De winter skate (Leucoraja ocellata) Is een vis - een soort kraakbeenvis met vleugelachtige borstvinnen en een plat lichaam. Schaatsen lijken op een pijlstaartrog, maar hebben een dikkere staart die geen brandende weerhaken heeft. De winterschaats is een van de tientallen soorten schaatsen. .
Beschrijving:
Schaatsen zijn een ruitvormige vis die het grootste deel van hun tijd doorbrengen op de oceaanbodem. Hun kieuwen bevinden zich aan hun ventrale zijde, dus ademen ze door middel van wonderen aan hun dorsale zijde. Door de wonderen ontvangen ze zuurstofrijk water.
Winterschaatsen zien er afgerond uit, met een stompe snuit. Ze lijken op kleine schaatsen (Leucoraja erinacea). Winterschaatsen kunnen ongeveer 41 centimeter lang worden en maximaal 15 pond zwaar. Aan hun dorsale zijde zijn ze lichtbruin met donkere vlekken en hebben een lichtere, doorzichtige vlek aan elke kant van hun snuit aan de voorkant van de ogen. Hun buikzijde is licht met bruine vlekken. Winterschaatsen hebben 72-110 tanden in elke kaak.
Pijlstaartroggen kunnen zichzelf beschermen met stekende weerhaken aan hun staart. Schaatsen hebben geen staart weerhaken, maar hebben doornen op verschillende plaatsen op hun lichaam. Op jonge schaatsen zitten deze doornen op hun schouders, in de buurt van hun ogen en snuit, langs het midden van hun schijf en langs hun staart. Rijpe vrouwtjes hebben grote doornen op de achterste rand van hun rugvinnen en stekels op hun staart, langs de randen van hun schijf en in de buurt van hun ogen en snuit. Dus hoewel schaatsen mensen niet kunnen steken, moeten ze voorzichtig worden behandeld om te voorkomen dat ze door de doornen worden doorboord.
Classificatie:
Feeding:
Winterschaatsen zijn nachtdieren, dus ze zijn 's nachts actiever dan overdag. Geprefereerde prooi omvat polychaeten, amfipoden, isopoden, tweekleppigen, vissen, schaaldieren en inktvis.
Habitat en distributie:
Winterschaatsen worden gevonden in de Noord-Atlantische Oceaan van Newfoundland, Canada tot South Carolina, VS, op zand- of grindbodems in wateren tot 300 voet diep.
Reproductie:
Winter schaatsen zijn seksueel volwassen op 11-12 jaar. Paring vindt plaats met het mannetje dat het vrouwtje omhelst. Het is gemakkelijk om mannelijke schaatsen van vrouwtjes te onderscheiden vanwege de aanwezigheid van claspers, die aan beide zijden van de staart naar beneden hangen van de schijf van het mannetje. Deze worden gebruikt om sperma naar het vrouwtje over te brengen en eieren worden intern bevrucht. De eieren ontwikkelen zich in een capsule die gewoonlijk een zeemeerminnenbeurs wordt genoemd - en worden vervolgens op de oceaanbodem afgezet.
Zodra de eieren zijn bevrucht, duurt de zwangerschap enkele maanden, gedurende welke tijd de jongen worden gevoed door de eierdooier. Wanneer de jonge skate uitkomt, zijn ze ongeveer 4-5 centimeter lang en zien eruit als miniatuurvolwassenen.
De levensduur van deze soort wordt geschat op ongeveer 19 jaar.
Conservering en menselijk gebruik:
Winterschaatsen worden vermeld als bedreigd op de rode lijst van IUCN. Het duurt lang (11-12 jaar) om oud genoeg te worden om zich voort te planten en weinig jongen per keer te produceren. Zo groeit hun bevolking langzaam en is ze kwetsbaar voor uitbuiting.
Winterschaatsen worden geoogst voor menselijke consumptie, maar worden meestal gevangen wanneer vissers zich op andere soorten richten.
Referenties en verdere informatie: