Een huiveringwekkende geschiedenis van bevroren voedsel

Als we midden in de winter naar verse groenten en fruit hunkeren, kunnen we een Amerikaanse taxidermist bedanken voor het mogelijk maken van de volgende beste zaak.

Clarence Birdseye, die een methode bedacht en op de markt bracht voor het snel invriezen van voedselproducten in handige verpakkingen en zonder de oorspronkelijke smaak te veranderen, zocht gewoon een manier voor zijn familie om het hele jaar door vers voedsel te hebben. De oplossing kwam hem toen hij veldwerk uitvoerde in het noordpoolgebied, waar hij observeerde hoe de Inuit vers gevangen vis en ander vlees zou bewaren in vaten zeewater dat snel bevroor vanwege het ijskoude klimaat. De vis werd later ontdooid, gekookt en vooral vers geproefd - veel meer dan wat dan ook op de vismarkten thuis. Hij vermoedde dat het deze manier van snel invriezen bij extreem lage temperaturen was waardoor vlees zijn versheid kon behouden nadat het was ontdooid en maanden later werd geserveerd.

Terug in de VS werden commerciële voedingsmiddelen meestal gekoeld op een hogere temperatuur en duurde het dus langer om te bevriezen. In vergelijking met conventionele technieken veroorzaakt snel invriezen kleinere ijskristallen, waardoor het voedsel minder snel wordt beschadigd. Dus in 1923, met een investering van $ 7 voor een elektrische ventilator, emmers pekel en cakes van ijs, ontwikkelde Clarence Birdseye een systeem voor het verpakken van vers voedsel in gewaxt kartonnen dozen en snel invriezen onder hoge druk. En in 1927 paste zijn bedrijf General Seafoods de technologie toe om rundvlees, gevogelte, fruit en groenten te bewaren. 

Twee jaar later kochten The Goldman-Sachs Trading Corporation en de Postum Company (later de General Foods Corporation) in 1929 de patenten en handelsmerken van Clarence Birdseye voor $ 22 miljoen. De eerste diepgevroren groenten, fruit, zeevruchten en vlees werden in 1930 voor het eerst aan het publiek verkocht onder de handelsnaam Birds Eye Frosted Foods® in Springfield, Massachusetts. 

Deze diepvriesproducten waren aanvankelijk alleen in 18 winkels verkrijgbaar om te bepalen of consumenten zouden kiezen voor wat toen een nieuwe manier was om voedsel te verkopen. Kruideniers konden kiezen uit een redelijk brede selectie met bevroren vlees, oesters met blauwe punt, visfilets, spinazie, erwten, verschillende soorten fruit en bessen. De producten waren een hit en met het bedrijf bleef het groeien, met diepvriesproducten getransporteerd door gekoelde boxcars naar verre winkels. Tegenwoordig zijn commercieel bevroren voedingsmiddelen een miljardenindustrie en wordt "Birds Eye", een topmerk voor diepvriesproducten, vrijwel overal verkocht.    

Birdseye diende tot 1938 als consultant voor General Foods en richtte zijn aandacht uiteindelijk op andere interesses en vond een infrarood warmtelamp uit, een spotlight voor etalages, een harpoen voor het markeren van walvissen. Hij zou ook bedrijven oprichten om zijn producten op de markt te brengen. Tegen de tijd van zijn plotselinge overlijden in 1956 had hij ongeveer 300 patenten op zijn naam.