia Waugh, Literaire theorie en kritiek: een gids uit Oxford. Oxford University Press, 2006)
• Richard Nixon's Checkers speech
  "Ik zou dit moeten zeggen - dat Pat geen nertsjas heeft. Maar ze heeft wel een respectabele Republikeinse stoffen jas. En ik vertel haar altijd dat ze er in alles goed uit zou zien.
  'Nog iets dat ik je waarschijnlijk zou moeten vertellen, want als we dat niet doen, zullen ze dit waarschijnlijk ook over mij zeggen. We hebben na de verkiezingen iets gekregen - een geschenk. Een man in Texas hoorde Pat op de radio de feit dat onze twee jonge honden graag een hond willen hebben. En geloof het of niet, de dag voordat we vertrokken op deze campagnereis kregen we een bericht van Union Station in Baltimore dat ze een pakket voor ons hadden. Je weet wat het was?
  'Het was een kleine cocker-spaniëlhond in een krat die hij helemaal uit Texas had gestuurd. Zwart-wit gevlekt. En onze kleine meid Tricia, de zesjarige, noemde het Dammen. En weet je, de kinderen, zoals alle kinderen, houden van de hond, en ik wil dit nu gewoon zeggen, dat ongeacht wat ze erover zeggen, we het zullen houden. "
  (Richard M. Nixon, "Checkers Speech", 23 september 1952)
• Sentimentaliteit en zinloos moraliseren
  "belachelijke anticlimax presenteert een slachtoffer in maudlin, sentimentele en melodramatische actie ... Bathos presenteert gratis moraliserende, maar er is niets te leren en geen dimensie. Het was populair op het hoogtepunt (sommigen zouden zeggen dat het diepte) van Victoriana maar is uit de mode en afstotend voor een modern publiek. Bathos bestaat nog steeds in de melodramatische potboiler, maar voor het grootste deel willen moderne lezers geen verhaal 'gemolken' of gemoraliseerd. Ze willen dat het verteld wordt met terughoudendheid, duidelijkheid en kunstzinnigheid, en ze willen hun eigen oordeel en interpretatie maken. "
  (Paula LaRocque, The Book on Writing: The Ultimate Guide to Writing Well. Marion Street Press, 2003)
• The Lighter Side of Bathos: Bad Verse
  "O maan, als ik naar je mooie gezicht kijk,
  Meegaan door de grenzen van de ruimte,
  De gedachte is vaak bij me opgekomen
  Als ik ooit uw glorieuze erachter zal zien. "
  (Een Housemaid dichter, geciteerd door D.B. Wyndham Lewis en Charles Lee in The Stuffed Owl: An Anthology of Bad Verse, 1930)