Een geschiedenis van het continentale systeem van Napoleon

Tijdens de Napoleontische oorlogen was het continentale systeem een ​​poging van de Franse keizer Napoleon Bonaparte om Groot-Brittannië te verlammen. Door een blokkade te creëren, was hij van plan hun handel, economie en democratie te vernietigen. Omdat Britse en geallieerde marines handelsschepen hadden gehinderd om naar Frankrijk te exporteren, was het Continentale Systeem ook een poging om de Franse exportmarkt en economie te hervormen.

Oprichting van het continentale systeem

Twee decreten, die van Berlijn in november 1806 en Milaan in december 1807 beval alle bondgenoten van Frankrijk, evenals alle landen die als neutraal wilden worden beschouwd, om de handel met de Britten te beëindigen. De naam 'Continental Blockade' komt voort uit de ambitie om Groot-Brittannië af te snijden van het hele continent van het Europese vasteland. Groot-Brittannië ging in tegen de Orders in Council die de oorlog van 1812 met de VS hebben veroorzaakt. Na deze verklaringen blokkeerden zowel Groot-Brittannië als Frankrijk elkaar (of probeerden ze).

Het systeem en Groot-Brittannië

Napoleon geloofde dat Groot-Brittannië op instorten stond en dacht dat de handel beschadigd was (een derde van de Britse export ging naar Europa), wat het Britse passement zou afvoeren, inflatie zou veroorzaken, de economie zou verlammen en zowel een politieke ineenstorting als een revolutie zou veroorzaken, of op zijn minst zou stoppen Britse subsidies aan de vijanden van Napoleon. Maar om dit te laten werken moest het Continentale Systeem lange tijd op het continent worden toegepast, en de fluctuerende oorlogen betekenden dat het pas echt effectief was medio 1807-08 en medio 1810-12; in de gaten stroomden Britse goederen weg. Zuid-Amerika werd ook geopend voor Groot-Brittannië, omdat dit Spanje en Portugal hielp en de Britse export concurrerend bleef. Toch leed Groot-Brittannië in 1810-12 een depressie, maar de spanning had geen invloed op de oorlogsinspanning. Napoleon koos ervoor om gluts in de Franse productie te verlichten door een licentie te verlenen voor beperkte verkopen aan Groot-Brittannië; ironisch genoeg stuurde dit graan naar Groot-Brittannië tijdens hun slechtste oogst van de oorlogen. Kortom, het systeem kon Groot-Brittannië niet breken. Het heeft echter iets anders gebroken ...

Het systeem en het continent

Napoleon bedoelde ook zijn 'Continentaal Systeem' ten voordele van Frankrijk, door te beperken waar landen naar en naar konden exporteren, waardoor Frankrijk een rijk productiecentrum werd en de rest van Europa economische vazallen werden. Dit heeft sommige regio's beschadigd en andere gestimuleerd. De zijde-industrie van Italië werd bijvoorbeeld bijna vernietigd, omdat alle zijde voor productie naar Frankrijk moest worden gestuurd. De meeste havens en hun achterland hebben geleden.

Meer kwaad dan goed

Het continentale systeem is een van de eerste grote misrekeningen van Napoleon. Economisch beschadigde hij die gebieden van Frankrijk en zijn bondgenoten die afhankelijk waren van de handel met Groot-Brittannië voor slechts een kleine toename van de productie in sommige gebieden van Frankrijk. Hij vervreemde ook delen van veroverd gebied dat onder zijn regels leed. Groot-Brittannië had de dominante marine en was effectiever in het blokkeren van Frankrijk dan de Fransen in het proberen Groot-Brittannië te verlammen. Naarmate de tijd verstreek, kochten Napoleons inspanningen om de blokkade af te dwingen meer oorlog, inclusief een poging om de handel in Portugal met Groot-Brittannië te stoppen die leidde tot een Franse invasie en de aftappende Peninsulaire Oorlog, en het was een factor in de rampzalige Franse beslissing om Rusland aan te vallen. Het is mogelijk dat Groot-Brittannië schade heeft geleden door een continentaal systeem dat correct en volledig is geïmplementeerd, maar zoals het was, heeft het Napoleon veel meer schade berokkend dan zijn vijand..