Gaan kranten dood?

Voor iedereen die geïnteresseerd is in de nieuwswereld, is het moeilijk om het gevoel te vermijden dat kranten voor de deur staan. Elke dag brengt meer nieuws over ontslagen, faillissementen en sluitingen in de journalistiekindustrie.

Maar waarom zijn de dingen momenteel zo nijpend voor kranten?

De achteruitgang begint met radio en tv

Kranten hebben een lange en legendarische geschiedenis die honderden jaren teruggaat. Hoewel hun wortels in de jaren 1600 liggen, bloeiden kranten tot ver in de 20e eeuw in de VS..

Maar met de komst van radio en later televisie begon de krantenomloop (het aantal verkochte exemplaren) een geleidelijke maar gestage daling. Tegen het midden van de 20e eeuw hoefden mensen gewoon niet meer op kranten als hun enige nieuwsbron te vertrouwen. Dat gold met name voor het laatste nieuws, dat veel sneller via uitgezonden media kon worden overgebracht.

En naarmate nieuwsuitzendingen op de televisie verfijnder werden, werd televisie het dominante massamedium. Deze trend versnelde met de opkomst van CNN en 24-uurs kabelnieuwsnetwerken.

Kranten beginnen te verdwijnen

Middagkranten waren de eerste slachtoffers. Mensen die thuis kwamen van hun werk, zetten steeds vaker de tv aan in plaats van een krant te openen, en middagbladen in de jaren vijftig en zestig zagen hun circulaties dalen en de winst opdrogen. Televisie veroverde ook steeds meer van de advertentie-inkomsten waar kranten op hadden vertrouwd.

Maar zelfs met televisie die meer en meer publiek en advertentiedollars kreeg, wisten kranten het toch te overleven. Papers konden niet concurreren met televisie op het gebied van snelheid, maar ze konden wel het soort diepgaande nieuwsverslaggeving bieden dat tv-nieuws nooit kon.

Savvy-editors hebben kranten opnieuw ontworpen met dit in gedachten. Meer verhalen werden geschreven met een functie-achtige benadering die het vertellen van verhalen benadrukte boven het laatste nieuws, en kranten werden opnieuw ontworpen om visueel aantrekkelijker te zijn, met een grotere nadruk op strakke lay-outs en grafisch ontwerp.

Opkomst van internet

Maar als televisie een enorme klap voor de krantenindustrie betekent, kan internet de laatste spijker in de kist blijken te zijn. Met de opkomst van het internet in de jaren negentig waren enorme hoeveelheden informatie plotseling gratis beschikbaar. De meeste kranten, die niet achter wilden blijven, begonnen websites waarop ze in wezen hun meest waardevolle handelswaar - hun inhoud - gratis weggaven. Dit model blijft vandaag de dag het meest gebruikte.

Veel analisten geloven nu dat dit een fatale fout was. Toen loyale krantenlezers zich eenmaal realiseerden dat als ze gemakkelijk gratis online toegang hadden tot nieuws, er weinig reden leek te zijn om een ​​abonnement op een krant te betalen.

Recessie verergert de ellende van Print

Economische moeilijke tijden hebben het probleem alleen maar versneld. De inkomsten uit gedrukte advertenties zijn gedaald en zelfs online advertentie-inkomsten, waarvan uitgevers hoopten dat ze het verschil zouden maken, zijn vertraagd. Websites zoals Craigslist hebben de advertentie-inkomsten weggegooid.

"Het online businessmodel ondersteunt alleen geen kranten op het niveau dat Wall Street vereist", zegt Chip Scanlan van The Poynter Institute, een denktank voor journalistiek. "Craigslist heeft krantenadvertenties gedecimeerd."

Nu de winst daalt, hebben krantenuitgevers gereageerd met ontslagen en bezuinigingen, maar Scanlan maakt zich zorgen dat dit het alleen maar erger zal maken.

"Ze helpen zichzelf niet door secties te meppen en mensen te ontslaan," zegt hij. "Ze snijden de dingen waar mensen naar op zoek zijn in kranten."

Inderdaad, dat is het raadsel waarmee kranten en hun lezers worden geconfronteerd. Iedereen is het erover eens dat kranten nog steeds een ongeëvenaarde bron van diepgaand nieuws, analyse en opinie zijn en dat als kranten volledig verdwijnen, er niets is dat hun plaats zal innemen.

Wat de toekomst in petto heeft

Meningen in overvloed over wat kranten moeten doen om te overleven. Velen zeggen dat kranten hun webinhoud moeten in rekening brengen om printproblemen te ondersteunen. Anderen zeggen dat gedrukt papier binnenkort de weg van de Studebaker zal volgen en dat kranten bestemd zijn om alleen online entiteiten te worden.

Maar wat er echt zal gebeuren, blijft ieders gok.

Wanneer Scanlan aan de hachelijke situatie denkt die internet tegenwoordig voor kranten stelt, herinnert hij zich aan de Pony Express-rijders die in 1860 begonnen met wat bedoeld was als een snelle postbezorgingsdienst, die een jaar later door de telegraaf achterhaald werd.

"Ze vertegenwoordigden een grote sprong voorwaarts in de communicatie, maar het duurde maar een jaar", zegt Scanlan. “Terwijl ze hun paarden in een schuim zweepten om de post te bezorgen, zaten deze jongens in lange houten palen en verbindingsdraden voor de telegraaf. Het is een weerspiegeling van wat technologische veranderingen betekenen. "