6 Tips voor het schrijven over live-evenementen

Schrijven over live-evenementen zoals vergaderingen, persconferenties en toespraken kan zelfs voor ervaren verslaggevers lastig zijn. Zulke gebeurtenissen zijn vaak ongestructureerd en zelfs een beetje chaotisch, en de verslaggever moet op de deadline begrijpen wat er is gebeurd en het presenteren in een verhaal met structuur, orde en betekenis. Niet altijd gemakkelijk.

Hier zijn enkele basis-do's en don'ts voor een goede rapportage van live evenementen:

Vind je Lede

De lede van een live-evenementverhaal zou zich moeten concentreren op het meest nieuwswaardige en interessante ding dat zich tijdens dat evenement voordoet. Soms is dat duidelijk: als een congresleider een stem aankondigt om inkomstenbelasting te heffen, is de kans groot dat dat jouw lede is. Maar als het voor u niet duidelijk is wat het belangrijkste is, of zelfs wat er net is gebeurd, na het evenement interviewden deskundige mensen die u inzicht en perspectief kunnen geven. Het kan iets zijn dat je niet eens helemaal begreep of een combinatie van een paar dingen. Wees niet bang om het te vragen.

Vermijd Ledes die niets zeggen

Ongeacht het verhaal - zelfs een saai verhaal, en soms gebeurt dat - vind je een manier om een ​​interessante lede te schrijven. "De gemeenteraad van Centerville is gisteravond bijeengekomen om de begroting te bespreken" gaat niet voorbij, noch "een gastexpert over dinosaurussen gaf gisteravond een lezing op Centerville College.

Je lede moet lezers specifieke informatie geven over iets interessants, belangrijks, grappigs of interessants dat is gebeurd of is gezegd. Bijvoorbeeld: "Leden van de gemeenteraad van Centerville hadden gisteravond bitter ruzie over de vraag of ze hun diensten moesten verlagen of uw belastingen wilden verhogen." Of: "Een gigantische meteoriet was waarschijnlijk verantwoordelijk voor het uitsterven van dinosaurussen 65 miljoen jaar geleden, zei een expert gisteravond aan het Centerville College."

Zie het verschil? Als er absoluut niets interessants is gebeurd, schrijf je een korte in plaats van een verhaal, of misschien helemaal niets. Verspil geen tijd aan uw lezers.

Kijk uit voor het onverwachte

Hoe het ook werd verkocht, soms blijkt wat je verwachtte het belangrijkste verhaal van een live-evenement saai te zijn: een niet-evenement. Misschien komt een zijverhaal - een protest of iets onverwachts gezegd door iemand die opmerkelijk is - naar het podium en wordt het een beter verhaal. Grijp het.

Houd je oren en ogen afgestemd en je geest open. Wees bereid om je focus te verleggen, opnieuw te beginnen en te reorganiseren.

Dek gebeurtenissen niet chronologisch af

Wanneer enthousiaste newbie-verslaggevers hun eerste live-evenementen melden, hebben ze vaak een drang om hun lezers alles te vertellen: bang om iets belangrijks te missen, dekken ze het evenement zoals het gebeurt, van begin tot eind, beginnend met het appèl en de goedkeuring van de minuten. Dit is een klassieke fout die de meeste verslaggevers snel leren te vermijden.

Vergeet niet kritisch te zijn: niemand geeft om de alledaagse dingen. Nogmaals, zoek het meest interessante wat er is gebeurd - dit kan het laatste punt op de agenda zijn, of het allerlaatste wat gezegd is - en zet het bovenaan je verhaal.

Neem voldoende directe offertes op

Goede directe citaten zijn als een specerij in een gerecht: ze nemen de lezers ter plekke mee, geven ze een idee van de persoon die spreekt en geven het verhaal smaak, energie en muziek. Ze verlenen ook gezag en geloofwaardigheid aan verhalen waarbij ambtenaren betrokken zijn (wier carrière een citaat kan doorbreken). Goede citaten zijn dus essentieel voor de structuur van een geweldig verhaal.

Maar wees nogmaals opmerkzaam: weinig mensen zijn het waard om uitvoerig te citeren. Probeer de juwelen uit te zoeken - ofwel welsprekende of belangrijke dingen die op een speciale manier worden gezegd die je niet kunt reproduceren door parafraseren, of, indien van toepassing, dingen die slecht zijn gezegd die je wilt dat je lezers voor zichzelf horen. Of dingen waarvan je lezers niet zouden geloven dat ze werden gezegd als ze geen aanhalingstekens om zich heen hadden.

Als de aanhalingstekens alledaags zijn en lang duren, knip en parafraseer.

Voeg kleur toe en laat het saaie spul weg

Vergeet niet dat je een verslaggever bent, geen stenograaf. Je bent niet verplicht om in je verhaal absoluut alles op te nemen wat er tijdens een evenement gebeurt. Als de schoolbestuurders het weer bespreken, is het waarschijnlijk niet het vermelden waard (hoewel als het is allemaal ze bespreken, dat kan een goed verhaal zijn). Aan de andere kant ben jij de ogen en oren van je lezers: kleur die de lezer een idee van de scène geeft, kan je verhaal van gewoon tot memorabel maken. Meld met je zintuigen.