"All in the Timing" is een verzameling toneelstukken geschreven door David Ives. Ze werden gecreëerd en bedacht gedurende de late jaren 1980 tot de vroege jaren 1990, en hoewel elk kort spel op zichzelf staat, worden ze vaak samen uitgevoerd. Hier is een samenvatting van de beste stukken uit de collectie.
"Sure Thing", een komedie van 10 minuten van Ives, werd in 1988 gemaakt. Ongeveer vijf jaar later werd de film "Groundhog Day" met Bill Murray in de hoofdrol uitgebracht. Het is onbekend of de een de ander inspireert, maar we weten wel dat beide verhaallijnen een ongelooflijk fenomeen hebben. In beide verhalen komen gebeurtenissen keer op keer terug totdat de personages dingen niet alleen goed maar perfect kunnen krijgen.
Het concept van 'Sure Thing' lijkt op een improvisatie-activiteit die in sommige kringen bekend staat als 'New Answer' of 'Ding-Dong'. Tijdens deze improvisatie-activiteit ontvouwt zich een scène en telkens wanneer de moderator besluit dat een nieuw antwoord gerechtvaardigd is, klinkt een bel of zoemer, en de acteurs ondersteunen de scène een beetje en verzinnen een gloednieuw antwoord.
"Sure Thing" vindt plaats aan een cafétafel. Een vrouw leest een roman van William Faulkner wanneer ze wordt benaderd door een man die hoopt naast haar te zitten en beter kennis te maken. Wanneer hij het verkeerde zegt, of hij nu van de verkeerde universiteit komt of toegeeft dat hij een 'mama's boy' is, klinkt er een bel en beginnen de personages opnieuw. Terwijl de scène doorgaat, ontdekken we dat de bel niet alleen reageert op de fouten van het mannelijke personage. Het vrouwelijke personage stelt ook dingen vast die niet bevorderlijk zijn voor een ontmoeting met "ontmoet schattig". Op de vraag of ze op iemand wacht, antwoordt ze eerst: "Mijn man." De bel gaat. Haar volgende antwoord onthult dat ze van plan is haar vriendje te ontmoeten om het uit te maken met hem. Het derde antwoord is dat ze haar lesbische geliefde ontmoet. Eindelijk, na de vierde belring, zegt ze dat ze op niemand wacht en het gesprek verloopt vanaf daar.
De komedie van Ives laat zien hoe moeilijk het is om iemand nieuw te ontmoeten, zijn / haar interesse te wekken en alle juiste dingen te zeggen, zodat de eerste ontmoeting het begin is van een lang, romantisch, lang en gelukkig. Zelfs met de magie van de tijdvervormende bel zijn romantische start-ups gecompliceerde, fragiele wezens. Tegen de tijd dat we aan het einde van het stuk zijn, heeft de beltonen een modelliefde gesmeed op het eerste gezicht - het duurt gewoon lang om daar te komen.
In dit spel met één handeling speelt David Ives speelgoed met de 'Oneindige aapstelling', het idee dat als een kamer vol typemachines en chimpansees (of wat voor primaat dan ook) uiteindelijk de volledige tekst van 'Hamlet' zou kunnen produceren, als gegeven een oneindige hoeveelheid tijd.
"Words, Words, Words" bevat drie sympathieke chimpanseekarakters die in staat zijn om coherent met elkaar te praten, net zoals verveelde kantoormedewerkers socialiseren. Ze hebben echter geen idee waarom een menselijke wetenschapper hen heeft gedwongen om in een kamer te blijven en 10 uur per dag te typen totdat ze het meest geliefde drama van Shakespeare nabootsen. Ze hebben zelfs geen idee wat Hamlet is. Terwijl ze speculeren over de nutteloosheid van hun carrière, slagen ze er toch in een paar beroemde "Hamlet" -citaten te spuien zonder ooit hun vooruitgang te realiseren.
Deze bizarre maar toch humoristische one-act heeft een vergelijkbare structuur als die van 'Sure Thing'. Het geluid van de bel geeft aan dat de personages de scène opnieuw beginnen en een andere komische interpretatie van de laatste momenten van Leon Trotsky bieden.
Volgens expert Jennifer Rosenberg: "Leon Trotsky was een communistische theoreticus, productief schrijver en leider in de Russische revolutie van 1917, de volkscommissaris voor buitenlandse zaken onder Lenin (1917-1918) en vervolgens hoofd van het Rode Leger als commissaris van het volk van leger- en marinezaken (1918-1924). Trotski werd verbannen uit de Sovjet-Unie nadat hij een machtsstrijd met Stalin had verloren over wie Lenins opvolger moest worden. "
Het spel van Ives begint met het lezen van een even informatief stuk uit een encyclopedie. Dan ontmoeten we Trotski, zittend aan zijn bureau met een bergbeklimmende bijl tegen zijn hoofd. Hij weet niet eens dat hij dodelijk gewond is geraakt. In plaats daarvan praat hij met zijn vrouw en valt plotseling dood om. De bel gaat en Trotski komt weer tot leven, luistert elke keer naar details uit de encyclopedie en probeert zijn laatste momenten te begrijpen voordat hij opnieuw sterft ... en opnieuw ... en opnieuw.