Een gids voor William Blake's & ldquo; The Tyger & rdquo;

'The Tyger' is een van Blake's meest geliefde en meest geciteerde gedichten. Het verscheen in Liederen over ervaring, voor het eerst gepubliceerd in 1794 als onderdeel van de dubbele collectie Liederen over onschuld en ervaring. Liederen over onschuld werd als eerste alleen gepubliceerd in 1789; wanneer het gecombineerd Liederen over onschuld en ervaring verscheen met de ondertitel: 'de twee tegengestelde toestanden van de menselijke ziel laten zien', gaf expliciet de intentie van de auteur aan om de twee groepen gedichten te koppelen.

William Blake was zowel kunstenaar als dichter, maker en illustrator van ideeën, filosoof en prentmaker. Hij publiceerde zijn gedichten als geïntegreerde werken van poëtische en visuele kunst, etsen van woorden en tekeningen op koperen platen die hij en zijn vrouw Catherine in hun eigen winkel drukten, en kleurde de individuele prints met de hand. Dat is de reden waarom de vele afbeeldingen van 'The Tyger' online zijn verzameld in Het Blake-archief variëren in kleur en uiterlijk - het zijn foto's van de originele platen in de verschillende exemplaren van het boek dat nu in het bezit is van het British Museum, het Museum of Modern Art, de Huntington Library en andere verzamelaars.

• 'The Tyger' is een kort gedicht met een zeer regelmatige vorm en meter, zoals een rijm voor kinderen in vorm (al is het zeker niet wat betreft inhoud en implicatie). Het zijn zes kwatrijnen, vierregelige stanza's rijmend op AABB, zodat ze elk bestaan ​​uit twee rijmende coupletten. De meeste regels zijn geschreven in vier trochees, trochaïsche tetrameter - DUM da DUM da DUM da DUM (da) - waarin de laatste niet-geaccentueerde lettergreep aan het einde van de regel vaak stil is. Vanwege de vier opeenvolgende gestresste beats in de woorden "Tyger! Tyger !, 'zou de eerste regel beter kunnen worden omschreven als beginnend met twee spondees in plaats van twee trochaic voeten - DUM DUM DUM DUM DUM DUM da DUM. En een paar van de kwatrijn-eindigende lijnen hebben een extra niet-beklemtoonde lettergreep aan het begin van de lijn, die de meter converteert naar jambische tetrameter - da DUM da DUM da DUM da DUM - en legt een speciale nadruk op die lijnen:

Zou je je angstige symmetrie kunnen omlijsten? ...
Heeft hij die het lam heeft gemaakt u gemaakt?
Durf je angstige symmetrie in te kaderen?

Het openingskwatrijn van 'The Tyger' wordt aan het eind herhaald, als een koor, zodat het gedicht zich om zichzelf wikkelt, met één cruciale woordverandering:

Tyger! Tyger! fel branden
In de bossen van de nacht,
Wat een onsterfelijke hand of oog
Kon omlijst je angstige symmetrie?

Tyger! Tyger! fel branden
In de bossen van de nacht,
Wat een onsterfelijke hand of oog
Durven omlijst je angstige symmetrie?

"De Tyger" spreekt zijn onderwerp rechtstreeks aan, de dichter roept het wezen bij naam op - "Tyger! Tyger! '- en door een aantal retorische vragen te stellen die allemaal variaties zijn op de eerste vraag - Wat voor wezen had je kunnen maken? Wat voor soort God schiep dit angstaanjagende en toch mooie wezen? Was hij tevreden met zijn handwerk? Was hij hetzelfde wezen dat het lieve kleine lam schiep??

De eerste strofe van het gedicht creëert een intens visueel beeld van de tyger "brandend helder / in de wouden van de nacht", gekoppeld aan Blake's handgekleurde gravure waarin de tyger positief gloeit en een pezig, gevaarlijk leven uitstraalt op de bodem van de pagina waarvan de donkere lucht bovenaan de achtergrond is voor deze woorden. De dichter is onder de indruk van de 'angstige symmetrie' van de tyger en verwondert zich over 'het vuur van uw ogen', de kunst die 'de pezen van uw hart zou kunnen verdraaien', de schepper die beide zo krachtig en mooi kon en durfde te maken gevaarlijk gewelddadig wezen.

In de laatste regel van de tweede strofe geeft Blake door dat hij deze schepper als een smid ziet en vraagt: "Wat durft de hand het vuur aan te pakken?" Bij de vierde strofe komt deze metafoor levendig tot leven, versterkt door de stampende trochees: " Wat is er aan de hand? wat de ketting? / In welke oven waren je hersenen? / Wat is het aambeeld? 'De tyger wordt geboren in vuur en geweld, en kan worden gezegd dat het de tumult en gekmakende kracht van de industriële wereld vertegenwoordigt. Sommige lezers zien de tyger als een embleem van kwaad en duisternis, sommige critici hebben het gedicht geïnterpreteerd als een allegorie van de Franse revolutie, anderen geloven dat Blake het creatieve proces van de kunstenaar beschrijft, en anderen volgen de symbolen in het gedicht naar Blake's eigen speciale gnosticus mystiek - interpretaties zijn er in overvloed.

Wat zeker is, is dat 'The Tyger' er een van is Liederen over ervaring, vertegenwoordigt een van de twee 'tegengestelde toestanden van de menselijke ziel' - 'ervaring' misschien in de zin van desillusie in strijd met 'onschuld' of de naïviteit van een kind. In de voorlaatste strofe brengt Blake de tyger rond om zijn tegenpartij het hoofd te bieden Liederen over onschuld, "Het Lam," met de vraag "Glimlacht hij zijn werk om te zien? / Heeft hij die het Lam heeft gemaakt u gemaakt? 'De tiran is woest, beangstigend en wild, maar toch onderdeel van dezelfde schepping als het lam, volgzaam en vertederend. In de laatste strofe herhaalt Blake de oorspronkelijke brandende vraag en creëerde een krachtiger ontzag door het woord 'durven' te vervangen door 'kon':

Wat een onsterfelijke hand of oog
Durf je angstige symmetrie in te kaderen?

Het British Museum heeft een handgeschreven handschrift van "The Tyger", dat een fascinerende blik biedt op het onafgemaakte gedicht. Hun introductie maakt beknopte aantekening van de unieke combinatie in Blake's gedichten van een eenvoudig ogend kinderrijmpje met een zware lading symboliek en allegorie: “Blake's poëzie is uniek in zijn brede aantrekkingskracht; de ogenschijnlijke eenvoud maakt het aantrekkelijk voor kinderen, terwijl de complexe religieuze, politieke en mythologische beeldtaal een langdurig debat tussen wetenschappers oproept. ”

De beroemde literaire criticus Alfred Kazin noemde in zijn inleiding tot William Blake 'The Tyger' 'een hymne voor puur zijn. En wat het zijn kracht geeft, is het vermogen van Blake om twee aspecten van hetzelfde menselijke drama te versmelten: de beweging waarmee iets geweldigs wordt gecreëerd, en de vreugde en verwondering waarmee we ons eraan verbinden. ”