Oude Babylonische steden Leven onder de regel van Hammurabi

Babylonische steden tijdens de dag van Hammurabi bestonden uit koninklijke bouwsels met paleizen, tuinen, begraafplaatsen en Mesopotamische tempels die ziggoerats worden genoemd. Woonwijken in steden zoals Ur bestonden uit gewone huizen in kronkelende straten, bezaaid met elitewoningen, winkels en heiligdommen. Sommige steden waren vrij groot en bereikten hun maximale omvang in het late 3e of vroege 2e millennium v.Chr. Ur, bijvoorbeeld, was 60 hectare groot tijdens de Isin-Larsa-periode, met extra buitenwijken buiten de stadsmuren. De bevolking van Ur op dat moment werd geschat op 12.000.

Babylonië was een koninkrijk in het oude Mesopotamië, gelegen ten westen van de rivieren de Tigris en de Eufraat in het huidige Irak. Hoewel beroemd in het Westen om zijn culturele vooruitgang - inclusief de wettelijke code van zijn grootste heerser, Hammurabi - was de stad Babylon zelf van ondergeschikt belang gedurende een groot deel van de Mesopotamische geschiedenis. Veel belangrijker was de stad Ur en haar rivalen (op verschillende tijdstippen) voor regionale macht: Isin, Lagash, Larga, Nippur en Kish.

Gewone en Elite residenties

Gewone huizen in Babylon en Ur waren huiscomplexen zoals een Romeinse villa, bestaande uit een rechthoekige binnenplaats open voor de lucht of gedeeltelijk overdekt, omgeven door blokken van kamers die naar het openen. De straten waren krom en over het algemeen niet gepland. Spijkerschriftteksten uit die periode vertellen ons dat particuliere huisbewoners verantwoordelijk waren voor de openbare straten en het risico liepen op overlijden als ze dat niet deden, maar archeologen hebben afvalafzettingen in die straten gevonden.

Eenvoudige huisplannen zonder binnenplaatsen en eenkamerconstructies die waarschijnlijk winkels vertegenwoordigen, waren verspreid over de woonwijken. Er waren kleine heiligdommen op straatovergangen.

De grootste huizen in Ur waren twee verdiepingen hoog, met kamers rond de centrale binnenplaats opnieuw open voor de lucht. De muren aan de straatzijde waren onopgesmukt, maar de binnenmuren waren soms versierd. Sommige mensen werden begraven op de verdiepingen onder de kamers, maar er waren ook afzonderlijke begraafplaatsen.

paleizen

De paleizen waren, in vergelijking met zelfs de grootste gewone huizen, buitengewoon. Het paleis van Zimri-Lim op Ur werd gebouwd van lemen bakstenen muren, bewaard tot wel 4 meter hoog. Het was een complex van meer dan 260 kamers op de begane grond, met aparte vertrekken voor de ontvangstkamers en de residentie van de koning. Het paleis besloeg een oppervlakte van ongeveer 200 bij 120 meter, of ongeveer 3 hectare (7 hectare). De buitenmuren waren tot 4 meter dik en werden beschermd met een laag kleipleister. De hoofdingang van het paleis lag aan een geplaveide straat; het had twee grote binnenplaatsen, een voorkamer en een publiekshal waarvan men dacht dat het de troonzaal was.

Overlevende polychrome muurschilderingen op Zimri-Lim tonen de gebeurtenissen van de investituur van de koning. Bijna levensgrote beelden van godinnen sierden de binnenplaats.

Hieronder is een lijst van enkele van de belangrijkste steden van Babylon op het hoogtepunt van het rijk van Hammurabi.

• Agade (Akkad): exacte locatie tussen de Tigris en de Eufraat is niet bekend. Ze spraken Akkadisch.
• Babylon
• Eridu (Eridug / Urudug): Site van de tempel van Enki
• Eshnunna: Gelegen in de Diyala-vallei, toegangspoort tot het koninkrijk Elam
• Kis: Symbolisch centrum van Noord-Mesopotamië
• Ur: Bijbels huis van de Hebreeuwse voorvader Abram, later Abraham
• Uruk: Zetel van de legendarische koning Gilgamesh
• Nippur: Symbolisch centrum van zuidelijk Mesopotamië
• Sippar: Zonnecultuscentrum aan de oevers van de Eufraat
• umma: Rivaal voor Lagash
• Larsa: Een ander centrum van een zonnecultus
• Adab: Een vazal van Kish
• Lagash: Vooral oude stad en centrum van artistieke ontwikkeling
• Is in: Belangrijke stad voor de Derde Dynastie van Ur, ca. 2000 v.Chr. En daarna