'1984' Quotes Explained

De roman van George Orwell Negentienvierentachtig werd geschreven als een reactie op wat hij zag als de opkomst van autoritair en totalitair denken in de wereld zowel voor als na de Tweede Wereldoorlog. Orwell voorzag hoe de combinatie van controle over informatie (zoals de constante bewerking van documenten en foto's onder Joseph Stalin in de Sovjet-Unie) en constante inspanningen op het gebied van gedachtecontrole en indoctrinatie (zoals die onder de 'culturele revolutie' van voorzitter Mao in China) kan resulteren in een staat van toezicht. Hij wilde zijn angsten demonstreren met de roman die de manier waarop we het onderwerp vrijheid bespreken permanent heeft veranderd, door ons woorden als 'Thoughtcrime' en zinnen als 'Big Brother is watching you' te geven.

Citaten over informatiebeheer

Winston Smith werkt voor het Ministry of Truth, waar hij het historische record aanpast aan de propaganda van de partij. Orwell begreep dat de controle van informatie zonder de objectieve controle op dergelijke macht door een vrije pers, regeringen in staat zou stellen de realiteit wezenlijk te veranderen.

"Uiteindelijk zou de partij aankondigen dat twee en twee vijf maakten, en je zou het moeten geloven. Het was onvermijdelijk dat ze die bewering vroeg of laat zouden doen: de logica van hun positie eiste het ... En wat angstaanjagend was, was niet dat ze je zouden doden omdat je anders denkt, maar dat ze misschien gelijk hebben. Want tenslotte, hoe weten we dat twee en twee vier maken? Of dat de zwaartekracht werkt? Of dat het verleden onveranderlijk is? Als beide de verleden en de externe wereld bestaan ​​alleen in de geest, en als de geest zelf bestuurbaar is ... wat dan? "

Orwell liet zich inspireren door een echt evenement in Rusland, waar de communistische partij vierde in vier jaar in plaats van vijf een productiedoel door te verkondigen dat de arbeiders 2 + 2 = 5 hadden gemaakt. In dit citaat merkt hij op dat we alleen dingen 'weten' die ons zijn geleerd, en dus onze realiteit kan worden veranderd.

"In Newspeak is er geen woord voor 'Wetenschap'."

Newspeak is het meest cruciale concept in de roman. Het is een taal die is ontworpen om onenigheid met de partij onmogelijk te maken. Dit doel wordt bereikt door alle vocabulaire en grammaticale constructies te elimineren die als kritisch of negatief kunnen worden opgevat. In Krant bestaat bijvoorbeeld het woord "slecht" niet; als je iets slechts wilde noemen, zou je het woord "niet-goed" moeten gebruiken.

"Doublethink betekent de kracht om tegelijkertijd twee tegenstrijdige overtuigingen in gedachten te hebben en beide te accepteren."

Doublethink is een ander belangrijk concept dat Orwell in de roman onderzoekt, omdat het de partijleden medeplichtig maakt aan hun eigen onderdrukking. Wanneer men in staat is te geloven dat twee conflicterende dingen waar zijn, heeft de waarheid geen betekenis meer buiten wat de staat dicteert.

"Wie het verleden beheert, bepaalt de toekomst: wie het heden beheert, beheert het verleden."

Mensen vertegenwoordigen geschiedenis door hun eigen herinneringen en identiteiten. Orwell let goed op de enorme generatiekloof die zich in Oceanië voordoet; de kinderen zijn enthousiaste leden van de Thought Police, maar de oudere mensen zoals Winston Smith behouden herinneringen aan de tijd ervoor en moeten dus worden behandeld zoals alle geschiedenis - zo mogelijk met geweld gewijzigd, geëlimineerd en gewist indien niet.

Citaten over totalitarisme

Orwell gebruikt Negentienvierentachtig om de gevaren van autoritarisme en totalitaire regeringsvormen te verkennen. Orwell was diep achterdochtig over de neiging van regeringen om zichzelf in stand te houden oligarchieën, en hij zag hoe gemakkelijk de ergste neigingen van mensen konden worden ondermijnd door de wil van een autoritair regime.

“Een afschuwelijke extase van angst en wraakzucht, een verlangen om te doden, te martelen, om gezichten in te slaan met een voorhamer, leek door de hele groep mensen te stromen ... iemand draaiend zelfs tegen zijn wil als een elektrische stroom, draaiend zelfs een tegen iemands wil in een grimassende, gillende gek. '

Een techniek die Orwell onderzoekt, is het leiden van de onvermijdelijke angst en woede die de bevolking ervaart, weg van de partij en de staat. In de moderne wereld richten autoritaire demagogen deze woede vaak op immigrantengroepen en andere 'buitenstaanders'.

“Seksuele gemeenschap moest worden gezien als een ietwat walgelijke kleine operatie, zoals een klysma hebben. Dit werd nooit meer in duidelijke bewoordingen geformuleerd, maar op een indirecte manier werd het vanaf de kindertijd in elk partijlid ingewreven. "

Dit citaat laat zien hoe de staat zelfs de meest privéaspecten van het leven is binnengevallen, seksuele mores dicteert en de meest intieme aspecten van het dagelijks leven beheerst door verkeerde informatie, groepsdruk en directe gedachtecontrole.

"Alle overtuigingen, gewoonten, smaken, emoties, mentale attitudes die onze tijd kenmerken, zijn echt ontworpen om de mystiek van de partij te ondersteunen en te voorkomen dat de ware aard van de hedendaagse samenleving wordt waargenomen."

Orwell maakt slim het boek van Emmanuel Goldstein een nauwkeurige verklaring van totalitarisme. Goldstein's boek, Goldstein zelf, en The Brotherhood kunnen heel goed deel uitmaken van een list die door de Partij is gecreëerd om rebellen als Winston en Julia te strikken; desalniettemin wordt in het boek uiteengezet hoe een totalitaire regering haar greep op macht behoudt, deels door uiterlijke expressie te beheersen, wat een direct effect heeft op innerlijk denken.

Citaten over vernietiging van het zelf

In de roman waarschuwt Orwell ons voor het uiteindelijke doel van dergelijke regeringen: de opname van het individu in de staat. In democratische samenlevingen, of op zijn minst een die een oprecht respect hebben voor democratische idealen, wordt het recht van het individu op zijn overtuigingen en meningen gerespecteerd - het is inderdaad de basis van het politieke proces. In de nachtmerriesvisie van Orwell is daarom het belangrijkste doel van de partij de vernietiging van het individu.

"De gedachte dat de politie hem toch zou krijgen. Hij had de essentiële misdaad begaan die alle anderen in zich had, zelfs als hij nooit de pen op papier had gezet. Gedachtecriminaliteit noemden ze. Gedachtecriminaliteit was niet iets dat voor altijd verborgen zou kunnen blijven. Je zou een tijdje succesvol kunnen ontwijken, zelfs jarenlang, maar vroeg of laat zouden ze je zeker pakken. "

Thoughtcrime is het essentiële concept van de roman. Het idee dat eenvoudig denken iets dat in strijd is met wat de Partij heeft besloten waar te zijn, is een misdaad - en vervolgens mensen ervan overtuigen dat de onthulling onvermijdelijk was - is een huiveringwekkend, angstaanjagend idee dat mensen vereist om hun gedachten zelf te bewerken. Dit, gecombineerd met Newspeak, maakt elke vorm van individuele gedachte onmogelijk.

"Even was hij krankzinnig, een schreeuwend dier. Toch kwam hij uit de duisternis die een idee vasthield. Er was maar één manier om zichzelf te redden. Hij moet een ander menselijk wezen, het lichaam van een ander menselijk wezen, tussen zichzelf plaatsen en de ratten ... "Doe het aan Julia! Doe het aan Julia! Niet aan mij! Julia! Het kan me niet schelen wat je haar aandoet. Scheur haar gezicht af, trek haar aan de botten. Niet ik! Julia! Ik niet!" '"

Winston doorstaat aanvankelijk zijn marteling met verlaten berusting en houdt vast aan zijn gevoelens voor Julia als een laatste, privé, onaantastbaar deel van zijn innerlijke zelf. De partij is niet geïnteresseerd om Winston alleen maar te laten herroepen of te bekennen - het wil zijn zelfgevoel volledig vernietigen. Deze laatste marteling, gebaseerd op een oerangst, bereikt dit door Winston te laten verraden wat hij nog over had van zichzelf.