Barbara Kruger

Barbara Kruger, geboren op 26 januari 1945 in Newark, New Jersey, is een kunstenaar die beroemd is om fotografie en collage-installaties. Ze gebruikt fotografische prints, video, metalen, stoffen, tijdschriften en andere materialen om foto's, collages en andere kunstwerken te maken. Ze staat bekend om haar feministische kunst, conceptuele kunst en sociale kritiek.

De Barbara Kruger-look

Barbara Kruger is misschien het best bekend om haar gelaagde foto's in combinatie met confronterende woorden of uitspraken. Haar werk onderzoekt onder meer de samenleving en de genderrollen. Ze staat ook bekend om haar typische gebruik van een rood kader of een rand rond zwart-witbeelden. Toegevoegde tekst staat vaak in het rood of op een rode band.

Een paar voorbeelden van zinnen die Barbara Kruger naast haar afbeeldingen plaatst:

• "Je ficties worden geschiedenis"
• "Je lichaam is een slagveld"
• "Ik winkel dus ik besta"
• Vragen als "Wie bidt het hardst?" of "Wie lacht het laatst?" - de laatste vergezelt een skelet dat rechtop staat bij een microfoon
• "Als je een toekomstbeeld wilt, stel je dan voor dat een laars voor altijd op een menselijk gezicht stampt." (Van George Orwell)

Haar boodschappen zijn vaak krachtig, kort en ironisch.

Levenservaring

Barbara Kruger werd geboren in New Jersey en studeerde af aan de Weequahic High School. Ze studeerde in de jaren zestig aan de Syracuse University en de Parsons School of Design, inclusief de tijd die ze studeerde bij Diane Arbus en Marvin Israel.

Barbara Kruger heeft gewerkt als ontwerper, tijdschrift art director, curator, schrijver, redacteur en docent en is daarnaast kunstenaar. Ze beschreef haar vroege grafische ontwerpwerk als een grote invloed op haar kunst. Ze werkte als ontwerper bij Condé Nast Publications en bij Mademoiselle, Aperture, en Huis en tuin als een foto-editor.

In 1979 publiceerde ze een fotoboek, Beeld / Readings, gericht op architectuur. Terwijl ze overstapte van grafisch ontwerp naar fotografie, combineerde ze de twee benaderingen met behulp van technologie om foto's te wijzigen.

Ze heeft gewoond en gewerkt in Los Angeles en New York en prees beide steden voor het produceren van kunst en cultuur in plaats van alleen te consumeren.

Wereldwijde erkenning

Het werk van Barbara Kruger is over de hele wereld getoond, van Brooklyn tot Los Angeles, van Ottawa tot Sydney. Onder haar prijzen zijn de 2001 Distinguished Women in the Arts van MOCA en de Leone d'Oro 2005 voor levenslange prestaties.

Teksten en afbeeldingen

Kruger combineerde vaak tekst en vond afbeeldingen met afbeeldingen, waardoor de foto's meer openlijk kritisch werden tegenover de moderne consumentistische en individualistische cultuur. Ze staat bekend om slogans die aan afbeeldingen zijn toegevoegd, waaronder de beroemde feministe 'Je lichaam is een slagveld'. Haar kritiek op consumentisme wordt benadrukt door de slogan die ze ook beroemd maakte: "Ik winkel dus ik ben." In een foto van een spiegel, verbrijzeld door een kogel en als weerspiegeling van het gezicht van een vrouw, zegt de gesuperponeerde tekst: "Je bent niet jezelf."

Een tentoonstelling in 2017 in New York City omvatte verschillende locaties, waaronder een skatepark onder de Manhattan Bridge, een schoolbus en een billboard, allemaal met kleurrijke verf en de gebruikelijke afbeeldingen van Kruger.

Barbara Kruger heeft essays en sociale kritiek gepubliceerd die betrekking hebben op enkele van dezelfde vragen die in haar kunstwerken aan de orde komen: vragen over de samenleving, mediabeelden, machtsongelijkheid, seks, leven en dood, economie, reclame en identiteit. Haar schrijven is gepubliceerd in The New York Times, The Village Voice, Esquire, en Kunstforum.

Haar boek uit 1994 Afstandsbediening: Power, Cultures, and the World of Appearances is een kritisch onderzoek naar de ideologie van populaire televisie en film.

Andere kunstboeken van Barbara Kruger zijn onder andere Liefde te koop (1990) en Overleg over geld (2005). Het volume van 1999 Barbara Kruger, heruitgegeven in 2010, verzamelt haar beelden van de tentoonstellingen 1999-2000 in het Museum of Contemporary Art in Los Angeles en het Whitney Museum in New York. Ze opende een gigantische installatie van werk in het Hirschhorn Museum in Washington, DC, in 2012 - letterlijk gigantisch, omdat het de onderste lobby vulde en ook de roltrappen bedekte.

Onderwijs

Kruger heeft onderwijsfuncties bekleed aan het California Institute of the Arts, Whitney Museum, het Wexner Center for the Arts, The School of the Art Institute of Chicago, de University of California in Berkeley en in Los Angeles, en Scripps College. Ze heeft les gegeven aan het California Institute of Art en de University of California, Berkeley. 

Citaten

"Ik zeg altijd dat ik een kunstenaar ben die met afbeeldingen en woorden werkt, dus ik denk dat de verschillende aspecten van mijn activiteit, of het nu gaat om het schrijven van kritiek, of het doen van visueel werk dat schrijven omvat, of lesgeven, of cureren, alles is van één doek, en ik maak geen enkele scheiding in termen van die praktijken. "

"Ik denk dat ik kwesties als macht en seksualiteit en geld en leven en dood en macht probeer aan te gaan. Macht is het meest vrij stromende element in de samenleving, misschien naast geld, maar in feite motoriseren ze elkaar."

"Ik zeg altijd dat ik mijn werk probeer te maken over hoe we tegenover elkaar staan."

"Zien is niet langer geloven. Het idee van waarheid is in een crisis terechtgekomen. In een wereld vol beelden leren we eindelijk dat foto's inderdaad liegen."

"Vrouwenkunst, politieke kunst - die categorisaties bestendigen een bepaald soort marginaliteit waartegen ik weerstand bied. Maar ik definieer mezelf absoluut als een feministe."

"Luister: onze cultuur is verzadigd met ironie, of we het nu weten of niet." 

"Warhols beelden klopten voor mij, hoewel ik op het moment van zijn achtergrond in de commerciële kunst niets wist. Eerlijk gezegd dacht ik niet heel veel aan hem."

"Ik probeer om te gaan met de complexiteit van macht en sociaal leven, maar voor zover de visuele presentatie gaat vermijd ik met opzet een hoge moeilijkheidsgraad."

"Ik was altijd al een nieuwsjunkie, las altijd veel kranten en keek naar de zondagochtend nieuwsshows op tv en voelde sterk aan over macht, controle, seksualiteit en ras."

"Architectuur is mijn eerste liefde als je wilt praten over wat me beweegt ... de ordening van de ruimte, het visuele plezier, de kracht van de architectuur om onze dagen en nachten te construeren."

"Ik heb problemen met veel fotografie, met name straatfotografie en fotojournalistiek. De fotografie kan misbruik maken."