Samen bol

Een armillaire bol is een miniatuurweergave van hemellichamen aan de hemel, afgebeeld als een reeks ringen rond een wereldbol. Armillairsferen hebben een lange geschiedenis.

Vroege geschiedenis van het armillaire gebied

Sommige bronnen noemen de Griekse filosoof Anaximander van Miletus (611-547 v.Chr.) Voor het uitvinden van de armillaire sfeer, anderen vermelden de Griekse astronoom Hipparchus (190-120 v.Chr.) En sommige vermelden de Chinezen.

Armillairsferen verschenen voor het eerst in China tijdens de Han-dynastie (206 BCE-220 CE). Een vroege Chinese armillaire bol kan worden herleid tot Zhang Heng, een astronoom in de oostelijke Han-dynastie (25-220 CE).

De exacte oorsprong van armillaire bollen kan niet worden bevestigd. Tijdens de Middeleeuwen werden armillaire gebieden echter wijdverspreid en namen ze toe in verfijning.

Armillairsferen in Duitsland

De vroegst overgebleven bollen werden geproduceerd in Duitsland. Sommige zijn gemaakt door de Duitse kaartenmaker Martin Behaim uit Neurenberg in 1492.

Een andere vroege maker van armillaire bollen was Caspar Vopel (1511-1561), een Duitse wiskundige en geograaf. Vopel maakte een kleine manuscript aardbol gehuisvest in een reeks van elf in elkaar grijpende armillaire ringen geproduceerd in 1543.

Welke armillaire gebieden zijn verkeerd geworden

Door de armillaire ringen te verplaatsen, kon je theoretisch aantonen hoe de sterren en andere hemellichamen in de lucht bewogen. Deze armillaire gebieden weerspiegelden echter vroege misvattingen van astronomie. De bollen verbeeldden de aarde in het centrum van het universum, met in elkaar grijpende ringen die de cirkels van de zon, de maan, bekende planeten en belangrijke sterren (evenals de tekens van de dierenriem) illustreren. Dit maakt ze een model van het onnauwkeurige Ptolemeïsche (of op de aarde gecentreerde) kosmische systeem (in tegenstelling tot de manier waarop dingen feitelijk werken, door het Copernicaanse systeem, met de zon als het centrum van het zonnestelsel.) Armillaire bollen hebben vaak geografie verkeerd , ook de sfeer van Caspar Vopel, bijvoorbeeld, beeldt Noord-Amerika en Azië af als één landmassa, een veel voorkomende misvatting van die tijd.