Ecologische voetafdruk is een methode om de afhankelijkheid van mensen van natuurlijke hulpbronnen te bepalen door te berekenen hoeveel van de omgeving nodig is om een bepaalde levensstijl te behouden. Met andere woorden, het meet de vraag versus het aanbod van de natuur.
De ecologische voetafdruk is een manier om duurzaamheid te meten, die verwijst naar het vermogen van een bevolking om zichzelf in het heden te onderhouden zonder dat vermogen voor de toekomst in gevaar te brengen. Milieuduurzaamheid treedt op wanneer een bevolking een bepaalde levensstijl voor onbepaalde tijd kan ondersteunen en toch aan de eisen van een omgeving kan voldoen. Een voorbeeld van ecologische duurzaamheid is het produceren van een hoeveelheid vervuiling die het milieu aankan.
Meer in het bijzonder meet de ecologische voetafdruk de hoeveelheid "biologisch productief" land of water waarmee de bevolking zichzelf kan onderhouden. Deze meting houdt rekening met de hulpbronnen die een bevolking nodig heeft om (1) goederen te produceren en (2) zijn afval te 'assimileren' of op te ruimen. Biologisch productief land en water kunnen bouwland, weiden en delen van de zee zijn die zeeleven bevatten.
De eenheden voor ecologische voetafdruk zijn globale hectaren (gha), die de hoeveelheid biologisch productief land meten met een productiviteit die gelijk is aan het wereldgemiddelde. Dit landoppervlak wordt gemeten in hectare, die elk 10.000 vierkante meter (of 2,47 acres) land vertegenwoordigen.
Voor sommige perspectieven worden hieronder enkele ecologische voetafdrukken van verschillende landen weergegeven. Deze waarden werden voor het jaar 2014 vermeld in het Open Data Platform van het Global Footprint Network:
Merk op dat ecologische voetafdrukken kunnen worden gecompenseerd door biocapaciteit, wat verwijst naar het vermogen van een biologisch productief gebied om continu hernieuwbare hulpbronnen te genereren en zijn afval op te ruimen. Een gebied wordt als niet-duurzaam beschouwd als de ecologische voetafdruk van een land groter is dan de biocapaciteit.
Ecologische voetafdrukken en koolstofvoetafdrukken zijn beide manieren om de impact van iets op het milieu te meten. Een CO2-voetafdruk meet de totale hoeveelheid broeikasgasemissies veroorzaakt door een persoon, organisatie of activiteit. Een koolstofvoetafdruk wordt gemeten in eenheden van koolstofdioxide-equivalenten, die kwantificeert hoeveel een bepaalde hoeveelheid broeikasgas de opwarming van de aarde zou beïnvloeden in relatie tot koolstofdioxide.
De CO2-voetafdruk concentreert zich dus op activiteiten die verband houden met broeikasgasemissies, in plaats van een volledige levensstijl te overwegen, zoals het geval zou kunnen zijn bij het berekenen van een ecologische voetafdruk. Een koolstofvoetafdruk zou bijvoorbeeld worden gebruikt om de impact te bepalen die het verbranden van fossiele brandstoffen of het verbruik van elektriciteit op het milieu zou hebben.
De ecologische voetafdruk houdt rekening met veel variabelen en de berekeningen kunnen ingewikkeld worden. Om de ecologische voetafdruk van een natie te berekenen, zou je de vergelijking gebruiken die in dit onderzoeksdocument van Tiezzi is gevonden et al.:
EF = ΣTik/ Yw x EQFik,
waar Tik is de jaarlijkse hoeveelheid tonnen van elk product ik die worden geconsumeerd in de natie, Yw is de jaarlijkse wereldgemiddelde opbrengst voor het produceren van elk product ik, en EQFik is de equivalentiefactor voor elk product ik.
Deze vergelijking vergelijkt de hoeveelheid goederen die in een land worden geconsumeerd ten opzichte van hoeveel van deze goederen gemiddeld in de wereld werden geproduceerd. Gelijkwaardigheidsfactoren, die verschillen afhankelijk van landgebruik en jaar, helpen een specifiek landgebied om te zetten in het juiste aantal globale hectaren. Opbrengstfactoren houden rekening met hoe verschillende soorten land een kleinere of grotere impact kunnen hebben op een ecologische voetafdrukberekening die van invloed is op veel soorten producten.
De ecologische voetafdruk speelt een rol bij de invloed van vele bronnen, maar de berekening is zeer vergelijkbaar voor elk afzonderlijk product. Nadat u de ecologische voetafdruk voor elk product hebt gevonden, voegt u al uw antwoorden toe om de totale ecologische voetafdruk te berekenen.
Stel dat u op uw boerderij wortels en maïs verbouwt en dat u de ecologische voetafdruk van uw boerderij wilt berekenen op basis van alleen uw gewassenproductie.
Je weet een paar dingen:
Laten we eerst de ecologische voetafdruk van uw maïs berekenen:
EFmaïs = Tmaïs/ Ymaïs x YFmaïs x EQFmaïs
EFmaïs = (2 ton) / (8 ton / ha) * (1,28 wha / ha) * (2,52 gha / wha) = 0,81 gha
Laten we nu hetzelfde doen voor uw wortelen:
EFwortels = (3 ton) / (10 ton / ha) * (1,28 wha / ha) * (2,52 gha / wha) = 0,97 gha
Daarom is de ecologische voetafdruk van het telen van uw gewassen:
0,81 gha + 0,97 gha = 1,78 gha
Dit betekent dat u om uw gewassen te laten groeien 1,78 hectare biologisch productief land nodig hebt met een productiviteit die gelijk is aan het wereldgemiddelde. Je kunt meer termen toevoegen om rekening te houden met andere factoren, zoals hoeveel elektriciteit je nodig hebt om je boerderij te runnen.
Om te zien of uw boerderij duurzaam is, moet u controleren of de ecologische voetafdruk die u hebt berekend, kleiner is dan de biocapaciteit van het land waarop u uw gewassen verbouwt. Als dat zo is, produceert uw boerderij gewassen met een snelheid die het land aankan.
De vergelijking kan ook worden toegepast op verschillende personen en situaties. Als u gewassen kweekt en bijvoorbeeld uw eigen ecologische voetafdruk wilt berekenen, zou u rekening houden met de jaarlijkse opbrengst van het product op uw boerderij in plaats van de jaarlijkse nationale opbrengst, en de opbrengstfactor berekenen voor uw specifieke locatie ten opzichte van de wereld.
Het product hoeft ook geen gewas te zijn. De vergelijking kan worden toegepast op andere goederen zoals elektriciteit.
Als u uw eigen ecologische voetafdruk wilt weten, hebben sommige organisaties online rekenmachines opgezet. Bekijk het volgende voor een paar voorbeelden: