Vermijd de gemeenschappelijke fouten die beginnen Reporters maken

Het is de tijd van het jaar waarin inleidende studenten van de rapportageklasse hun eerste artikelen voor de studentenkrant indienen. En, zoals altijd gebeurt, zijn er bepaalde fouten die deze beginnende verslaggevers semester na semester maken.

Dus hier is een lijst met veelgemaakte fouten die beginnende journalisten moeten vermijden bij het schrijven van hun eerste nieuwsverhalen.

Doe meer rapportage

Te vaak beginnen studenten met journalistiek verhalen die zwak zijn, niet noodzakelijk omdat ze slecht geschreven zijn, maar omdat ze dun gerapporteerd worden. Hun verhalen hebben niet genoeg citaten, achtergrondinformatie of statistische gegevens, en het is duidelijk dat ze een artikel proberen samen te stellen op basis van magere rapportage.

Een goede vuistregel: rapporteer meer dan nodig is. En interview meer bronnen dan nodig is. Verkrijg alle relevante achtergrondinformatie en statistieken en nog wat. Doe dit en je verhalen zullen voorbeelden zijn van solide journalistiek, zelfs als je het nieuwsformaat nog niet onder de knie hebt.

Krijg meer citaten

Dit gaat samen met wat ik hierboven zei over rapportage. Citaten blazen nieuwtjes nieuw leven in en zonder die artikelen zijn artikelen dor en saai. Toch dienen veel studenten journalistiek artikelen in die weinig of geen citaten bevatten. Er gaat niets boven een goed citaat om uw artikel tot leven te brengen, dus doe altijd veel interviews voor elk verhaal dat u doet.

Maak een back-up van brede feitelijke verklaringen

Beginnende journalisten zijn geneigd brede feitelijke uitspraken in hun verhalen te doen zonder ze te ondersteunen met een soort statistische gegevens of bewijsmateriaal.

Neem deze zin: "De overgrote meerderheid van de studenten van het Centerville College hebben banen terwijl ze ook naar school gaan." Nu kan dat waar zijn, maar als u geen bewijsmateriaal voorlegt om dit te ondersteunen, is er geen reden waarom uw lezers u moeten vertrouwen.

Tenzij je iets schrijft dat overduidelijk is, zoals de aarde is rond en de lucht is blauw, zorg ervoor dat je de feiten opgraaft om te ondersteunen wat je te zeggen hebt.

Verkrijg volledige namen van bronnen

Beginnende verslaggevers maken vaak de fout om alleen de eerste namen te krijgen van mensen die ze interviewen voor verhalen. Dit is een nee-nee. De meeste editors zullen geen aanhalingstekens gebruiken, tenzij het verhaal de volledige naam van de persoon bevat die wordt geciteerd, samen met wat biografische basisinformatie.

Als u bijvoorbeeld James Smith, een 18-jarige bedrijfshoofd uit Centerville, heeft geïnterviewd, moet u die informatie opnemen wanneer u hem in uw verhaal identificeert. Evenzo, als je de Engelse professor Joan Johnson interviewt, moet je haar volledige functie opnemen als je haar citeert.

Geen eerste persoon

Studenten die al jaren Engelse lessen volgen, hebben vaak de behoefte om de eerste persoon 'ik' in hun nieuwsverhalen te gebruiken. Doe het niet. Verslaggevers nemen bijna nooit hun toevlucht tot het gebruik van de eerste persoon in hun harde nieuwsverhalen. Dat komt omdat nieuwsverhalen een objectief, ontmoedigd verslag van gebeurtenissen moeten zijn, niet iets waarin de schrijver zijn of haar meningen inbrengt. Houd uzelf uit het verhaal en sla uw meningen op voor filmrecensies of hoofdartikelen.

Los de lange alinea's op

Studenten die gewend zijn om essays te schrijven voor Engelse lessen, schrijven vaak paragrafen die voor altijd doorgaan, zoals iets uit een roman van Jane Austen. Kom uit die gewoonte. Alinea's in nieuwsberichten mogen doorgaans niet langer zijn dan twee tot drie zinnen.

Daar zijn praktische redenen voor. Kortere paragrafen zien er minder intimiderend uit op de pagina en ze maken het voor redacteurs gemakkelijker om een ​​verhaal op een strakke deadline in te korten. Als je merkt dat je een alinea schrijft die meer dan drie zinnen bevat, maak het dan op.

Korte Ledes

Hetzelfde geldt voor de lede van het verhaal. Ledes zouden in het algemeen slechts één zin van niet meer dan 35 tot 40 woorden moeten zijn. Als je lede veel langer wordt, betekent dit dat je waarschijnlijk te veel informatie in de eerste zin probeert te proppen.

Vergeet niet dat de lede het belangrijkste punt van het verhaal moet zijn. De kleine, korrelige details moeten worden bewaard voor de rest van het artikel. En er is zelden een reden om een ​​lede te schrijven die meer dan één zin lang is. Als je het belangrijkste punt van je verhaal niet in één zin kunt samenvatten, weet je waarschijnlijk niet echt waar het verhaal over gaat, om te beginnen.

Bespaar ons de grote woorden

Soms denken beginnende verslaggevers dat als ze lange, gecompliceerde woorden gebruiken in hun verhalen, ze meer gezaghebbend zullen klinken. Vergeet het. Gebruik woorden die voor iedereen gemakkelijk te begrijpen zijn, van de vijfde tot de hoogleraar.

Vergeet niet dat je geen academisch artikel schrijft, maar een artikel dat door een massapubliek wordt gelezen. Een nieuwsverhaal gaat niet over laten zien hoe slim je bent. Het gaat om het overbrengen van belangrijke informatie naar uw lezers.

Enkele andere dingen

Vergeet bij het schrijven van een artikel voor de studentenkrant altijd uw naam bovenaan het artikel te zetten. Dit is nodig als je een naamregel voor je verhaal wilt krijgen.

Bewaar uw verhalen ook onder bestandsnamen die betrekking hebben op het onderwerp van het artikel. Dus als je een verhaal hebt geschreven over collegegeld op je universiteit, sla het verhaal dan op onder de bestandsnaam "collegegeldwandeling" of zoiets. Op die manier kunnen de editors van het papier uw verhaal snel en gemakkelijk vinden en in het juiste gedeelte van het papier plaatsen.