Van de jaren dertig tot zijn dood in 1983 maakte Tennessee Williams enkele van Amerika's meest geliefde drama's. Zijn lyrische dialoog druppelt met zijn speciale merk Southern Gothic - een stijl die wordt gevonden in fictieschrijvers zoals Flannery O'Connor en William Faulkner, maar die niet vaak op het podium wordt gezien.
Tijdens zijn leven creëerde Williams meer dan 30 volledige spelen naast korte verhalen, memoires en poëzie. Zijn gouden eeuw vond echter plaats tussen 1944 en 1961. In deze periode schreef hij zijn krachtigste stukken.
Het is niet eenvoudig om slechts vijf toneelstukken uit het ambacht van Williams te kiezen, maar de volgende zijn voor altijd een van de beste drama's voor het podium. Deze klassiekers waren essentieel om Tennesee Williams tot een van de beste toneelschrijvers van de moderne tijd te maken en ze blijven publieksfavorieten.
Velen beschouwen dit als het meest komische stuk van Williams. "The Rose Tattoo", oorspronkelijk op Broadway in 1951, is een langer en gecompliceerder drama dan sommige andere werken van Williams.
Het vertelt het verhaal van Serafina Delle Rose, een gepassioneerde Siciliaanse weduwe die met haar dochter in Louisiana woont. Haar zogenaamd perfecte echtgenoot sterft aan het begin van het stuk, en naarmate de show zich ontwikkelt, vernietigt Serafina's verdriet haar steeds verder.
Het verhaal onderzoekt de thema's verdriet en waanzin, vertrouwen en jaloezie, moeder-dochterrelatie en nieuwe romantiek na een lange periode van eenzaamheid. De auteur omschreef "The Rose Tattoo" als "het Dionysische element in het menselijk leven", omdat het ook heel erg gaat over plezier, seksualiteit en wedergeboorte.
"Night of the Iguana" van Tennessee Williamsis de laatste van zijn stukken die veelgeprezen worden. Het is ontstaan als een kort verhaal, dat Williams vervolgens ontwikkelde tot een toneelstuk in één handeling, en uiteindelijk het toneelstuk in drie handelingen.
De meeslepende hoofdpersoon, ex-dominee T. Lawrence Shannon, die uit zijn kerkgemeenschap is verbannen wegens ketterij en philandering, is nu een alcoholische gids die een ontevreden groep jonge vrouwen naar een klein Mexicaans vakantieoord leidt.
Daar wordt Shannon verleid door Maxine, de wellustige weduwe en eigenaar van het hotel waar de groep verblijft. Ondanks de voor de hand liggende seksuele uitnodigingen van Maxine lijkt Shannon zich meer aangetrokken te voelen tot een verarmde, zachtaardige schilder en spinster, Miss Hannah Jelkes.
Er ontstaat een diepgaande emotionele band tussen de twee, die in schril contrast staat met de rest van Shannons (wellustige, onstabiele en soms illegale) interacties. Zoals vele toneelstukken van Williams,"Nacht van de leguaan"is diep menselijk, vol seksuele dilemma's en mentale storingen.
Dit stuk combineert elementen van tragedie en hoop en wordt door sommigen beschouwd als het krachtigste werk uit de collectie van Tennessee Williams.